گروه
سیاسی: سید محمدصادق محمدی وفایی در یادداشتی با
عنوان «طعمه یا امانت؟» به پست ها و مسئولیت های اشاره می کند که امانتی هستند بر
دوش صاحبان آنها که خیانت در آن جامعه و حکومت اسلامی را بیمار می کند و مردم را
آزرده خاطر.
به گزارش بولتن نیوز، متن این یادداشت که به صورت اختصاصی در اختیار خبرنگار ما قرار گرفته است به شرح زیر است:
جناب لقمان به حدی محبوب خدا و مکتب رسول الله(ص) است که سوره ای از قرآن کریم به نام اوست و بندگان برگزیده ی خداوند حکمت هایی از او نقل کرده اند او انسانی امین و بسیار اهل تفکر بود. به او گفته شد آیا مقام قضاوت و داوری در میان مردم را می پذیری؟ فرمودند اگر دستوری است از طرف خداوند چاره ای جز پذیرش ندارم انشاالله او کمکم خواهد کرد و اگر پذیرش این مقام اختیاری است هرگز قبول نمی کنم چون عافیت را برخطراتی که این پست و مقام دارد برتری می دهم! اگر در دنیا سر به زیر باشم ولی در آخرت سربالا باشم بهتر از این است در دنیا سربالا ولی در آخرت سر به زیر باشم.
در عصرما به برکت خون شهدا و ایثار ایثارگران و استقامت مردم و رهبری خردمندانه و مومنانه امام خمینی«ره» و نایب مجاهدش مقام معظم رهبری نظام جمهوری اسلامی شکل گرفت.هر چند از عمر این نظام مقدس دهها سال می گذرد ولی همچنان مصداقی است برای فرموده ی استاد قرائتی که فرمودند:«شعار میدادیم نه شرقی و نه غربی جمهوری اسلامی و اکنون نه شرقی هستیم و نه غربی و با آن جمهوری اسلامی نیز فاصله داریم».
به یقین درصد بالایی ازاین فاصله که گاه باعث تب دار شدن نظام و آزرده خاطرشدن توده هایی مردم می شود به خاطر کاردار شدن نا اهلان است. مقام دار شدن نا اهلان هرچند اندک هم باشد زیبنده ی نظام مقدسی چون جمهوری اسلامی ایران نیست از اینرو علاوه بر انتخاب افراد اصلح و رهنمودهای فرمانده کل قوا ، نظارت و درصحنه بودن مردم انقلابی و نهادها و دستگاههای نظارتی امری ضروری است. این نهادها باید در دفع و طرد نا اهلان (بدون در نظر گرفتن مسائل باندی و جناحی) مجاهدانه و خستگی ناپذیر عمل کنند.
امام على(ع) در نامه اى به یکی از فرماندارنش نوشتهاند:
«وَإِنَّ عَمَلَكَ لَيْسَ لَكَ بِطُعْمَة وَلكِنَّهُ فى عُنُقِكَ أَمانَةٌ ؛ پست و مقامى كه به دست تو افتاده شكارى در چنگال تو نيست؛ بلكه، امانتى است كه بر گردنت سنگينى مى كند!» و چون شخصی از حضرت پیامبر(ص) پستی را طلب کرد و گفت: «اَلاتَسْتَعْمِلنُى؛ آيا يكى از پست هاى مهم را به من واگذار نمى كنى؟!»
پيامبر(ص) دست بر شانه او زد و فرمود:«أِنَّكَ ضَعيفٌ، وَإِنَّها أَمانَةٌ (وَ الاَْمانِةُ ثَقيلةٌ) وَإِنَّها يَوْمَ الْقِيامَةِ خِزْىٌ وَنَدامَةٌ، إِلاّ مَنْ أَخْذَها بِحَقِّها وَأَدَّى الَّذى عَلَيْهِ فيهآ! ؛
تو ضعيف هستى، و اين پست ها امانت است (و امانت الهى سنگين است) و روز قيامت مايه رسوائى و پشيمانى مى گردد، مگر كسى كه آن را به حق بگيرد، و وظيفه خود را درباره آن ادا كند!»
پيغمبر گرامى اسلام(ص) به تمام امرا و فرماندهان شديداً هشدار داده است: «اایُما وال وَلِىَ الاَْمْرَ مِنْ بَعْدى اُقيمَ عَلى حَدِّ الصِّراطِ وَنَشَرَتِ الْمَلائِكَةُ صَحيفَتَهُ فَإِنْ كانَ عادِلاً أَنْجاهُ اللّهُ بِعَدْلِهِ وَإِنْ كانَ جائِراً إِنْتَفَضَ بِهِ الصِّراطُ حَتّى تَتَزايَلَ مَفاصِلُهُ ثُمَّ يَهْوى إِلَى النّارِ؛
هر كس بعد از من ولايت و منصبى را بپذيرد، روز قيامت او را در كنار صراط نگه مى دارند؛ و فرشتگان نامه اعمال او را مى گشايند، اگر عادل بوده خدا او را به بركت عدالتش نجات مى دهد، و اگر جائر و ظالم بوده، صراط آنچنان فشارى بر او وارد مى كند كه تمام مفاصلش از هم جدا مى شود سپس در آتش سرنگون مى گردد!
در جمهوری اسلامی هر چند بسیاری از کارگزاران و کارمندان نظام امین هستند و بیت المال را طعمه ی شخصی نمی دانند اما برخی ها نیز وجود دارند که برای تصرف کمترین مقامی از خط قرمزها عبور می کنند و به چهره ی بیت المال و مسولیت ها با دید طعمه نگاه می کنند.این گروه از افراد به پستی که می رسند خویشاوندسالاری و باندبازی را جایگزین شایسته سالاری می کنند.و دریک کلمه به این امانت الهی خیانت می کنند.
درد آور تر از همه این که بسیاری از افراد در چنین مواردی به امر به معروف و نهی از منکر روی نمی آورند.این در حالی است که نظام مقدس تاریخ انقضایی چند ساله ندارد تا نسبت به خادم و خائن بودن برخی از مدیران و کارمندان آن بی خیال باشیم.
به یقین اگر همه ی کارگزاران و کارمندان نظام در فکر خدمت به خلق باشند و مسولیت ها را امانت بدانند نه طعمه ،و بادیدی الهی مسولیت پذیر شوند،کوخ نشینان جامعه با دلی آرام و قلبی مطمئن به ادارات مراجعه می کنند.پارتی بازی و فسادها می میرند،رانت ها شکل نمی گیرند و امیر خسروی های جدید متولد نمی شوند.
شيخ انصارى ، برادرى داشته است به نام شيخ منصور، كه از دانشمندان بزرگ و گرامى بوده است ، ولى بسى تنگدست و فقير. روزى ، مادر شيخ ، به حالش رقت كرد و به برادر بزرگ ترش ، شيخ انصارى ، كه در آن هنگام ، مرجع يگانه شيعه بود، گله كرد و زبان به اعتراض گشوده و گفت : تو مى دانى كه بردارت ، منصور، با اين عائله سنگين ، در شدت فقر به سر مى برد و ماهانه اى كه به او مى دهى ، احتياجات او را رفع نمى كند، در صورتى كه اين همه اموال ، در دست تو است و مى توانى به او بيش از ديگران كمك كنى !
شيخ كليد اتاقى را كه وجوه شرعى در آن بود تحويل مادر داد و با لحنى مودبانه و خاضعانه ، گفت : مادر!بيا اين كليد را بگير و هر چه پول براى منصور مى خواهى بردار، به شرط اين كه در برابر آن ، من مسئوليتى نداشته باشم.مادرم !اگر پاسخى براى فرداى قيامت دارى ، هر چه مى خواهى انجام ده ، ولى بدان كه حسابى در پيش است بس دقيق و سخت و هولناك و بدون كم ترين مسامحه !.
مادر شيخ چون اين را شنيد، از خوف خداوند لرزه بر اندامش افتاد و از گفته خويش توبه كرد و در حالى كه كليد را به فرزند تقديم مى كرد، از او پوزش طلبيد و مستمندى منصور را به فراموشى سپرد.
پيغمبر اكرم(ص) مى فرمايد:«إِذا ضُيِّعَتِ الاَْمانَةُ إِنْتَظِرِ السّاعَةَ قيلَ يا رَسُولَ اللّهِ وَما أَضاعَتْها؟ قالَ: إِذا أَسْدِىَ الاَْمْرُ إِلى غَيْرِ أَهْلِهِ فَانْتَظِرِ السّاعَةَ:
هنگامى كه امانت ضايع گردد منتظر پايان جهان باش! عرض كردند: اى رسول خدا! منظور از ضايع كردن امانت چيست؟ فرمود: هنگامى كه كارها به دست غير اهلش سپرده شود،منتظر پايان جهان باش!»
انتهای پیام/
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
و اما به اعتقاد من 60 درصد از ذات افراد از پدر و مادر به ارث میرسد و 40 درصد مابقی از بدو تولد تا زمانی که پایه های رشد فکری به اتمام میرسد محقق میشود یعنی محیط خانه و جامعه در سالهای ابتدایی انسان نقش دارند آنهم حداکثر 40 درصد نه بیشتر و اگر بدلایلی فردی آن 60 درصد از ذاتی که از پدرومادرش به ارث برده تماماً بدذاتی محض باشد محال است که بتوان او را اصلاح کرد و برعکس اگر آن 60 درصد ذات نیکو باشد حتی دربدترین جوامع هم آن فرد به سمت بدی کمتر تغییر موضع خواهد داد و قابل اصلاح است.
خلاصه ی کلام اینکه تنها روش اصلاح جامعه قانونمند کردن آن است نه موعظه و ترساندن..
مگه داریم؟؟؟؟؟؟؟!!!!!!!!
مگه میشه؟؟؟؟؟؟!!!!!!!!