ضرورت برنامه‌ریزی عاجل برای حل یک بحران اجتماعی

گروه اجتماعی: وضعیت ارومیه طبق گزارش‌های رسیده ملتهب است، مدرسه‌ای که باید خانه دوم افراد تلقی شود و به فرزندان این مرزوبوم راه و سم زندگی را بیاموزد، امروز در معرض خطر قرارگرفته و این بدان معناست که امنیت روانی کودکان، نوجوانان و خانواده‌هایشان با بحران روبرو شده است.

به گزارش بولتن نیوز،  حالا از پس اخبار نامطلوبی که این روزها جامعه ایران را تکان داده، خطری جدی احساس می‌شود. آیا این روند تداوم دارد؟ نمی‌توان تدبیری برای پیشگیری از بحران اندیشید؟ آیا ممنوع کردن ورود مردان به مدارس دخترانه می‌تواند مشکل را برطرف کند؟ آیا تفکیک جنسیتی تنها راه‌حل پیشگیری از بروز بحران‌هاست؟

 پیش‌تر بولتن نیوز در گزارشی خواستار توجه جامعه به‌تمامی فرزندانش شده بود و با تأکید بر اینکه از همه کودکان مراقبت کنیم، هشدارهایی را نسبت به ناامنی رد فضای کنونی برای فرزندان این مرزوبوم مطرح کرده بود اما وقتی پای یک مفسده به محل امنی چون مدرسه و خانه باز می‌شود، دیگر نمی‌توان با توصیه و سفارش پیش رفت.

 طبیعی است که اولین خواسته هر خانواده‌ای ایجاد شرایطی امن برای فرزندان در محیط‌های آموزشی واداری است. دولت‌ها نیز وظیفه‌ای سنگین در تأمین حداقل‌ها و حداکثرها در این حوزه دارند.

 در چنین شرایطی به نظر می‌رسد اهمال در این حوزه تبعات سنگینی که حتی به‌جای امن شدن به امنیتی شدن فضا منجر شود، در پی خواهد داشت.

 یک – رشت، ارومیه، پارس‌آباد، هفت گل و کل ایران از اتفاقاتی که در این روزها رخ‌داده است، نگران، پریشان و دردمند هستند. در این فضا اما لازم است مدیریتی کلان نگر، با برنامه‌ای ویژه وارد میدان شود تا بتواند امنیت و آرامش را به جامعه بازگرداند. طبیعی است که در بدو امر نمی‌توان برنامه‌ای برای تک‌تک خانه‌ها ریخت هرچند با برنامه‌ریزی می‌توان کانون‌های بحرانی در خانواده‌ها را شناسایی کرده و کودکان، زنان و حتی مردان را تحت پوشش حمایت‌های لازم قرارداد. پیش‌تر نیز تدابیری برای حفاظت از کودکان و راه‌اندازی خطور تلفنی برای مقابله با کودک‌آزاری و حل مشکلات صورت گرفته اما به نظر می‌رسد این تدابیر کافی نیست و لازم است تدابیری بیشتر برای مقابله با این چالش‌ها صورت گیرد. زمان برای ورود کارشناسان برای ریشه‌یابی این دست حوادث برای ممانعت از بهره‌برداری سوء معاندان و دشمنان نظام نیز ضرورتی انکارناپذیر تلقی می‌شود.

 دو – ادامه این روند می‌تواند زمینه را برای بروز یک نارضایتی عمیق اجتماعی همراه بااحساس عدم امنیت در جامعه فراهم کند که تبعات سنگینی را متوجه کلیت جامعه خواهد کرد. در شرایط کنونی این مطالبه تمام افراد، پدران و مادران و فرزندان است که از حداقل‌های لازم برخوردار باشند، مسئولان با مدیریت دقیق برنامه خود را برای حل مشکلات آغاز کنند.

 سه – نه‌تنها کودکان و نوجوانان لازم است تحت پوشش برای مقابله با بحران‌هایی ازاین‌دست قرار گیرند بلکه خانوارها نیز باید به آموزش‌های لازم برای آموختن مهارت‌های موردنیاز به کودکانشان دسترسی داشته باشند. به نظر می‌رسد ارائه روایت‌های متفاوت از این اتفاق تلخ و تکان‌دهنده نه‌تنها زمینه آرامش را فراهم نمی‌کند بلکه می‌تواند زمینه را برای تشدید بحران فراهم کند. لازم است برای این دسته از افراد که خطرناک‌تر از داعش مرزهای اخلاقی ایران را نشانه گرفته‌اند چاره‌ای عاجل اندیشیده شود.