فرودگاه مهرآباد مسلخ مسافران! + ویدئو

گروه اجتماعی: مخاطبی با ارسال یادداشتی به تحریریه بولتن نیوز، از یک ناملایمتی در فرودگاه مهرآباد نوشته که با خواندن متن این یادداشت، قاعدتاً سوالات بسیاری به قول نگارنده از این بیرحمی و بی انصافی ها در ذهن ایجاد می شود.

به گزارش بولتن نیوز، متن این یادداشت که به صورت اختصاصی در اختیار خبرنگار ما قرار گرفته، به شرح زیر است:

من یک دختر دانشجو هستم. چند روز پیش بعد ماه ها زحمت و از این ور و اون طرف زدن چندرغاز حقوق فروشندگیم، تونستم یه مبلغ کمی فراهم کنم تا مادرم رو که به دلیل بیماری ام اس توانایی حرکت نداره ببرم مشهد. با هر مشکلی که بود دوتا بلیط هواپیمای چارتری گیرآوردم و با کلی دلخوشی که مثلا بلیط قیمت مناسب تر پیدا کردم، با مادرم رفتیم فرودگاه مهراباد.

برای تحویل بار که رفتیم گفتن ویلچر مادرم اجازه ی ورود به پروازو نداره اونم زمانی که چند دقیقه بیشتر به بسته شدن گیت نمونده بود! گفتن باید ویلچرو بسته بندی کنم. مادر معلولمو روی صندلی نشوندم و ویلچرو بردم باجه ی مخصوص بسته بندی بار مسئول باجه صندلی رو گرفت و برام با یه لایه نایلون حباب دارو چندتا تسمه بستش اومدم صندلی رو تحویل گرفتم که برم که گفت خانوم قابلی نداره! پرسیدم مگه هزینه داره گفت بله ناقابل ۱۷۰ هزارتومان! خشکم زد کل پولی که من برای بلیطا و سفر با بدبختی کنار گذاشته بودم به ششصد تومن نرسیده بود و ۱۷۰ هزار تومان باید پرداخت میکردم. برای یه تیکه نایلون! چرا؟! به جرم زمین گیر بودن مادرم!

وقتی اعتراض کردم بهم گفتن ما ماهی سیصد میلیون اجاره میدیم و چاره ای نیست!

دیدم اگه بخوام همین مبلغ رو توومسیر برگشت هم بدم و توو مشهد فقط نون و پنیرم بخوریم هیچ پولی برای برگشت نداریم برای همین سرشکسته پیش مامانم برگشتم و گفتم: مامان از همین جا سلام بده برمی گردیم!

حسرت مشهدی که به دل مادرم موند بماند. سرشکستگی من پیش چشمای امیدوارش بماند. فقط از اون روز دارم مدام از خودم می پرسم کدوم خشت این مملکتو کج گذاشتیم که رسممون شده انتقام گرفتن از هم ...

متصدی غرفه ی بسته بندی فرودگاه انتقام سیصد میلیون اجاره شو از من گرفت من انتقام حسرتی که به دل مادرم موند رو از کی بگیرم؟!

اینو گفتم که شاید به گوش کسایی برسه که رسم تلخ انتقام گیری رو توو این مملکت پایه گذاشتن.

محض رضای خدا یه ارزن انصاف...

یه کم رحم....

انتهای پیام/#