پیشنهادی برای یک سفر مخصوصاً برای تهرانی ها +عکس

روستاي كاشانك

نشریه ی «سرزمین من» در ابتدای گزارش خود نوشته است : پاییز که بشود، شهرستانک می‌شود یک جعبه مداد رنگی، از زرد و نارنجی گرفته تا قرمز و سبز؛ خاک خاکستری می‌شود و آسمان همچنان آبی. رنگ‌های اینجا تا آمدن زمستان دوام دارند تا قبل از آمدن اولین برف. به همین‌خاطر است که پاییز شهرستانک را نباید از دست داد. شهرستانک روستایی است در 84 کیلومتری تهران و آن‌قدر زیباست که حتی ناصرالدین شاه هم نتوانست از آن بگذرد و تقریبا 120 سال قبل قصری ییلاقی در آنجا برپاکرد تا حداقل سالی یک‌بار بساط آشپزی درباری را در آنجا راه بیندازند.

روستای خوش‌منظره شهرستانک در54 کیلومتری شمال غربی کرج با آنکه روستایی ییلاقی است، پاییزش از تابستانش هم معروف‌تر و زیباتر است. به نیمه آبان که برسید بهترین زمان برای گشت و گذار پاییزی در شهرستانک است، چون ترکیب رنگ‌ها به زیباترین شکل ممکن می‌رسد. می‌توانید طوری برنامه‌ریزی کنید که صبح آنجا باشید و تا بعد از ظهر هم در روستا و طبیعت اطرافش بچرخید.

عکس های بسیار زیبای حسین کریم‌زاده از روستایی که واقعا در پاییز ، شبیه یک جهبه مدادرنگی است در این شماره «سرزمین من» واقعا دیدنی است که علاقه مندان می توانند آن را در شماره آبان و آذر ملاحظه کنند.

بخش هایی از این گزارش در ادامه می آید.

چطور برسیم؟

خودروی سواری: بهترین حالت برای رسیدن به شهرستانک این است که صبح زود راه بیفتید تا قبل از هشت صبح آنجا باشید. می‌توانید صبحانه را هم همان‌جا بخورید. در جاده چالوس بعد از حدود 44کیلومتر رانندگی و بعد از عبور از روستای آسارا، درسمت راست جاده به دو راهی شهرستانک می‌رسید. یک تابلوی بزرگ سبزرنگ مسیر روستا را نشانتان می‌دهد. از اینجا تا خود روستا حدود ده کیلومتر راه آسفالته دارید.

اتوبوس یا تاکسی: اگر وسیله شخصی ندارید، می‌توانید با تاکسی یا اتوبوس‌هایی که از جاده چالوس راهی شهرهای شمالی می‌شوند راه بیفتید و دوراهی شهرستانک پیاده شوید و منتظر خودروهای عبوری شوید. ممکن است مخصوصا وقت برگشت، وسیله گیرتان نیاید. به همین خاطر توصیه ما این است که با تورهای مسافرتی یا وسیله شخصی  به شهرستانک بروید، مگر آنکه بخواهید از لب جاده تا روستا را هم پیاده بروید.

مسیر کوه‌پیمایی: اگر دوست دارید تا شهرستانک کوهنوردی کنید، می‌توانید از قله توچال هم به شهرستانک برسید. از سمت غرب توچال به سمت پایین که سرازیر شوید، بعد از یک ساعت پیاده‌روی به قله شاه‌نشین در شهرستانک می‌رسید.

های مسیر حدود یک ساعت و نیم پیاده ‌راه دارید. مسیر راحت و سبک است. بعد از حدود 20 دقیقه از روستا خارج و وارد راه ییلاقی بیرون روستا می‌شوید. می‌توانید وارد کوچه‌باغ‌های اطراف شوید و گشتی بزنید اما مسیر مستقیم به کاخ ناصری می‌رسد.

چه می بینیم؟

2. کاخ ناصری: انتهای شهرستانک بن بست است و به قله شاه‌نشین می‌رسد که اگر از توچال کوهنوردی کرده باشید، از اینجا پایین خواهید آمد. اطراف کاخ محوطه‌ای پر از درخت دارد و رودخانه‌ای کم عمق هم از کنار کاخ می‌گذرد. می‌توانید وارد محوطه کاخ شوید. این کاخ درحدود سال‌های 1295 قمری به دستور ناصرالدین شاه ساخته شد و امروز در فهرست میراث فرهنگی به ثبت رسیده است. این کاخ غیرمسکونی است و درِ اتاق‌ها بسته است؛ تقریبا تمام کاخ دوره ناصری تخریب شده و فقط یک ساختمان که در دوره پهلوی دوم مرمت شده بود سرپا است. قرار است این کاخ  مرمت و بازسازی شود. در این کاخ فقط روزهای صبح جمعه برای بازدید باز می‌شود.

3. کتیبه قجری: در ضلع شرقی کاخ یک سنگ بزرگ قرار دارد که ارتفاعش بیشتر از چهار متر است و کتیبه‌ای روی آن کنده‌کاری شده. اگر از مردم روستا بپرسید، می‌گویند زمانی ناصرالدین شاه اینجا مشغول استراحت بوده که این سنگ از کوه روبه‌رو پایین می‌آید و متوقف می‌شود. بعد شاه قاجار دستور می‌دهد شرح این ماجرا را روی این سنگ بکنند. اما نوشته‌های روی سنگ دیگر خوانا نیست و می‌توانید فقط کنارش عکس بگیرید. عکس‌های خوانا از کتیبه در اداره میراث فرهنگی شهر کرج نگهداری می‌شود.

4. چشمه گُله گیله: اگر کاخ را رد کنید و به سمت شمال آن بروید به چشمه‌ای می‌رسید که از زیر سنگی بزرگ می‌جوشد. آب چشمه زلال است و  به رودخانه می‌ریزد.  نزدیک چشمه درختان خودروی گردو، گیلاس و آلبالو درآمده که در فصل تابستان معمولا میوه دارند.

5. قلعه دزدبند (قلعه راهداری): بعد از تماشای کاخ می‌توانید به روستا برگردید یا به سمت کوه و قلعه دزدبند بروید. مسیر سمت چپ کوه شاه‌نشین به سمت قلعه می‌رود. حدود نیم ساعت تا بالای قلعه راه دارید. البته فقط چند دیواره از این قلعه باقی مانده و اگر تجربه چندانی در کوهنوردی ندارید، بهتر است بالا نروید.

6. درخت اورس: اگر از پیاده‌روی بازگشتید و وقت داشتید، بد نیست به درخت کهنسال سرو سری بزنید که محلی‌ها آن را به اسم «هورست» می شناسند. این درخت حداقل چندصد سال عمر دارد، ارتفاعش حدود 17 متر و عرضش تقریبا 14 متر است. باید از سمت جنوب‌شرقی روستا از یک مسیر خاکی بالا بروید. حدود20 دقیقه تا رسیدن به درخت زمان لازم دارید. اگر از روستاییان بپرسید راه رسیدن به آن را نشانتان می‌دهند. دهیاری شهرستانک در حال ساخت یک مسیر مناسب‌تر برای دسترسی به این درخت تاریخی است. این درخت از درختان حفاظت شده

چه بخوریم و کجا بمانیم؟

برای ناهار حتما یادتان باشد که وسایلش را پیش از آنکه وارد شهرستانک شوید تهیه کنید یا از منزل همراه خود بیاورید، چون در روستا و مسیر پیاده‌روی تا کاخ هیچ امکانات رفاهی‌ای وجود ندارد.

البته بهترین غذا بعداز پیاده روی یک غذای سالم و سبک است. در خود روستا چند بقالی وجود دارد که می‌توانید چیزهایی را که فراموش کرده‌اید از آنها بخرید. سوغات اینجا گردو، عسل و لبنیات است. بقالی‌های روستا ماست محلی خوبی دارند که نباید آن را از دست داد. آقای غلامی یکی از معروف‌ترین و بهترین ماست‌های شهرستانک را دارد.

البته تمام روستاییان شهرستانک ماست و پنیرهای محلی خوبی دارند که اگر به آنها آشنا باشید به شما با تخفیف خواهند فروخت.

 می‌توانید در روستا ناهار بخورید یا وسایلتان را تا نزدیک کاخ ناصری ببرید. نزدیک کاخ، محوطه باز و مسطحی وجود دارد که از کنارش رودخانه هم عبور می‌‌کند. اینجا چادر هم می‌توانید بزنید اما اگر هوا خیلی سرد باشد، بهتر است فکر چادر نباشید. روستا دو مسجد دارد که برای نماز و استفاده از سرویس‌های بهداشتی می‌توانید آنجا بروید.