اسطوره‌های اسطوره‌ها

انزو فرانچسکولی، اسطوره زین‌ الدین زیدان

۲۶ نوامبر سال ۹۶، رویای زین‌الدین زیدان بزرگ به حقیقت پیوست؛ این رویا نه بازی برای یونتووس بلکه دیدار با یک اسطوره بود. دیدار رو در روی زیدان و "انزو فرانچسکولی"، دیدار اسطوره بزرگ فوتبال فرانسه با اسطوره‌اش بود. بعدها فرانچسکولی درباره آن دیدار گفت: او چیز زیادی نمی‌گفت. می‌خندید، بدنم را لمس می‌کرد و مدام تکرار می‌کرد: باورم نمی‌شود.
انزو فرانچسکولی اسطوره فوتبال اروگوئه است.

ریکاردو زاراته و رولینیو، اسطوره‌های مارادونا

وقتی بچه بودم بازی‌های تیم ملی برزیل را تماشا می‌کردم. پله داخل زمین بود اما من به او توجه نمی‌کردم. نگاه من جایی بود که رولینیو حضور داشت. او همه آن چیزی که من می‌خواستم به عنوان یک فوتبالیست داشته باشم را داشت. او همه کار با پای چپش انجام می‌داد. می‌توانست پای راستش را قطع کند چون نیازی به آن نداشت. 
این جملات را نه یک هوادار دو آتیشه فوتبال برزیل، بلکه دیه‌گو آرماندو مارادونا گفته؛ اسطوره فوتبال آرژانتین. 
اسطوره دیگر شماره ۱۰ اسبق آرژانتین، هم‌وطن اوست: ریکاردو زاراته. می‌گویند مارادونا عاشق این هافبک بی‌نظیر آرژانتینی در دهه ۷۰ و ۸۰ بوده تا جایی که مارچلو بیلسا سرمربی تیم ملی آرژانتین در جام جهانی ۸۶ را مجبور کرده او را که در آستانه بازنشستگی بوده به تیم ملی دعوت کند.

زیزینیو، اسطوره پله

اسطوره فوتبال برزیل یک بار درباره زیزینو گفته: او فوتبالیستی بود که بیشتر از همه تحسینش می‌کردم. همه چیز درباره بازی او زیبا بود. او یک بازیکن کامل بود که می‌توانست همه جای زمین بازی کند. 
زیزینیو اولین "پادشاه" فوتبال جهان بود.

پابلو آیمار، اسطوره مسی

پیروزی دو – صفر بارسلونا مقابل بنفیکا در مرحله گروهی لیگ قهرمانان اروپای سال ۲۰۱۲، با لبخندهای پر احساس لیونل مسی به پایان رسید. دلیل این احساس‌ها، دو پاس گل مسی در آن بازی نبود، دیدار او با اسطوره دوران نوجوانی‌اش پابلو آیمار بود. مسی بعد از بازی درباره آن روز گفت: پابلو همیشه قهرمان من بود. همیشه ادای او را در می‌آوردم.

توماس ان‌کونو، اسطوره بوفون

نمایش تیم ملی کامرون در سال ۹۰، دنیای فوتبال را تحت تاثیر قرار داد. در روزهایی که روژه میلا به اسطوره همه دنیا تبدیل شد، یک پسر ۱۲ ساله ایتالیایی به گلر شیرهای آفریقا چشم دوخته بود: نام پسر بچه؟ جیانلوئیجی بوفون. 
گلر افسانه‌ای ایتالیا بعدها درباره ان‌کولو گفته: تماشای او در زمین لذت بخش بود. او افسانه‌ای بود.

متیو له‌تسیر، اسطوره ژاوی

اگر به ساوتهمپتون سفر کنید، اولین چیزی که می‌فهمید این است که اسطوره شهر کیست. این هافبک تهاجمی خوش استیل تمام دوران حرفه‌ای خود را در تیم این شهر سپری کرد، بیشتر از ۴۵۰ بازی انجام داد و بیشتر از ۱۵۰ گل زد. ژاوی سال ۲۰۱۰ در جریان یک مصاحبه متیو له‌تسیر را به عنوان اسطوره خودش معرفی کرد: استعداد او فوق‌العاده بود؛ می‌توانست هفت یا هشت نفر را دریبل کند. او برای این کار به خودش زحمت نمی‌داد و فقط از کنار آن‌ها رد میشد.

گلن هادل، اسطوره دنیس برگکمپ

من کمی با بقیه متفاوت هستم. مردم به شما می‌گویند اسطوره‌شان پله، مارادونا یا کرویف هستند اما اسطوره من گلن هادل است.
این جملات را دنیس برگکمپ گفته؛ یکی از خاص‌ترین و بهترین فوتبالیست‌های تاریخ.

فاس ویلکس، اسطوره یوهان کرویف

اسطروه فوتبال هلند، بارها تاکید کرده سه اسطوره دارد: آلفردو دی‌استفانو، فلورین آلبرت و فاس ویلکس. دو نفر اول به واسطه حضور در تیم‌های مطرح شناخته شده هستند اما نفر سوم در روزهایی که تلویزیون یک وسیله لوکس حساب میشد، بهترین بازیکن تیم ملی هلند بود.

آرسنیو اریکو، اسطوره دی‌استفانو

مردی که بسیاری او را بهترین بازیکن تاریخ رئال مادرید و بهترین مهاجم تاریخ می‌دانند، بهترین بازیکن دنیا را مهاجم تیم ملی پاراگوئه در دهه‌های ۲۰ و ۳۰ می‌داند: آرسنیو اریکو. او درباره این مهاجم گفته: آرسنیو شبیه هیچ بازیکن دیگری نبود. او غیرقابل مهار بود. او یک هنرمند بود؛ نه! یک هنرمند بزرگ بود.