حفظ سنت‌های نوروزی وظیفه همه ماست
گروه فرهنگ و هنر: کمتر کسی از مخاطبان تلویزیون و به ویژه مجموعه‌های
طنز سال‌های اخیر پیدا می‌شود که «امیرحسین رستمی» را نشناسد. بازیگری که با
مجموعه نوروزی «مرد هزار چهره» و بازی در نقش کوتاه نوه خاندان پزشکیان به
تلویزیون معرفی شد، کارش را با بازی در نقش شخصیت‌های محبوب دیگری چون شکور «شمس‌العماره»
و فراز مجموعه «وضعیت سفید» ادامه داد و در سینما هم «یک عاشقانه ساده»، «بوسیدن
روی ماه» و «نهنگ عنبر» را به روی پرده تجربه کرد.
از حال و هوای مجموعه‌ای که این روزها مشغول بازی در آن هستید برایمان بگویید. گفته می‌شود این مجموعه ادامه‌ای بر سریال موفق «دودکش» است. در حال حاضر کار تا چه مرحله‌ای پیش رفته؟
بله، تقریبا می‌شود گفت 95 درصد فضای سریال دودکش و شخصیت‌ها و ویژگی‌هایی که هرکدام داشته‌اند در این مجموعه هم حفظ شده است و بازیگران هم مجددا من و هومن برق نورد و بهنام تشکر و دوستان دیگر هستیم. البته همه ما برای بازی در این مجموعه یک شرط خیلی ویژه داشتیم و آن عوض شدن تهیه‌کننده کار بود، چرا که مطالبات ما از سریال دودکش تا کنون همچنان پرداخت نشده است و پیگیری‌هایمان هم به جایی نمی‌رسد. نمی‌دانم دلیل این قضیه چیست و مشکل در کجاست، ما بچه‌های این سازمانیم، همه‌مان خودمان را به نوعی مدیون آن می‌دانیم و به نظرم نباید این دست برخوردها ایجاد شود. لذا به دلیل استقبالی که از دودکش شده بود و مردم شخصیت‌های آن را دوست داشتند، حیف بود که کار را ادامه ندهیم و همه چیز تمام بشود. لذا سری دوم این مجموعه با نام «پادری» در حال ساخت است و تهیه‌کنندگی کار را هم سیدمحمود رضوی عهده‌دار شده است.
سختی‌ها و مشکلات ساخت ادامه یک مجموعه موفق چیست؟ در مدت ساخت این مجموعه بیشتر با چه چالش‌هایی مواجه هستید؟
خب قطعا می‌دانید که ساخت ادامه مجموعه‌های موفق تلویزیونی در همه جای دنیا اتفاق مرسومی است و مدت‌هاست که امتحانش را پس داده. ساخت مجموعه در سری اول آن خیلی سخت‌تر است، چرا که مدام این دغدغه ذهنی را ایجاد می‌کند که آیا مردم شخصیت‌ها را دوست خواهند داشت و با آن‌ها ارتباط برقرار می‌کنند؟ اما وقتی این اتفاق افتاد و نتیجه آن خوب بود، سریال در واقع به سرمایه شبکه تبدیل می‌شود و مردم شخصیت‌ها را می‌پذیرند و حتی با آن‌ها زندگی می‌کنند. خوشبختانه این اتفاق چند سالی است که در کشور ما هم در حال رخ دادن است و مدیران به اهمیت کار پی برده‌اند. سریال‌هایی مثل پایتخت که دیدیم چقدر مورد استقبال واقع شد و مردم هم دوستش داشتند. البته عوامل ساخت هر سریالی باید این نکته را در یاد داشته باشند که این موفقیت بدون وجود کیفیت همیشگی نخواهد بود و گروه وظیفه دارند عطش مخاطب را حفظ کنند. یادمان باشد که مردم تا یک جایی برایمان صبر می‌کنند و اگر کار افت کند، آن‌ها اجباری برای ادامه تماشای آن ندارند. لذا مسئولیتی که به دوش ماست سخت‌تر می‌شود و البته به نظر خودم در حال حاضر سخت‌ترین قسمت کار بر دوش کوروش نریمانی، نویسنده سریال است. چرا که سری اول این مجموعه را برزو نیک‌نژاد نوشته بود و حالا کوروش نریمانی باید شخصیت‌هایی را که ساخته و پرداخته شده و دنیایشان شکل گرفته است کنترل کند. من فکر می‌کنم اگر موفقیتی برای ما حاصل شود بخش عمده‌اش بر عهده کوروش نریمانی است و باید از او سپاس‌گزار باشیم.
من همه تلاشم بر این است که به انتظارات مردم احترام بگذارم. مردم من ِامیرحسین رستمی را در نقش‌هایی می‌بینند و اعتماد می‌کنند، پس باید حواسم باشد که این اعتماد مخاطب از دست نرود و این کار را با انتخاب‌هایم انجام دهم. به عقیده من مثلث بازیگری سه ضلع دارد: توانایی، تلاش و ممارست و تمرین، و ضلع سوم هم نگاه ویژه خداست که مهر و محبت نسبت به یک بازیگر را در دل مخاطبان قرار می‌دهد و مردم به او اعتماد می‌کنند.
و البته بازی‌های شما فقط به نقش‌های طنز محدود نمانده و شخصیت‌های کمی جدی‌تر را هم تجربه کرده‌اید.
اساسا سعی می‌کنم یک قاعده‌ای را رعایت کنم و آن این‌که یک نقش مشخص را دو بار پشت سر هم تکرار نکنم. حتی در کار طنز و کمدی هم این قضیه را رعایت کرده‌ام، مثل «آخرین بازی» سعید سهیلی‌زاده که گرچه فضای کار طنز بود، اما من نقشی کاملا جدی و تا حدی منفی را بر عهده داشتم. به این قضیه خیلی توجه دارم و دلم نمی‌خواهد خودم را تکرار کنم.
تجربه بازی در سریال «شهرزاد» چگونه بود؟ به لحاظ تاریخی بودن کار و فضا تجربه تازه‌ای محسوب می‌شد...
شهرزاد امسال برایم اتفاق خیلی ویژه‌ای بود، چرا که
چندین بار بدشانسی آورده بودم و نشده بود در کارهای قبلی حسن فتحی همکاری کنم، این
بار هم علی‌رغم این که سر کار دیگری بودم اما دلم نمی‌خواست این فرصت را از دست
بدهم و طی صحبت‌هایی که داشتیم به 
پروژه پیوستم. البته کار آسانی هم نبود، چرا که
داستان در فضای دهه‌های 30 و 40 می‌گذرد، نوع ادای کلمات و مکالمات تفاوت دارد و
آقای فتحی هم تاکیدشان بر رعایت همه این جزئیات بود. بنابراین برایم هم تجربه‌ای
سخت بود و هم لذت‌بخش و دیدیم که مردم هم به این وسواس و رعایت جزئیات ما احترام
گذاشتند و استقبال خوبی از کار به عمل آمد که به نظرم در بین مجموعه‌های شبکه
نمایش خانگی دیگر بی‌سابقه بود.
کمی هم از حال و هوای عید نوروز و سال تازه بپرسیم. در آستانه سال نو چه حسی دارید؟
از آنجایی که من خودم بهمن ماهی و به شدت سرمایی هستم، اما نزدیک‌های رسیدن بهار که می‌شود همیشه حالم خوب است. همه سنت‌های نوروزی را هم دوست دارم و رعایت می‌کنم، چرا که حس می‌کنم این وظیفه من است که سنت‌ها را به پسرم یاد بدهم و او هم ادامه دهنده این تاریخ و فرهنگ کشورش باشد. فرهنگ چیزی نیست که بتوان آن را حذف کرد و یا با قهر با آن برخورد نمود. اگر این تاریخ از ما گرفته شود دیگر چیزی باقی نمی‌ماند و همه وظیفه رعایت آن را داریم.
آرزویتان برای سال 95 چیست؟
آرزوی سلامتی و آرامش برای خودم و خانواده و کشورم دارم. امیدوارم دنیا این پیام ما را گرفته باشد که ما مردمان صلح‌طلبی هستیم. امیدوارم در سال جدید مطالبات مردم هم به شکل جدی‌تری دنبال بشود و این مسیر خوبی که در کشور ایجاد شده، ادامه یابد.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
