چگونه یک ماشین زمان بسازیم

به گزارش بولتن نیوز، همه‌ی ما رویاهایی در مورد سفر در زمان داشته‌ایم. آیا فوق‌العاده نیست که به نقطه‌ی خاصی از گذشته برگردیم تا یک تصمیم بد را تغییر دهیم یا یک تجربه را دوباره درک کنیم؟ آن روزهای خوب دوران کودکی، آن شبی که برنده اسکار شدی یا سَرَک کشیدن به بخش‌هایی ازآینده برای دیدن اینکه همه چیز چگونه در آینده دور تغییر می‌کند؛ می‌تواند بسیار جالب و خاطره‌انگیز باشد.


 در ادامه خواهید دید که چگونه می‌توان یک ماشین زمان ساخت!

رمز و راز سفر در زمان پر از عجایب و هیجان است و بدون شک این جمله را من از شما می‌شنوم: "اما این مسئله علمی نیست". هم چنین ممکن است شما فکر کنید که قطعا این امر شبیه به ریاضی‌ای که در دبیرستان آموختید نیست. اما سورپرایز خواهید شد اگر بشنوید که همینطور است.

در حال حاضر اخبار زیادی در مورد کشف امواج گرانشی وجود دارد و این اخبار نشان دهنده این است که این آزمایش و تحقیقات آینده، خواهند توانست گره از رازهای جهانی بگشاید. یکی از دلایل این امر که چرا فیزیکدانان معتقدند این پدیده صحت دارد، ارتباط آن با دیگر کشف‌های علمی شگفت‌آور و به یاد ماندنی در گذشته است- و این حقیقت که ما ممکن است به جنبش‌های اتحادی برسیم که گام دیگری به تئوری همه چیزنزدیک شویم.

 

به سوی تئوری همه چیز

ما از دوران اسحاق نیوتن می‌دانیم که جرم به طور جدایی ناپذیری با گرانش مرتبط است. این جنبش فکری با ماجرای مشهوری وی، در حالی  که چای بعد از ظهرش را زیر یک درخت سیب در وولزتروپ می‌نوشید، و ناگهان سیبی بر سرش افتاد، به صورت کامل شناخته شده است.

این اتفاق نیوتن را بر این فکر داشت که نیروی مشابهی می‌تواند مسئول هر دو پدیده‌ی افتادن سیب به زمین و حالت  سقوط ماه به زمین در مدار گردشش  باشد. او به این سمت رفت تا نشان دهد که این امر برای تمامی اجرام و اجسامی که یک دیگر را به خاطر گرانش جذب می‌کنند، صحیح  است. در روزنامه تایمز، چنین نوشته شد: "ما فقط بدن‌هایی هستیم که به دلیل فعل و انفعالات گرانشی نیوتن به هم جذب شده ایم"و باید بدانیم که عشق یک قانون گرانش است" .

 

نشانه‌ای به نام انیشتین

 در اوایل قرن 20، انیشتین بیشتر بر نظریه نسبیت عام خود فعالیت کرد و نشان داد که جرم و گرانش با زمان مرتبط‌ هستند. انیشتین در سال 1905 مقاله‌ای منتشر کرد که شیوه‌ی نگاه ما به دنیا را تغییر داد. این مقاله یک تغییر اساسی در طرز نگاه ما به نور ایجاد کرد. تا آن زمان، هیچ کس تا این حد به سرعت نور فکر نکرده بود و تنها یک مقدار ثابت جهانی به‌شمار می‌رفت که فیزیکدانان تجربی تلاش کرده بودند آن را با دقت بیشتری محاسبه کنند. اهمیت کمی به این مسئله داده می‌شد که امواج نوری تا چه حد فاحشی، متفاوت از امواج صدا و آب هستند.

اما با استفاده از ریاضیات، شما در مدرسه قضیه فیثاغورس را می‌آموزید و با کمک گرفتن از فرمول اتساع زمان انیشتین، شما می‌توانید نشان دهید که زمان برای کسی که در حرکت است، آهسته‌ خواهد شد.

    تئوری انیشتین می‌گوید، اگر شما قصد دارید که زمان را کند کنید (یک امر ضروری برای سفر در زمان) نیاز دارید که سریع حرکت کنید، خیلی سریع!

تصور کنید برای مثال، در سال 2000، یک ماموریت در زمین را شروع می‌کنید. شما قصد آن را دارید که به سال 2032سفر کنید، اما با 95% از سرعت نور حرکت می‌کنید (حدود 285000،کیلومتر بر ثانیه). اما قسمت عجیب داستان این است که در برگشتتان، ساعت به شما می‌گوید که اکنون سال 2010 است؛ علی‌رغم اینکه روی زمین سال 2032 است. در این صورت شما 22 سال جوانتر از هر کسی هستید که پیش از این نیز می‌شناختید. این امر به علت اتساع زمان است.

 

پس بزن بریم

اما رسیدن به سرعت 285000 کیلومتر بر ثانیه بسیار دور از انتظار است زیرا سریع‌ترین وسیله زمینی سرعتش حتی به یک کیلومتر برثانیه هم نمی‌رسد، حتی یک فضاپیما نیز زمانی که اتمسفر زمین را پشت سر می‌گذارد با سرعت رقت انگیز 10 کیلومتر بر ثانیه سفر می‌کند. حتی اگر ما به این سرعت دست پیدا کنیم، این سوال مطرح است که چگونه می‌توانیم از فشاری که بر بدنمان وارد می‌شود، جان سالم به‌در ببریم؟ بنابراین سفر به آینده امکان پذیر است اما در حال حاضر بیش از حد دشوار است.


من در مورد شما نمی‌دانم، اما خودم زمانی که مقالات مربوط به سفر در زمان را می‌خوانم احساس فریب خوردن می‌کنم. من تمام این حقایق را گفتم اما کسی به من نمی‌گوید که چطور یک ماشین زمان بسازم. بدون آنکه قصد فریب شما را داشته باشم، در اینجا طرحی برای ساخت چنین ماشینی را بررسی می‌کنیم. پروفسور فرنک تیپلر مقاله‌ای منتشر کرد، در مورد آن‌که چطور می‌توان یک ماشین زمان ساخت. با محاسبات صورت گرفته ی پروفسور تیپلر، این ماشین می‌تواند شما را قادر به سفر در گذشته سازد.

در ابتدا نیاز به مقدار زیادی پول برای خرید یک سیلندر بزرگ دارید. زمانی که می‌گویم بزرگ، منظورمان خیلی بزرگ است، شاید سیلندری که در حدود 100 کیلومتر طول داشته باشد. همچنین این سیلندر باید جرم خورشید را نیز دارا بوده و در عین حال خیلی متراکم و فشرده باشد.

سپس باید شروع به چرخاندن این سیلندر عظیم‌الجثه کنید، سریعتر و سریعتر. تا اینکه آنقدر سریع دور بزند تا شروع به برهم زدن هر دو بافت زمان و فضا کند. در این حالت شما قادر خواهید بود امواج گرانشی را که از این ساختار برمی‌آید را نمایان سازید.

اما نیاز است که در این میان یک یک هشدار جدی و مهم را اضافه نماییم. همین‌طور که به چنین ساختار متراکمی نزدیک‌تر می‌شوید، ممکن است مشکلاتی نیز به‌وجود آید. توده‌ی زمین، ما را به سمت خودش می‌کشد، اما نزدیکی بیش از حد به یک شئ با این عظمت، بسیار خطرناک خواهد بود. زیرا می‌تواند شما را به راحتی به سمت خودش کشیده و له و مسطح کند.

اگر شما می‌توانید بر مشکل له شدن غلبه کنید، می‌توانید شروع به چرخاندن این سیلندر کنید اما همین‌طور که به آن نزدیک‌تر می‌شوید، اتفاقات عجیبی رخ می‌دهد.

مسیر شما که به طور معمول شما را به سمت جلو  در زمان حرکت می‌دهد، تغییر می‌کند، زیرا که حرکت در اطراف سیلندر، درجهت چرخش، شما را در زمان به عقب می‌برد. ماشین، مسیر زمان را به گذشته هدایت می‌کند، هر چقدر که طولانی‌تر چرخش ماشین را دنبال کنید به گذشته‌ی دورتری در زمان خواهید رفت. برای تنظیم مجدد زمان به حالت عادی، به سادگی از سیلندر دور شوید و این‌گونه به زمان حال باز خواهید گشت.

اما مراقب باشید آنجا، چه انجام می‌دهید. در وقت‌کشی و پرسه زدن در گذشته، ممکن است اولین ملاقات والدینتان را برهم زنید و حتی شانس تولدتان را از دست بدهید. زمان می‌تواند تا این حد مضحک باشد.


منبع: مجله علمی ایران