ترفند جدید ضد انقلاب و آمریکا برای فشار بر علیه ایران
این 67 نفر به احمد شهید هشدار داده اند که " جمهوری اسلامی" از نظر حقوق بشر در وضعیت خوبی نیست.رامین جهانبگلو، یرواند آبراهامیان، حسین قاضیان، مهرانگیز کار، پیام اخوان، عباس امانت، داریوش آشوری، رضا براهنی، مهرزاد بروجردی، حمید دباشی، منصور فرهنگ، احمد کریمی حکاک، فرهاد خسروخاور، آزاده کیان، هدایت متین دفتری، عباس میلانی و نیره توحیدی از جمله امضاءکنندگان این نامه هستند.
رامین جهانبگلو، گفت که هدف از ارسال این نامه توجه دادن به آقای شهید درباره وضعیت حقوق بشر در ایران و ارائه پیشنهاداتی به او است.همین اسامی و نحوه نگاه آنها نشان می دهد که از حالا دنبال آن هستند که مسائل حقوق بشری را سیاسی کنند و آب را گل آلود کنند تا ماهی بگیرند .
همین نکته نیز نشان می دهد که از حالا به دنبال مظلوم نمایی و کتمان حقایق هستند و با بزرگ کردن مسائل مخالف سیاسی فراری، به دنبال آن هستند که مسائل را به همه ملت ایران عمومیت بدهند. در حالی که اگر قرار باشد قضاوت درستی انجام شود باید مشارکت مردم در عمران و آبادانی کشور، جنگ، انتخابات، مشکلات اقتصادی و ... را مبنا قرار دهند نه این که دائم به فکر وضعیت سیاسی یک گروه حامی آمریکا باشند؟
پیش از این آیلین داناهو، نماینده دائم آمریکا در شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد به برنامه صفحه دو بی‌بی‌سی فارسی گفته بود که اگر ایران به احمد شهید، گزارشگر ویژه حقوق بشر اجازه ورود به این کشور را ندهد، او در خارج از ایران "تحقیق همه جانبه ای درباره نقض حقوق بشر" در این کشور خواهد کرد . این نکته نیز نشان می دهد که آمریکا در پشت این اقدامات قرار دارد و به دنبال آن است که جو تازه ای را علیه نظام جمهوری اسلامی ایجاد نماید.
"خانم داناهو هشدار داده بود که ممانعت ایران از ورود آقای شهید به این کشور، به جامعه بین المللی اجازه می دهد که فشار بر حکومت ایران را زیاد کند و "به دلیل سابقه حقوق بشری، ایران را هر چه بیشتر به انزوا بکشاند."
پس باید هوشیار باشیم و اجازه ندهیم کسی که از حالا به دنبال جو سازی است وارد ایران شود. ندرس آگوئیلار، رینالدو گالیندوپل و موریس دنبی کاپیتورن گزارشگران ویژه حقوق بشر درباره ایران بوده اند که ماموریت دو نفر اول در ایران به سرانجام نرسیده و ماموریت گزارشگر آخر هم در سال ۲۰۰۲ پس از آنکه قطعنامه نقض حقوق بشر ایران در کمیسیون حقوق بشر رأی لازم را کسب نکرد، پایان یافت.
احمد شهید، وزیر امور خارجه سابق مالدیو، چهارمین گزارشگری است که به تازگی برای بررسی وضعیت حقوق بشر در ایران از سوی شورای حقوق بشر سازمان ملل منصوب شده است
این طیف ضد انقلاب فراری، که در هر زمینه ای بدون توجه به شرایط اجتماعی، در تخیلات خود به سر می برند و در هر زمینه ای اظهار نظر می کنند به برخی اقدامات کسانی که قصد کشف حجاب داشتند و دارند، و برخی از آنها در زندگی و خانواده خود به انواع نقض حقوق دیگران متهم هستند عنوان فعال حقوق زنان داده اند در حالی که چطور می شود کسانی ازحقوق زنان حمایت کنندو از حضانت و ارث و ... سخن بگویند اما در امور زندگی دیگران مداخله کنند و زندگی مردم را به هم بریزند
آیا کسانی که به سادگی طلاق می گیرند و به دیگران توصیه می کنند که در مقابل هر نوع کمبود ومشکلی، اعتراض کنند و طلاق بگیرند می توانند مدافع حقوق بشر باشند. آنها به شکل افراطی طوری رفتار می کنند که انگار قرار نیست هیچ گاه زن و مرد در کنار هم زندگی کنند و قرار است به نام حقوق زن، بیشترین ظلم ها در حق زنان و مردان اعمال شود. زیرا مرد وزن ایرانی که یاد گرفته اند چند دهه در کنار هم زندگی کنند تحت تاثیر این نوع تبلیغات مسموم غرب زده جوی ایجاد کرده اند که تعدادی از خانواده ها و زوج های جوان بعد از چند سال طلاق می گیرند.
امثال جهانبگلو و احمد شهید و ... باید توجه باشند که اگر زوج های جوانی با این نوع مثلا دفاع از حقوق زن، به جایی رسیدن که بدون مشکل اقتصادی از هم جداشدند در آن صورت آیا مشکل حقوق بشری ناشی از رفتار دولت ها عامل این مشکل بوده یا جو مسموم تبلیغاتی که عده ای را دچار توهم کرده است؟
در برخی خانوارهای ایرانی که تحت تاثیر این افراد قرار گرفته اند شرایطی ایجاد شده که خانوم خانواده کاه را کوه می کنند تا به خیال خود مبارزه برای حقوق زن کند و مردم بیچاره را به انواع بیماری ها و مسائل متهم می کند تا ثابت کند می تواند از حقوق خود دفاع کند و سرانجام جوی سرد و بدون مهر ایجاد می کند که چه طلاق باشد چه زندگی در کنار هم، جز دلخوری و انرژی منفی نتیجه ای نداشته است.
براین اساس، آیا کسانی که با مشکلات مختلف می سازند موفقتر هستند یا کسانی که با کوچکترین مشکلی از کوره در می روند؟
نویسندگان در این نامه به آقای شهید نوشته اند که "دستگیری فعالان حقوق زنان، حقوقدانان٬ روزنامه نگاران٬ دانشجویان٬ فعالان کارگری و فعالان حقوق بشر رو به افزایش است و موارد فزاینده اعتصاب غذای نامحدود اقدام به خودکشی٬ مرگ مشکوک زندانیان در بند٬ و اعدام ها به راستی هراس آور است."
در این زمینه نیز پرسش اساسی این است که آیا این علامه های روزگار، خوب ریشه یابی کرده اند که قانون گریزی در وجود اکثر این جماعت چگونه پدید آمده و چرا از قانون فرار می کنند ؟
آیا جریان سیاسی سال های اصلاحات که انواع بحران ها و خسارت ها و تضعیف ایمان مردم را هدف گرفته بود فراموش شده است که جماعتی از قشرهای مختلف را با خود همراه کرده بودند تا برای کسب قدرت، چنین و چنان کنند؟
آیا به نام اصلاحات و جنبش سبز و... خاطرتان هست که چه کسانی را از روزنامه نگار و دانشجو و .... گول زدید و بعد از ناامیدی از نتیجه انتخابات و دسترسی به قدرت، با نزدیک شدن انتخابات مجلس، از رایزنی و مذاکره و همکاری با جناح راست سنتی که پایگاه اجتماعی دارند سخن گفتند و امثال علی مزروعی به نمایندگی از رهبران جنبش سبز، در خارج کشور اعلام کرد که رایزنی با قدرت و جناح های مختلف یک راهکار اساسی ما برای مشارکت در سیاست و قدرت است.
آیا چنین رفتار ها و تحولاتی تنها با هدف فشار بر دولت و نظام برای کسب قدرت نیست؟ آیا می توان به همه لیست سیاهی که برای خود متصور شده اید اقدامات حقوق بشری نام گذاری کنید؟
ایا خوراک دادن به رسانه های بیگانه با اعتصاب غذاهای ساختگی از یک سو و تلاش برای شکستن اعتصاب ها از سوی افرادی دیگر، را می توان اقداماتی حقوق بشری نامید که مربوط که کل جامعه است یا فقط مربوط به عده ای می شود که به دنبال قدرت هستند؟
در شرایطی که عده ای از افراد معلوم الحال به روزنامه ها و رسانه ها نفوذ کردند تا اهداف خود را دنبال کنند ایا می توان هر گونه اقدام آنها را حقوق بشری نامید.
تعدادی از افراد زندانی شده فعلی در روزنامه ها و رسانه های کشور، کار کرده بودند که حتی مدیران و همکاران خود را خسته کرده بودند و بسیاری از افراد دلخوشی از انها نداشتند، آیا می توان هر گونه اقدام قدرت طلبانه و سیاست ورزی خاص آنها را دفاع از حقوق بشر نامید و مسوولیت آنها در برابر قانون را مخالف حقوق بشر ارزیابی کرد؟
نامه ایرانیان فعال در خارج از کشور خطاب به آقای شهید پس از آن منتشر شده که مقام های ایران اعلام کردند سیاست کشورشان پذیرش گزارشگر ویژه شورای حقوق بشر نیست و آقای شهید را برای بررسی وضعیت حقوق بشر در ایران به این کشور راه نخواهد داد.
نویسندگان نامه به آقای شهید نوشته اند: "قصد جمهوری اسلامی از نپذیرفتن انتصاب جنابعالی به این سمت و ممانعت از سفر شما به ایران، این است که از بازبینی برخی اقدامات توسط جامعه جهانی جلوگیری کند."
در این زمینه نیز باید خاطر نشان کنیم که اگر قرار باشد بازرسی حقوق بشری، با هدف تخریب نظام و مردم باشد و تبلیغ منفی برای ملت ایران باشد، و مانند گزارش های غرض ورزانه حامیان آمریکا باشد چرا باید اجازه داده شود که چنین کسانی به کشور ما سفر کنند تاعلیه ملت ایران به تخریب مشغول باشند؟
یکی از آنها خانوم الهه هیکس بود که حالا به همکار صدای آمریکا تبدیل شده و دائم علیه ایران تبلیغ می کند و در گذشته نماینده حقوق بشری بوده تا مثلا بی طرفانه گزارش کند. در حالی که سال های بعد مشخص شد که او اصلا بی طرف نبوده و از ابتدا علیه نظام موضع داشته است. آیا با چنین شاخص هایی می توان گزارشی بی طرفانه از وضعیت مخالفان نظام و مسائل حقوق بشری مورد انتظار جامعه جهانی ارائه داد و در شرایطی که بسیاری از رسانه های قدرتمند در اختیار نظام سلطه و آمریکاست آیا می توان اصولا حقوق بشر را به موضوعی انسانی و غیر سیاسی تبدیل کرد و آیا همین گزارش ها می تواند در مورد کشورهای غربی مدعی حقوق بشر تکرار شود تا مردم دنیا قضاوت کنند؟
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
