منصوریان توان جمع کردن این همه ستاره را دارد؟

به گزارش بولتن نیوز؛ نام ها را یک به یک مرور کنید؛ مهدی رحمتی، خسرو حیدری، امید ابراهیمی، بختیار رحمانی، وریا غفوری، کنعانی زادگان، آرش افشین، جابر انصاری، فرشید باقری، کاوه رضایی و احتمالا احسان حاج صفی. این ها تازه بخشی از ستاره های استقلال هستند. تیمی که رقم نهایی این فصلش را بیش از 20 میلیارد تومان تخمین می زنند. تیمی که نسبت فصل قبلش 3 سال جوانتر شده اما پر ستاره تر از همه فصل های اخیرش شده است. تیمی که کلی تغییرات داشته و از ترکیب ثابت فصل قبلش اقلا در شروع فصل فقط 3 نفر را در ترکیب دارد. مهدی رحمتی، خسرو حیدری و امید ابراهیمی. شاید در خوشبینانه ترین حالت اگر دفاع برزیلی جواب ندهد، مگویان هم در ترکیب دفاعی تیم باشد و فیکس بازی کند. با این انبوه ستاره ها اما منصوریان چه می کند. او که با این خریدها حسابی از هواداران تیم دلبری کرده و توانسته برای هر تمرین ساده بیش از 2 هزار نفر را به کمپ ناصر حجازی بکشاند، از همین حالا یک قهرمان است برای سکوها، اما این روند موفقیت را او می تواند در طول فصل هم داشته باشد؟ تجربه ناموفق تیم پرستاره تراکتورسازی سال قبل که کار دست مربی با تجربه ای مثل اولیویرای پرتغالی داد یا تجربه بدتر امیر قلعه نویی و پنجم شدن در لیگی که می گفتند 3 مدعی دارد، با داشتن رحمتی، منتظری، نکونام، آندو، جباری، برهانی، مجیدی و کلی ستاره دیگر، این ترس را در دل گروهی از هواداران استقلال ایجاد می کند که آیا منصوریان در اولین سال مربیگری اش در استقلال، می تواند با تیمی اینچنین پرستاره موفق عمل کند؟ او که فصل قبل در نفت و تا زمانی که گران قیمت هایی مثل سانتوس، مومنی، آلویس نانگ و دیگر خریدهای بزرگش را داشت، خیلی نتایج موفقی نگرفت اما از زمانی که به جوانترهایش میدان داد، خوش درخشید و تیمش را از نیمه پایینی تا پله ششم لیگ بالا کشید. منصوریان آیا در استقلال با این انبوه ستاره به مشکل نمی خورد؟ او البته برای این تردید دلایل بسیاری دارد. اینکه نفت تیمی بی پول بود که چون توان پرداخت ارقام بازیکنان ستاره اش را نداشت وارد بحران شد. اینکه اینجا خواسته هوادار متفاوت است. ستاره می خواهد، بازی هجومی، گل و پیروزی. پس باید بازیکنی در کلاس استقلال داشته باشد و کلی استدلال منطقی یا اقلا از نظر استقلالی ها منطقی دیگر. منصوریان که حالا امید اول سکوهای استقلال است، بزرگترین چالش زندگی اش را تجربه می کند. موفقیت او البته یعنی موفقیت نسل نوی فوتبال ایران. کاری که یحیی اگر در پرسپولیس انجامش می داد، حالا خیلی در فوتبال ایران پیشتر رفته بود.