به گزارش بولتن نیوز، نصرالله پژمانفر*: فیلم یتیمخانه ایران ساخته خوب آقای طالبی را بحق باید به خاطر جسارت عوامل تولید و بویژه کارگردان در پرداختن به سوژههای اینچنینی تحسین کرد. این سوژه بکر تاریخی نه فقط برای نسل جدید که حتی برای بزرگسالانی که شاید در مسیر زندگی هویت تاریخی خود را از یاد برده باشند، یادآور خاطرات تلخ و عبرتانگیز دستاندازی مستکبران به کشور عزیزمان است. الحمدلله مدتی است که رویشهای سینمای انقلاب در آثاری نظیر ایستاده در غبار، سیانور، یتیمخانه ایران و... به این مهم توجه قابل تقدیری داشتهاند. فیلم یتیمخانه ایران هم برای کارگردان عزیز قدم بزرگی رو به جلو و نشانه بالندگی و جهش این هنرمند ارزشی است و هم بازیهای هنرمندان بازیگر زیبا و دلنشین و باورپذیر است که بحق جای تقدیر و تشکر دارد. از سوی دیگر اکران چنین آثاری حداقل جای این پرسش را برای مردم باز میکند که چرا تا به حال جریان روشنفکری در هنر متعرض چنین آثاری نشده است. بدون شک در تاریخ فرهنگ هنر، وقایع تاریخی یک ملت همیشه دستمایه خلق آثار هنری ماندگار بوده است. با اینکه هر ساله آثار متعدد هنری توسط جامعه روشنفکری کشور تولید و در جشنوارههای خارجی مورد استقبال قرار میگیرد اما سکوت طولانی این هنرمندان در برابر تعدی بزرگی که در فیلم به نمایش درآمد برای مردم کشور محل سوال و مطالبه جدی است که آیا تاریخ و هنر و گذشته این مردم باید مطمح نظر باشد یا سفارشات جشنوارههای خارجی؟
* رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس
منبع: وطن امروز