احسان علیخانیِ سه ستاره، حوصله برنامه‌سازی ندارد؟

 گروه فرهنگ و هنر: میلاد دخانچی مجری جوان برنامه «جیوه‌گی» در یادداشت پیش رو که درباره «سه ستاره» امسال نگاشته، معتقد است امسال انتظار ترکاندن داشتیم. انتظار کَل کَل سالم. انتظار یاد گرفتن از مخاطب و منتقد. پارسال همه حمایت کردیم. جنگلوک بازی در آوردیم تا «سه ستاره» آرام آرام به «فجر تلویزیون» تبدیل شود. همه ما خوب می‌دانیم که تلویزیون احتیاج به اعتبار دارد. اما «سه ستاره» اصرار به تکرار خود دارد.

 

به گزارش بولتن نیوز، متن این یادداشت که در شبکه های اجتماعی نیز منتشر شده، به شرح زیر می باشد:

معلوم نیست چرا «احسان علیخانی» زیاد سرحال نیست. انگار حوصله برنامه‌سازی ندارد. انگار دیگر دلش نمی‌خواهد در تلویزیون پیشرو باشد. علیخانی خسته است. «سه ستاره» را هم انگار به زور ساخته است. روز اوّل بارها در لفافه گفت: «آقا این برنامه اصلی من نیست و برگ برنده من همان برنامه‌ی شب عید است.» یک بار دیگر هم روی سر همه ما منّت گذاشت که «ماه عسل» را در «سه ستاره» نیاورده است. خوب، چشم، آقا احسان همه ما می‌دانیم که کاردرستی؛ ولی زشت است سر مصاحبه با «مقصودی» و «رکنی» ظاهر نمی‌شوی. ترافیک و جلسه را هم بهانه نکن. قبول کن دوست نداری با ریشوهای غیر سلبریتی دمخور شوی.

 

آری! علیخانی به از جیب خوردن عادت کرده است. جیب «ماه عسل» و چهره دوست داشتنی‌اش. علیخانی مثل پارسال به «جیوگی» بی‌اعتنایی کرد. با ترفندهای ظریفِ خودش پیچاند. تیزر را کوتاه کرد و سریع از کنار جیوگی گذشت. آن وقت پنج دقیقه درباره شاخ بودن خودش و چاوشی صحبت کرد. علیخانی خوب می‌داند که رقابت «هفت» و «پرسمان» و «فوتبال صد و بیست» و «سمت خدا» به اسم برنامه تخصصی از اساس غلط است. این رقابت نه حرفه‌ای است، نه فنی و نه زرد و «تی وی پلاسی». امسال هم که چی؟! دوباره «ضیا» و «رامبد» و «عادل» با هم رقابت کنند؟! این تکراری نیست؟ پارسال هر چه بود «سه ستاره» تازگی داشت.

 

امسال انتظار ترکاندن داشتیم. انتظار کَل کَل سالم. انتظار یاد گرفتن از مخاطب و منتقد. پارسال همه حمایت کردیم. جنگلوک بازی در آوردیم تا «سه ستاره» آرام آرام به «فجر تلویزیون» تبدیل شود. همه ما خوب می‌دانیم که تلویزیون احتیاج به اعتبار دارد. اما «سه ستاره» اصرار به تکرار خود دارد. تکرار خوب نیست. معتبر نیست. «سه ستاره» امسال اعتبار نیست. ضد اعتبار هم نیست. یک چیزی است که هست و ما هم به دستور تهیه کننده باید باشیم. «سه ستاره» بد نیست، خوب هم نیست، معمولی است. هیچی نباشد یک «شیپور» است و آورده‌ای برای سازمان و درصدی هم برای آورنده. باشد اشکالی ندارد. درصد خوب است، اما در ازای خلاقیت. در ازای یک ایده. در ازای خرکاری. در ازای تربیت مخاطب. در ازای تغییر ذایقه مخاطب.

علیخانی یکی از نقاط قوّت تلویزیون ماست. نباید نقطه قوّت تلویزیون ما نقطه ضعف ما بشود. علیخانی باید نشان دهد غیر از «ماه عسل» و صحبت با بچه معروف‌ها، ظرفیت‌های دیگری نه به عنوان مجری بلکه به عنوان تهیه کننده دارد. رسم است که در سیاست از بزرگان بی کارکرد، «عبور» می‌کنند. علیخانی باید پیشرو بماند وگرنه خیلی سریع باید از این نوع برنامه سازی کلاسیک که او نماینده آن است عبور کرد.