به بهانه حضور میگل لیتین در ایران
فیلمسازی که با دوربینش، به مقابله با کودتاگران آمریکایی رفت
وی در فیلم «جزیره داوسون10» که بر اساس زندگی‌نامه «سرجیو بیتار»، از وزرای دولت «سالوادور آلنده»، رئیس‌جمهور سابق این کشور تولید شده است، به روایت زندانی شدن و تبعید وزرا و دوستان «آلنده»، می‌پردازد که بعد از کودتای ژنرال «پینوشه»، مجبور می‌شوند در جزیره «داوسون» در جنوب شیلی، اقامت کنند و از طرفی نیروی دریایی شیلی هم آنها را زیر نظر دارد و در شرایط سخت، برای زنده ماندن تقلا می‌کنند.
گروه سینما و تلویزیون: همزمان با ایام کودتای امریکایی 28 مرداد، «میگل لیتین» از فیلمسازان سرشناس شیلی و آمریکای لاتین قرار است در جشنواره عمار حاضر شود، به همین بهانه، به بررسی کارنامه کاری این فیلمساز شیلیایی پرداختیم.
به گزارش بولتن نیوز، «میگل لیتین»،(Miguel Littín)، از جمله فیلمسازان و هنرمندان شیلیایی است که پس از کودتای امریکایی ژنرال «آگوستو پینوشه» علیه رئیس‌جمهور قانونی و محبوب کشورش، «سالوادور آلنده»، در 11 سپتامبر 1973، زندگی خود را در تبعید و خارج از وطنش گذراند.
سال‌های دیکتاتوری «پینوشه» و تبعید برای هنرمندان شیلیایی بیش از آنکه آزار دهنده باشد، نعمت بود و آنها توانستند بهترین آثارشان را در این سالها، خلق کنند، «لیتین» نیز از این قاعده مستثنی نبود و در سال‌های تبعید هم از مبارزه دست نکشید و برخی از آثار برجسته‌اش را در این دوران تولید کرد.
«میگل لیتین»، فیلم‌هایی را کارگردانی کرده است که تا به امروز از محبوب‌ترین فیلم‌های شیلی بوده‌اند که از جمله آنها می‌توان به «شغال ناهولتورو»، «همسر رییس جمهور»، «دلایل دولت»، «نامه‌هایی از ماروسیا»، «بیوه مونتیل»،، «قانون عمومی شیلی»، «ساندینو»، «کشتی غرق‌شده»، «تیرا دل فوئگو»، «آخرین ماه»، «وقایع فلسطین، جاده‌های خشم»، «جزیره داوسون 10»، «آلنده در پیچ و خم‌ها» و... نام برد.
این کارگردان شیلیایی، جوایز و عناوین بسیاری در کارنامه دارد از جمله یک بار در سال 1976 میلادی برای فیلم «Acats de Marsusai» درباره کارگران معادن شوره شیلی و بار دیگر هم در سال 1983 برای فیلم «آلسینو و کندور» درباره انقلاب ضد امریکایی «ساندنیست‌ها» در کشور نیکاراگوئه، نامزد جایزه «اسکار» در بخش فیلم‌های خارجی‌زبان شده است.
او به خاطر اثر «شغال ناهولتورو»، توانست جایزه OCIC جشنواره فیلم «کن» را بدست آورد و نامزد خرس طلایی جشنواره فیلم «برلین» شود، همچنین با فیلم «نامه‌هایی از ماروسیا» عناوین متعددی از جمله جایزه «اسکار» 1976 ایالات متحده امریکا، جایزه «آریئل» 1976 مکزیک، «آریئل طلایی» جشنواره فیلم «کن» سال 1976 را کسب کرد و به عنوان یکی از نامزدهای جایزه بزرگ اسکار، «نخل طلا» هم برگزیده شد.
«لیتین» که حدود دو دهه را در تبعید سپری کرده است، در بیشتر فیلم‌هایش به روایت اتفاقات و ماجراهای کودتای این کشور پرداخته است.
وی در فیلم «جزیره داوسون10» که بر اساس زندگی‌نامه «سرجیو بیتار»، از وزرای دولت «سالوادور آلنده»، رئیس‌جمهور سابق این کشور تولید شده است، به روایت زندانی شدن و تبعید وزرا و دوستان «آلنده»، می‌پردازد که بعد از کودتای ژنرال «پینوشه»، مجبور می‌شوند در جزیره «داوسون» در جنوب شیلی، اقامت کنند و از طرفی نیروی دریایی شیلی هم آنها را زیر نظر دارد و در شرایط سخت، برای زنده ماندن تقلا می‌کنند.
«جزیره داوسون 10» که نامزد بخش فیلم خارجی‌زبان اسکار هم شده، درباره زندان جزیره «تیرا دل فوئگو» است که به نوعی می‌توان آن را زندانی همانند زندان «گوانتانومو» امریکا دانست که 35 سال پیش زندانیان سیاسی شیلی، وضعیت اسف‌باری را در آنجا گذراندند.
«میگل لیتین»، پس از 12 سال تبعید، در سال 1984 میلادی، تصمیم گرفت به طور مخفیانه وارد شیلی شده و مستندی بسازد تا اوضاع کشور تحت حکومت دیکتاتوری ژنرال «پینوشه» را به تصویر بکشد.
«لیتین» که به عنوان یک تاجر اروگوئه‌ای وارد شیلی شده بود، پس از چند هفته فیلمبرداری، مستندش را درباره وضعیت کشورش در دوران «پینوشه» با عنوان «قانون عمومی شیلی» تولید کرد.
«گابریل گارسیا مارکز»، نویسنده نامدار امریکای لاتین نیز ماجراهای اقامت پنهانی «میگل لیتین» در شیلی را در کتابی با عنوان «ماجراهای میگل لیتین»، (The Adventures of Miguel Littin) به رشته تحریر در آورد که این کتاب هم ضربه دیگری بر پیکر حکومت دیکتاتوری ژنرال‌ها در شیلی بود.
کتاب «ماجراهای میگل لیتین» پس از انتشار در سرتاسر دنیا با استقبال مواجه شد و در ایران نیز پس از ترجمه با عنوان «ماجراهای سفر پنهانی میگل لیتین به شیلی» منتشر شده است.
این فیلمساز شیلیایی در یکی دیگر از آثارش با عنوان «وقایع فلسطین، جاده‌های خشم»، به روایت درد و رنج‌های مردم فلسطین و جنایات وحشیانه رژیم صهیونیستی پرداخته است.
«لیتین» در اثر دیگرش، «آخرین ماه»، که به زبان عربی ساخته شده است، به بررسی مهاجرت فلسطینیان به کشور شیلی می‌پردازد و مسائلی را که آنها با آن مواجه می‌شوند، به تصویر کشیده است.
به گزارش بولتن نیوز، «میگل لیتین»،(Miguel Littín)، از جمله فیلمسازان و هنرمندان شیلیایی است که پس از کودتای امریکایی ژنرال «آگوستو پینوشه» علیه رئیس‌جمهور قانونی و محبوب کشورش، «سالوادور آلنده»، در 11 سپتامبر 1973، زندگی خود را در تبعید و خارج از وطنش گذراند.
سال‌های دیکتاتوری «پینوشه» و تبعید برای هنرمندان شیلیایی بیش از آنکه آزار دهنده باشد، نعمت بود و آنها توانستند بهترین آثارشان را در این سالها، خلق کنند، «لیتین» نیز از این قاعده مستثنی نبود و در سال‌های تبعید هم از مبارزه دست نکشید و برخی از آثار برجسته‌اش را در این دوران تولید کرد.
«میگل لیتین»، فیلم‌هایی را کارگردانی کرده است که تا به امروز از محبوب‌ترین فیلم‌های شیلی بوده‌اند که از جمله آنها می‌توان به «شغال ناهولتورو»، «همسر رییس جمهور»، «دلایل دولت»، «نامه‌هایی از ماروسیا»، «بیوه مونتیل»،، «قانون عمومی شیلی»، «ساندینو»، «کشتی غرق‌شده»، «تیرا دل فوئگو»، «آخرین ماه»، «وقایع فلسطین، جاده‌های خشم»، «جزیره داوسون 10»، «آلنده در پیچ و خم‌ها» و... نام برد.
این کارگردان شیلیایی، جوایز و عناوین بسیاری در کارنامه دارد از جمله یک بار در سال 1976 میلادی برای فیلم «Acats de Marsusai» درباره کارگران معادن شوره شیلی و بار دیگر هم در سال 1983 برای فیلم «آلسینو و کندور» درباره انقلاب ضد امریکایی «ساندنیست‌ها» در کشور نیکاراگوئه، نامزد جایزه «اسکار» در بخش فیلم‌های خارجی‌زبان شده است.او به خاطر اثر «شغال ناهولتورو»، توانست جایزه OCIC جشنواره فیلم «کن» را بدست آورد و نامزد خرس طلایی جشنواره فیلم «برلین» شود، همچنین با فیلم «نامه‌هایی از ماروسیا» عناوین متعددی از جمله جایزه «اسکار» 1976 ایالات متحده امریکا، جایزه «آریئل» 1976 مکزیک، «آریئل طلایی» جشنواره فیلم «کن» سال 1976 را کسب کرد و به عنوان یکی از نامزدهای جایزه بزرگ اسکار، «نخل طلا» هم برگزیده شد.
«لیتین» که حدود دو دهه را در تبعید سپری کرده است، در بیشتر فیلم‌هایش به روایت اتفاقات و ماجراهای کودتای این کشور پرداخته است.
وی در فیلم «جزیره داوسون10» که بر اساس زندگی‌نامه «سرجیو بیتار»، از وزرای دولت «سالوادور آلنده»، رئیس‌جمهور سابق این کشور تولید شده است، به روایت زندانی شدن و تبعید وزرا و دوستان «آلنده»، می‌پردازد که بعد از کودتای ژنرال «پینوشه»، مجبور می‌شوند در جزیره «داوسون» در جنوب شیلی، اقامت کنند و از طرفی نیروی دریایی شیلی هم آنها را زیر نظر دارد و در شرایط سخت، برای زنده ماندن تقلا می‌کنند.
«جزیره داوسون 10» که نامزد بخش فیلم خارجی‌زبان اسکار هم شده، درباره زندان جزیره «تیرا دل فوئگو» است که به نوعی می‌توان آن را زندانی همانند زندان «گوانتانومو» امریکا دانست که 35 سال پیش زندانیان سیاسی شیلی، وضعیت اسف‌باری را در آنجا گذراندند.
«میگل لیتین»، پس از 12 سال تبعید، در سال 1984 میلادی، تصمیم گرفت به طور مخفیانه وارد شیلی شده و مستندی بسازد تا اوضاع کشور تحت حکومت دیکتاتوری ژنرال «پینوشه» را به تصویر بکشد.
«لیتین» که به عنوان یک تاجر اروگوئه‌ای وارد شیلی شده بود، پس از چند هفته فیلمبرداری، مستندش را درباره وضعیت کشورش در دوران «پینوشه» با عنوان «قانون عمومی شیلی» تولید کرد.
«گابریل گارسیا مارکز»، نویسنده نامدار امریکای لاتین نیز ماجراهای اقامت پنهانی «میگل لیتین» در شیلی را در کتابی با عنوان «ماجراهای میگل لیتین»، (The Adventures of Miguel Littin) به رشته تحریر در آورد که این کتاب هم ضربه دیگری بر پیکر حکومت دیکتاتوری ژنرال‌ها در شیلی بود.
کتاب «ماجراهای میگل لیتین» پس از انتشار در سرتاسر دنیا با استقبال مواجه شد و در ایران نیز پس از ترجمه با عنوان «ماجراهای سفر پنهانی میگل لیتین به شیلی» منتشر شده است.
این فیلمساز شیلیایی در یکی دیگر از آثارش با عنوان «وقایع فلسطین، جاده‌های خشم»، به روایت درد و رنج‌های مردم فلسطین و جنایات وحشیانه رژیم صهیونیستی پرداخته است.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
