سوال بی شرمانه بوش از یک زن

جرج بوش افزود: همه کسانی که بر سر میز نشسته بودند سر خود را پایین انداخته و فقط به بشقاب‌ غذای خود چشم دوختند. بجز پدر و مادرم و لورا که از روی ناباوری به من خیره شدند. آن خانم ناگهان خنده بلندی سر داد تا حرف و سخن ما ادامه پیدا کند. روز بعد، وقتی بیدار شدم آنچه را که گفته بودم به من یادآوری شد. بلافاصله از گفته خویش احساس شرم کردم. بعد از آن به آن خانم تماس تلفنی برقرار کرده و عذرخواهی کردم. آن موقع این سوال را از خود پرسیدم که آیا باید اینگونه به زندگی‌ام ادامه بدهم. سال‌ها بعد که خود من پنجاه ساله شدم همان زن خوش برخورد نامه‌ای برایم نوشت و از من همان سوالی را پرسید که من در میز شام از او پرسیده بودم.

ايران ديپلماتيك