اولویت آمریکا؛ سرنگونی حکومت ها نه صلح خاورمیانه

گراي جي استريت، يک گروه هوادار رژيم اسرائيل در امريکا مي‌گويد، اسرائيل بايد بين دموکراسي و حفظ تمامي اراضي اشغالي، يک گزينه را انتخاب کند.

اعضای جی استریت که درمورد مسایل ایران با تحریم ها موافقند ولی به شدت با حمله نظامی مخالفت می کنند و طرفدار گفتگو های سازنده و همه جانبه ایران و جامعه جهانی هستند به دنیس راس خوش آمد گویی جزئی گفتند و در مجموع از سخنرانی او وپاسخی که به سوالات به خصوص در مورد اسرائیل می داد راضی نبودند.

دنیس راس با زیرکی سعی کرد به آنها بگوید برنامه و استراتژی آنها دور از واقعیت است. جی استریت معتقد است که اعمال دولت اسرائیل و بخصوص شهرک های اسرائیلی مرکز بیشتر مشکلات نه تمامی گرفتاری ها در منطقه است. با این وجود راس در بیشتر قسمت های نطق خود از اسرائیل نام نبرد و به شهرک ها اشاره ای نکرد. درعوض وی اظهار داشت که موضوع اصلی در خاورمیانه سرنگونی رژیم های مستبد است.

وی به اعضای گروه گفت که از الجزایر تا یمن فشار از جانب مردم خاورمیانه بیشتر می شود.

 وی از اصطلاح ناپایدار که جناح چپ به مسئله اشغال کرانه باختری اطلاق می کند، برای توصیف رژیم های استبدادی استفاده کرد.

باید گفت که سخنرانی وی بسیار یکنواخت بود، ولی زمانی که از مطالبی چون آزادی، انقلاب و مستبدان مسلمان صحبت می کرد، عده ای به سخنان او توجه می کردند.

زمانی که وی اظهار داشت دولت های مسلمان باید بر اصلاحات داخلی خود تمرکز نمایند بدون آنکه اسرائیل را مقصر قلمداد کنند، جمعیت حاضر توجهی نکرد و حاضران به این موضوع که دنیس راس می خواست وسواس استریت درمورد اسرائیل و شهرک ها را به سخره بگیرد، اهمیت ندادند.

( وی سعی کرد توضیح بدهد که چگونه دولت از ابتدا به مصر برای اصلاحات فشار می آورد).

زمانیکه که دنیس راس بالاخره به اسرائیل اشاره کرد بیشتربحث خود را درمورد روابط نظامی آمریکا با رژیم صهیونیست مطرح کرد. وی اعلام کرد که موضع اساسی دولت آمریکا، تعهد غیر قابل تغییر آن به امنیت اسرائیل است. تشویق ها آبکی بود ( این چیزی نبود که آن مخاطبین برای شنیدنش آمده بودند).

وی تاکید کرد: " در هیچ زمانی روابط امنیتی به این استحکام نبوده است. و این یک واقعیت است." بار دیگر کف زدن کوتاه بود."

در بخش پایانی سخنرانی، دنیس راس در نهایت به جریان صلح رسید و وضع موجود را ناپایدار دانست. این سخن کمی جمعیت را به هیجان آورد که شاید در آن لحظه راس به هدف اصلی آنها کوبیدن اسرائیل، بپردازد. اما افسوس که راس اظهار داشت: " هیچ جای گزینی برای مذاکرات صلح نیست." سکوت کامل در محل برقرار شد. ( می توانستی علامت سوال در ذهن حاضرین را ببینی که می پرسند: این مردک تصور می کند در کجا است؟ آیپک؟)

در ادامه راس به ایران پرداخت. وی استفاده ایران از وقایع مصر را سخره آمیز دانست. و حتی با بازی لغات، آن را اعتبارگرفتن ایران به نفع خود نامید. در مورد برنامه هسته ای ایران از جمله" مورد تایید اوباما" استفاده کرد و گفت: " ما مصمم هستیم از دستیابی ایران به سلاح هسته ای جلوگیری کنیم."

میزبان بلافاصله از راس پرسید که آیا زمان آن نرسیده که آمریکا برای حل مناقشه فلسطین دست به ابتکاری بزند؟

در این لحظه دنیس راس بعنوان یک دیپلمات تعلیم دیده خبره، بر وسوسه پرسیدن این سوال که آقا  حواست کجا بود غلبه کرد و بجای آن گفت : دولت در جهات مختلف کار می کند، ( همان چیزی که کلینتون وزیر امور خارجه در پائیز گذشته طی سخنرانی خود در نروژ مطرح کرد) مشخصا گفتگوهای جداگانه با طرفین. وی هشدار داد که مسئله مقدم و اولویت آمریکا در منطقه، رابطه حاکمان با مردم تحت حکومتشان است.

میزبان باردیگر سعی کرد پرسید آیا زمان آن نرسیده که پیشنهادی علنی مطرح گردد؟

 راس گفت که دولت مشغول مذاکرات محرمانه و بی سرو صدا است.

از وی درمورد تلاش یک طرفه فلسطینیان برای مستقل شناخته شدن سوال شد. که در جواب اظهار داشت: " اقدامات یکطرفه منجر به توافق نخواهد شد." وی افزود: "سازمان ملل جایگاه مطرح شدن این مسائل نیست." سکوت کامل در سالن برقرار گردید.

سال گذشته دولت مشاور امنیت ملی جیمز جونز را به این جلسه فرستاد. امسال نماینده دولت در سلسله مراتب کاخ سفید یک درجه پایین تر بود به این جلسه آمد. علاوه بر آن هیچ خوراکی برای کوبیدن اسرائیل یا مطرح کردن عقایدش به جمعیت حاضر نداد.

شاید دولت آمریکا سال آینده به فرستادن یک کارآموز بسنده کند. یا اینکه چون سال انتخابات است، تیم اوباما ترجیح بدهد کاری با این گروه که اتهامات مالی دارد و بصورت علنی منتقد اسرائیل است نداشته باشد زیرا این می تواند چهره طرفداران اسرائیل در دولت آمریکا را خدشه دار کند.

توضیحات:

جی استریت (J Street): یک سازمان غیرانتفاعی لیبرال در آمریکا است. موسسین آن یهودی هستند ولی از عضویت دیگران هم استقبال می کنند. آنها هوادار اسرائیل هستند ولی به گفته خود با نگاهی متفاوت و به اعمال دولت اسرائیل انتقاد دارند. این گروه طرفدار راهبری آمریکا در حل مسئله عرب- اسرائیلی و رویکرد تازه آمریکایی به مسایل خاور میانه است که شامل راه حل دیپلماتیک به جای راه حل نظامی باشد.

یکی از دست اندرکاران جی استریت گفته اولویت های آنها با آیپک (AIPAC) فرق دارد ولی در اصول تفاوت چندانی ندارند.

آنها درمورد مسایل ایران با تحریم ها موافقند ولی به شدت با حمله نظامی مخالفت می کنند و طرفدار گفتگو های سازنده و همه جانبه ایران و جامعه جهانی هستند.