بزرگ شدن دروازه سیبری به جهان زیرین و کشف جنگل های باستانی

به گزارش بولتن نیوز، تحقیقی جدید باعث کشف یکی از بزرگترین حفره های منطقه شده است، مردم محلی (یاکوتاین ها) آن را به عنوان دروازه جهان زیرین می شناسند که با سرعت عجیبی در حال بزرگ شدن است و باعث کشف جنگلهای پنهان، اجساد جانداران و بیش از ۲۰۰ هزار سال تاریخ تغییرات آب و هوایی شده است.
که از آن به عنوان حفره باتاگایکا شناخته می شود، به طور رسمی آنرا مگاسلامپ یا ترموکراست می نامند.

بسیاری از این مگاسلامپ ها اخیرا در سیبری پدید آمده است، اما محققان فکر می کنند که باتاگایکا یک پدیده غیر عادی در ناحیه است که در حدود ۶۶۰ کیلومتری (۴۱۰ مایل) شمال شرقی یاکوتسک پایتخت منطقه قرار گرفته است.

این حفره نه تنها بزرگترین در نوع خودش است، تقریبا یک کیلومتر طول (۰.۶ مایل) و ۸۶ متر عمق (۲۸۲فوت)، و همیشه در حال بزرگ شدن است.

تحقیقی که سال گذشته توسط فرانک گونزر از موسسه آلفرد وگنر در آلمان ارائه شده است، مشاهدات بیانگر آن است که دیواره اصلی حفره بطور میانگین هر سال ۱۰متر (۳۳فوت) در طول دهه گذشته رشد داشته است. و در سالهای گرمتر میزان رشد به ۳۰ متر (۹۸ فوت) هم می رسد.

این گروه احتمال می دهد که دیواره کناری حفره در ماههای آینده و با افزایش دما در نیم کره شمالی به دره ی مجاور خواهد رسید. که این امر منجر به فروریختن بیشتر زمین می شود.

در طول های سالهای طولانی به طور میانگین ما شاهد افزایش و کاهشی به این میزان نبودیم، گانزر به ملیسا هوگنبوم گفت: در حال حاضر حفره پیاپی در حال رشد است. و این رشد پایدار به معنی این است که این حفره سال به سال عمیق تر می شود.

این خبر خوبی برای تغییرات آب و هوایی نیست. شکل گیری این حفره وقتی آغاز شد که یک بخش بزرگ از جنگل های اطراف در دهه ۱۹۶۰ پاک سازی شد.
از آنجایی که زمین دیگر در ماههای گرم تابستان سایه نمی گیرد، پس زمین در مقایسه با قبل زودتر گرم می شود. تدریجا باعث می شود که لایه های یخ زده ذوب شوند و زمین بیشتر فرو بریزد. سیلاب شدید سال ۲۰۰۸ اثرات این ذوب شدن را بدتر کرد و اثرات خود را بر ابعاد حفره داشت.

ناپایداری منطقه فقط برای ساکنان محل خطر آفرین نیست، نگرانی های در مورد احتمال بزرگتر و عمیق تر شدن حفره وجود دارد و این قضیه باعث می شود تا کربن دی اکسیدی که برای هزاران سال در لایه های زمین محصور بوده اند آزاد شوند.

گانزر به بی بی سی گفته : تخمین جهانی میزان کربن موجود در لایه های منجمد حاکی از آن است که برابر با میزان کربن موجود در اتمسفردر لایه های منجمد نیز کربن وجود دارد.

همانطور که حفره در حال ذوب شدن است این گازهای گلخانه ای وارد اتمسفر می شود و باعث گرم تر شدن سیاره می شوند.

گانزر اضافه کرد: این چیزی است که ما به عنوان بازخورد مثبت می شناسیم  گرم شدن باعث سرعت گرفتن گرم شدن می شود و این امر می تواند در مکانهای دیگر هم اتفاق بیافتند.

اما این خبر آنقدر هم بد نیست. تحقیقی که این ماه در مجله تحقیق دوران چهارم منتشر شده نشان می دهد که لایه های کشف شده بوسیله این حفره اکنون تغییرات آب و هوایی ۲۰۰ هزار سال زمین را آشکار ساخته است.

علاوه بر بقایای حفظ شده جنگل های دفن شده نمونه های باستانی گرده گیاهان و همینطور بقایای منجمد گاومیش ماموت و اسب ۴۴۰۰  ساله یافت شده است.

 در این تصویر می توانید بقایای درختان باستانی در لایه های منجمد در حال ذوب را ببینید:
تحقیقی که توسط جولیان مورتون از دانشگاه ساسکس انجام شده نشان می دهد که لایه های رسوبی کشف شده می تواند برای درک بهتر تغییرات آب و هوایی سیبری در گذشته و همچنین پیش بینی تغییرات آب و هوایی آینده آن بسیار موثر باشد.

در حالیکه بیشتر نقاط سیاره در طول ۲۰۰ هزار سال قبل دوره های سرد شدن و گرم شدن را پشت سر گذاشته اند اما تغییرات آب و  هوایی گذشته سیبری کاملا ناشناخته است.

بر اساس تحقیقات مورتون آخرین دورانی که سیبری این گونه ریزش زمین را تجربه کرده ۱۰ هزار سال پیش بوده است زمانی بعد از عصر یخبندان.

اکنون میزان گازهای گلخانه ای بسیار بیشتر از آن دوران است، ما درحال حاضر ۴۰۰واحد در میلیون است در مقایسه با ۲۸۰ واحد در میلیون در پایان عصر یخبندان است.

مورتون به سارا امرسون گفت : سایت باتاگایکا دارای حجم های زیادی از توده های منجمد است که شامل دولایه ی غنی از چوب است که آن را عنوان بستر جنگل می شناسند که نشان دهنده دمایی به گرمی دمای امروز است که در گذشته در این ناحیه وجود داشته است.

بستر بالایی جنگل برروی یک سطح قدیمی فرسایش شده قرار گرفته، احتمالا نشان دهنده این است که در دوره های قبلی با بالا رفتن دما لایه های منجمد ذوب شده اند.

اگر محققان با استفاده از این اطلاعات بتوانند بفهمند که دقیقا در دوره های قبلی ذوب شدن لایه های منجمد چه اتفاقاتی رخ داده است، ما نیز قادر خواهیم بود تا برای آنچه که دوباره روی خواهد داد خود را آماده کنیم.

مورتون به هوگنبوم گفت: باید تحقیقات بیشتری انجام شود چرا که زمان دقیق رسوبات کشف شده در حفره ها هنوز شناخته شده نیست.

حالا او قصد دارد تا در منطقه سوراخ هایی حفاری کند تا بتواند رسوبات را بهتر بررسی کند و به درک بهتری نسبت به آنچه در گذشته اتفاق افتاده دست یابند.

مورتون  : نهایتا ما در تلاش هستیم تا ببینیم که آیا تغییرات آب و هوایی در آخرین دوره یخبندان ( در سیبری) دارای گوناگونی بسیار از قبیل گرم شدن و سرد شدن هوا و یا گرم و سرد شدن هوا به گونه ای که در آتلانتیک شمالی بوده وجود داشته است.