طرح امينت اجتماعي و عوامل چند وجهي مؤثر بر آن

بولتن نيوز: طرح تشدید مبارزه با ناهنجاری های اجتماعی از ديروز چهارشنبه به مورد اجرا گذاشته شد تا علاوه بر پاسخگویی به مطالبات و دغدغه های علماء و متدینین جامعه چهره شهر های ایران اسلامی پاکتر و سالم تر از آن چیزی باشد که برخی با اعمال و رفتار وخصوصا پوشش خود سعی در ارایه آن دارند.

در ضرورت اجرای چنین طرح هایی تردید نیست و در اینکه عده ای نه از روی جهالت بلکه با سبق تصمیم و از سر عناد و مفسده آفرینی رفتارها و پوشش های نامناسب و مخالف موازین اسلامی از خود بروز می دهند هم شک نمی توان کرد و اتفاقا هدف اصلی نیروی انتظامی هم جلوگیری از معرکه گردانی چنین افرادی است. ولی از طرف دیگر واضح است که بسیاری از شهروندان و عابرین خیابان های شهر که ظاهر خود را به دقت و بر اساس موازین آراسته نمی کنند عناد و لجاجی ندارند و امکان و ظرفیت آنان برای بازگشت به ظاهر اسلامی زیاد است. در حقيقت اين دسته از افراد نه از روي «دانستن» كه از روي «ندانستن» است كه اين چنين پوششي دارند. يا در برخي مواقع حتي بسياري از همين افراد گفته‌اند كه به دليل اين‌كه مورد طعنه‌ي دوستان قرار مي‌گيرند و جامعه دوستان و اطرافيان متاسفانه از روي جهل به تمسخر آنان مي‌پردازند مجبور به همرنگ شدن با جماعت مي‌شوند. ما بايد به اين دو دسته تفاوت قائل شويم. دسته‌اي كه از روي عناد دست به انجام اقدامات هنجارشكن مي‌زنند و دسته‌ي ديگري كه عنادي ندارند و فقط توان و ظرفيت هزينه كردن براي ثبات بر روي عقيده را ندارند.

اما چگونه می توان از چنین امکان هایی استفاده کرد و ظرفیت های خوبی و نجابت را به فعل رساند ؟

ابتدا همان‌طور كه گفته شد باید میان اين دو گروه اقلیت و اکثریت تفاوت قائل شد و در همه برخوردها و مواجه های حضوری و غیر حضوری برای هر کدام بر خوردی مناسب و شایسته در نظر گرفت. شناسایی گروه اول و بر خورد قانونی با آنها بر عهده نهادهای انتظامی و قضایی است ولی گروه دوم که کاری فرهنگی و زمان بر و تا حدودی پیچیده طلب می کنند شایسته مواجهه با نهادهای ارشادی، اقتصادی، فرهنگی و رسانه ای است. باید از طرق مختلف با آنها سخن گفت و در شرایط خاصی به کمک آنها شتافت. بايد با استفاده با ابزارهاي گوناگون سعي كنيم از «ندانسته»هاي اين اشخاص كاسته و به «دانسته»هاش بيافزاييم. بايد با استفاده از وسائل مختلف كاري كنيم به ميزان آگاهي‌ها و سپس به جرأت ثبات در مسير حق آنان اضافه كنيم. و گرنه صرف برخوردهاي ايجابي و قانوني سخت با اينان حتي ممكن است اين افراد غير معاند را به انسان‌هاي عنود و لجوجي تبديل كند كه ديگر نسبت به جامعه بدبين شده و از هيچ كس ديگري پذايراي شنيدن حرف نباشند.

ما نمي‌توانيم همه‌ي افراد را با يك چوب برانيم. دختری که در یک خانواده پر تشنج و احیانا با پدر یا مادری معتاد یا جدای از هم زندگی می کند در بسیاری از مسایل زندگی خود دچار خطا و لغزش می شود شاید همه تقصیرها متوجه شخص او نباشد . او با مساعدت های فکری و کلامی رفته رفته خواهد توانست بر خویش مسلط شود و احیانا با کمک های به موقع و قانونی و لازم مالی و تسهیلاتی از فضای خطا آلود خانواده خود فاصله بگیرد. با چنین تمهیدات هوشمند و هدفداری می توان یک یک دختران وزنان نیک سیرت را از صف لج بازان و عامدان جدا کردو رفته رفته کفه ی آراستگان به پوشش اسلامی را سنگین تر کرد.

شاید در ابتدا بنظر برسد که اتخاذ چنین روش هایی نوعی تکلف است و مقرون به نتیجه نخواهد بود و کار را به درازا خواهد کشاند ولی سالها ی طولانی است که در این زمینه حساسیت بخرج داده ایم اما دست به کار اقدامات اصولی و اساسی نشده ایم. اگر همه این سال ها حتی به اندک هم که شده کارهایی از این قبیل صورت می گرفت و با مسئله داران از در تعامل و تفاهم بر خورد می شد اکنون نتایجش به انبوه می رسید و چه بسا تاثیر آن در چهره شهر ها نمایان و مشهود می شد. به عبارت دیگر باید جلوی تولید ناهنجاری را گرفت و مرتبا از لشگر مسئله داران کاست . در غیر این صورت حتی اگر طرح های ضروری انتظامی نتیجه دهد وقتی از سوی دیگر مرتبا فضای ناهنجار تغذیه شود و جذب نیرو کند در واقع اقدامات نیروهای خدوم انتظامی هرز می رود و انگیزه ها برای برخورد با مظاهر فسق و فجور کم و تولید خستگی بیشتر می شود .

اگر اراده‌ای برای سالم سازی فضای جامعه وجود دارد که دارد و اگر ضرورت کارهای اساسی را همگان احساس کرده اند باید در این زمینه سرمایه گذاریهای اساسی صورت گیرد و رسیدن به نتایج مستعجل اما ظاهری ما را از کارهای اساسی غافل نکند. فراموش نكنيم كه سخت‌ترين و دير بازده‌ترين كارها در حوزه‌ي «فرهنگ» است. فرهنگ را نمي‌توان يك شبه و حتي يك ساله و دو ساله حل و فصل كرد.

از طرف ديگر ما نمي‌توانيم به مقوله فرهنگ و به طور خاص مسأله‌ي «حجاب» به صورت تك عاملي نگاه كنيم. مقوله فرهنگ و به تبع آن حجاب داراي عوامل چند وجهي است كه ياري همه‌ي نهادهاي موجود در كشور را مي‌طلبد. ما نمي‌توانيم به افراد بگوييم كه داراي حجاب با موازين اسلامي باشند اما آن وقت در صدا و سيماي ما زننده‌ترين و غير اسلامي‌ترين حجاب‌ها به نمايش در بيايد. ما نمي‌توانيم به جوانان جامعه بگوييم كه مراقب ارتباط خود با جنس مخالف نامحرم باشند اما در رسانه‌ي ملي و فيلم‌هاي سينمايي و رمان‌ها و داستان‌هايي كه از همين نهادهاي داخل كشور مجوز مي‌گيرند اين امر به صورت كاملا علني ترويج مي‌شود. بايد همه‌ي نهادها با كمك نيروي محترم انتظامي وارد اين مقوله شوند. در اين باره حرف‌هاي ناگفته‌ي زيادي است كه به اميد خدا «بولتن نيوز» به مرور از آنها خواهد گفت.