پشت بر کف، آخرین تصویر از 2 کاپیتان!

به گزارش بولتن نیوز؛ المپیک ریو با همه لحظات تلخ و شیرین اش به پایان رسید و پرونده کاروان ورزش ایران که به نام امام هشتم شیعیان متبرک شده بود با ۸ مدال رنگارنگ و البته ۸ پله سقوط نسبت به دوره قبل و قرار گرفتن در رده ۲۵ جهان بسته شد.

* کشتی باز هم جور ورزش ایران را کشید

در این میان باز هم کشتی جور ورزش ایران را کشید و یک طلا، یک نقره و سه برنز از مجموع ۳ طلا، یک نقره و ۴ برنز کاروان ورزشی ایران را از آن خود کرد و به تنهایی ۵ مدال از جمع ۸ مدال ورزش ایران در المپیک ۲۰۱۶ را بدست آورد.

* کشتی آزاد موفق‌تر از فرنگی

کشتی فرنگی ایران با 2 برنز سعید عبدولی و قاسم رضایی و کشتی آزاد نیز با یک طلای حسن یزدانی، یک نقره کمیل قاسمی و یک برنز حسن رحیمی به کار خود در ریو پایان دادند که نگاهی به این آمار نشان می دهد کشتی آزاد بر خلاف المپیک قبلی عملکرد به مراتب بهتری نسبت به کشتی فرنگی داشته است.

* سوریان به 8 نرسید!

اما تعداد قابل توجهی از ۱۲  کشتی گیر آزاد و فرنگی کار ایران در این رقابت ها، آخرین حضور خود را در دنیای قهرمانی تجربه کردند که در این میان بیشتر آن ها وداعی تلخ با المپیک و کشتی داشتند. بدون شک پرافتخارترین و محبوب ترین کشتی گیر ایران که نتوانست وداع باشکوهی با دنیای قهرمانی داشته باشد کسی نیست جز حمید سوریان.

فرنگی کار سبک وزن ایران که یک مدال طلای المپیک و ۶ مدال طلای جهان را در کارنامه خود دارد با هدف رسیدن به هشتمین طلای خود همه سختی های راه را به جان خرید و بالاخره در واپسین لحظات با کسب سهمیه المپیک مسافر ریو شد.

سوریان کاپیتان و سردمدار کشتی فرنگی ایران نخستین نماینده کشتی ایران بود که یکشنبه  ۲۴ مرداد ماه به روی تشک مبارزه رفت. نگاهی به نام حریف ژاپنی او که اتفاقا عنوانی هم نداشت کمی دل ها را نگران می کرد که مبادا باز هم سد راه شود و نگذارد سوریان به هدفش برسد. حریف شینوبو اوتا دارنده مدال نقره آسیا از ژاپن بود، همان کشتی گیری که چند ماه پیش تر موفق شده بود نابغه ایرانی را در مسابقات کسب سهمیه المپیک از پیش رو بردارد.

سوریان که در المپیک قبلی با کسب نخستین پیروزی شروع باشکوهی را برای خود و کشتی فرنگی ایران رقم زده بود این‌بار در کمال بهت و ناباوری مقابل حریف چشم بادامی شکست خورد تا خبر از المپیکی تلخ برای کشتی فرنگی ایران بدهد.

سوریان منتظر نشست تا رقیب ژاپنی به فینال برسد تا کورسوی امید خود برای ماندن در المپیک و تلاش برای رسیدن به مدال برنز را از دست ندهد. انتظاری سخت، عجیب و باورنکردنی برای او و میلیون ها ایرانی!

این انتظار به سرانجام رسید و کشتی گیر ژاپنی با جسارتی مثال زدنی راهی فینال شد تا این چشم بادامی این بار ما را خوشحال کند اما نابغه ایرانی که همیشه نشان داده اگر ببازد باید تا آخر ببازد این بار هم نتوانست و شاید هم نخواست که پایین تر از دیگران روی سکو برود.

سوریان در مرحله شانس مجدد مقابل المات کبیسپایف قزاق در حالی که ۷ بر صفر پیش بود در عین ناباوری ضربه فنی شد تا وداعی تلخ و به یاد ماندنی با المپیک و کشتی داشته باشد.

او این بار هم اشک از گونه‌های میلیون ها ایرانی و محمد بنا سرازیر کرد اما گریه ای از جنس آه و حسرت!

* یزدانی و جلادی دیگر این‌بار در کشتی!

اما در کشتی آزاد هم کاپیتان دوست داشتنی و روحیه بخش تیم ملی نیز در دقیقه ۹۰ و به هر سختی و مشقتی که بود خادم را قانع کرد تا نامش را در لیست مسافران پرواز ریو قرار دهد.

رضا یزدانی اوایل امسال و در حالی که خود را مهیای حضور در مسابقات انتخابی تیم ملی برای حضور در المپیک می کرد به شدت از ناحیه آشیل پای راست آسیب دید. آسیبی که می بایست مانع حضور او در المپیک شود اما ویترین افتخارات کاپیتان یک چیز کم داشت و آن چیزی نبود جز مدال طلای المپیک.

یزدانی خیلی زود کار خود را آغاز کرد و در کنار انجام تمرینات با دقت و وسواس زیاد زیر نظر پزشکان و کادر فنی تیم ملی روزها را سپری می‌کرد. چهره دوست داشتنی و قابل احترام کشتی ایران و جهان که در المپیک قبلی در حالی که شانس مسلم رسیدن به مدال طلا بود در میانه راه با آسیب دیدگی شدید مواجه شد و با بدشانسی نتوانست به مسابقات ادامه بدهد تا برآورده شدن همه‌آرزوهایش را در ریو ببیند پس از کش و قوس های فراوان بالاخره موافقت خادم را جلب کرد و در وزنی که بسیاری معتقد بودند، یزدانی آسیب دیده بسیار بهتر از دیگر چهره‌های این وزن در کارزاری به نام المپیک خواهد بود مسافر ریو شد.

او از عزم خود برای رسیدن به مدال طلای المپیک گفت و اینکه می خواهد با مدال المپیک وداعی باشکوه با دنیای کشتی داشته باشد اما چه سود که نمی‌دانست همانند بهداد سلیمی جلادی دیگر این‌بار در هیات ژوری کشتی قرار است مانعی بر سر راه او شود.

کاپیتان به عنوان آخرین نماینده کشتی و ورزش ایران چشم و دعای یک ملت را بدرقه راهش می دید. با پایی لنگان به سالن مسابقات وارد شد تا نگاه‌ها کمی نگران شود که مبادا باز هم‌ مصدومیت مانعی بر سر راه او شود اما بهتر از همه مقتدرانه و باشکوه آغاز کرد و ابراهیم بلوکباشی ترک را ۱۰ بر صفر از پیش رو برداشت.

حریف بعدی ختاگ گازیموف  چهره نامدار کشتی آذربایجان بود. یزدانی خیلی خوب شروع کرد اما بر خلاف جریان کشتی داور او را کم کار تشخیص داد تا یک امتیاز حساس به حساب گازیموف واریز شود. یزدانی در ادامه به هر شکل ممکن زانوهای حریف را به تشک رساند و در حالی که حریف در حالت نشسته قرار داشت به پشت او رفت. این یعنی خاک و 2 امتیاز برای کاپیتان اما به راحتی آب خوردن این حق توسط رییس تشک نادیده گرفته شد و در حالی که مبارزه یک بر یک مساوی بود به علت وارد ندانستن اعتراض کادر فنی یک امتیاز دیگر هم به اندوخته گازیموف اضافه شد تا یزدانی دو بر یک عقب بیفتد.
در ادامه یزدانی با غیرت مثال زدنی به حریف حمله کرد اما هر چه زد به در بسته خورد تا شکستی تلخ نه مقابل حریف بلکه مقابل تیم داوری داشته باشد. با راه‌یابی حریف به فینال، یزدانی راهی شانس مجدد شد و در اولین مبارزه مقابل رادوسلاو باران از لهستان به برتری رسید تا یک گام به مدال برنز المپیک نزدیکتر شود.

بی خبر از همه جا دیگر به این باور رسیدیم آرزوی کاپیتان برآورده خواهد شد و او هر چند با برنز  المپیک از کشتی خواهد رفت.

حریف بعدی ماگومد ابراگیموف ازبک بود. سوت آغاز مبارزه نواخته شد. تا آمدیم خود را مهیای دیدن هنرنمایی پلنگ جویبار کنیم اتفاقی عجیب و دور از انتظار رخ داد.یزدانی در ۲۴ ثانیه ضربه فنی شد!

کاپیتان کشتی آزاد ایران درست شبیه کاپیتان کشتی فرنگی ایران با ضربه فنی وداعی تلخ و باورنکردنی با المپیک و کشتی داشت. هر دو روی تشک دراز کشیدند و در چند ثانیه تصویر تمام اتفاقات تلخ و شیرین گذشته را با خیره شدن به سقف سالن از سر گذراندند!

هر دو کاپیتان با تعصب کشتی ایران به خاطر روبرو نشدن با مردم به هنگام ورود به ایران به صورت پنهانی اقدام به ترک فرودگاه کردند.

هر چه که بود گذشت اما افتخارآفرینی های دو کاپیتان کشتی ایران هرگز از یادها نخواهد رفت.

ممنون آقای سوریان، ممنون آقای یزدانی!