عواقب توافق احتمالی وین

گروه اقتصادی: محمدرضا سبزعلیپور رئیس مرکز تجارت جهانی ایران در تحلیل مذاکرات هسته ای ایران و 1+5 در وین و نتایج مثبت و منفی آن برای هر دو طرف گفت: اهمیت مذاکرات هسته ای و رکود و بلاتکلیفی حاکم بر بازار و زندگی مردم موجب شده است تا نه تنها همه هموطنان عزیزمان بلکه مردم تعداد زیادی از کشورهای جهان منتظر نتیجه آن باشند تا شاید دستیابی به یک توافقنامه جامع و نهایی و یا بقول برخی از دوستان دولتمرد، دستیابی به یک توافقنامه خوب موجب گره گشائی مشکلات اقتصادی گردد. ولیکن پس از چند سال مذاکره و حصول توافقاتی در ژنو و لوزان سوئیس، مجدداً چند روزی است که مذاکرات فشرده با حضور هفت وزیر امور خارجه در هتل کوبورگ وین آغاز شده و مثلاً به ساعات پایانی خود رسیده است که باید تصمیماتی را اتخاذ کنند که در حال حاضر بر همگان پوشیده میباشد و باید تا چند ساعت دیگر صبر کرد تا نتایج مثبت و یا منفی آن مشخص شود.


به گزارش بولتن نیوز, وی افزود: به جزئیات توافقنامه کاری ندارم اما این را دقیقاً میدانم که در پایان مذاکرات وین، چند اتفاق مهم به شرح زیر رخ خواهد داد.  
1-    احتمالاً طرفین مذاکره به نتایج دلخواه و مشترک نایل و در نتیجه به یک توافقنامه جامع و بلند مدت بین ایران و شش قدرت بزرگ جهان دست خواهند یافت.
2-    و یا به هیچ توافقی نخواهند رسید و مذاکرات شکست خواهد خورد.
3-    یا اینکه مذاکرات صورت گرفته طی چند روز گذشته مفید بوده و برای حصول نتیجه نهائی، مجدداً یک بیانیه سیاسی از طرف وزرای امورخارجه 7 کشور صادر و دوباره مذاکرات برای انجام گفتگوهای بیشتر تا روزها و یا ماههای آینده تمدید خواهد شد.

علیپور اظهار داشت: درکل هر نتیجه ای که حاصل شود بازخوردهایی متفاوت در ایران و جهان خواهد داشت بطور مثال اگر به یک توافقنامه جامع و بلندمدت برسیم مطمئناً جامعه غرق شادی خواهد شد و امید به آینده و رونق گرفتن کارها نیز افزایش خواهد یافت، ارزش ریال تاحدودی در برابر ارزهای خارجی ازجمله دلار و یورو تقویت خواهد شد، تحریمهای اعمال شده در زمینه های فروش نفت و سرمایه گذاری در صنایع نفت، کشتیرانی رفع و بخش اعظمی از ذخیره140میلیارد دلاری ایران در بانکهای خارجی آزاد خواهد شد، شاید تحریمهای بانک مرکزی هم تعلیق شود و شاخص بورس اوراق بهادار رشد چشمگیری خواهد داشت، امید به سرمایه گذاری و مراودات بین المللی نیز بیشتر میشود و... دهها مورد مثبت دیگر. اما چنانچه مورد دوم اتفاق بیافتد برعکس مورد اول، همه بازتاب ها فوق الذکر منفی خواهد شد بطوریکه ارزش دلار نسبت به ریال افزایش خواهد یافت و شاخص بورس منفی و به پایین سرازیر خواهد شد، مراودات بین المللی محدودتر از امروز نیز خواهد شد، سرمایه گذاری کاهش خواهد یافت و... دهها مورد منفی دیگر. نهایتاً اگر مورد سوم رخ دهد و زمان مذاکرات به هر شکلی دوباره تمدید شود حالت برزخ در جامعه روی خواهد داد و دوباره همه بلاتکلیف و منتظر آینده خواهند بود و مجدداً غالب کارهای اقتصادی راکد میشوند.  


رئیس شورای سیاستگذاری اقتصادی مقاومتی و بخش خصوصی تصریح کرد: مشکل اصلی اینجاست که جدای از اینکه چه نتیجه ای در پایان مذاکرات ایران و ۱+۵در وین حاصل شود دولت یازدهم با مشکلات عدیده ای مواجه و گرفتاری آن چند برابر خواهد شد، دراصل پایان مذاکرات کوبورگ وین تازه اول راه است و دولت تدبیر و امید را در برابر شمشیر دو دم قرار خواهد داد. زیرا رسیدن به یک توافقنامه جامع و بلندمدت موجب خواهد شد تا مردم ایران بخاطر لغو و یا تعلیق برخی از تحریمها و پایان احتمالی مشکلات و موانع بین المللی چندید و چند ساله خوشحال شوند و فکر کنند که همه سختی ها تمام شده، از طرفی دیگر دولت هم بطور قطع تبلیغات همه جانبه خود را آغاز خواهد کرد تا عملکرد موفقیت آمیز خودش را به رخ کشیده و خود را ناجی مشکلات ایران معرفی کند اما غافل از اینکه همین عملکرد و تبلیغات رسانه ای دولت و وعده های داده شده دولتمردان مبنی براینکه امضاء توافقنامه و لغو تحریمها حتماً همه مشکلات و گرفتاریهای کشور را از بین خواهد برد موجب خواهد شد تا سطح توقع مردم بیش از پیش بالا رفته و مردم از همان فردای روز امضاء توافقنامه احتمالی، خواهان رفع مشکلات و نابسامانی های اقتصادی یک دهه گذشته در یک شب خواهند شد اما غافل از اینکه هنوز هیچ اتفاق خاصی رخ نداده است، هیچ تحریمی به این زودی ها برداشته نشده، هیچ دلاری جابجا نگردیده و.... زیرا تحریمها یک شبه برداشته نخواهند شد و مدتها طول خواهد کشید تا محدودیت های بین المللی اعمال شده برعلیه کشورمان برچیده شود. اگر صادرات نفت ایران آزاد شود اما تحریمهای بانکی به این زودی ها برچیده نشود هیچ دردی دوا نخواهد شد. درکل حتی لغو همه تحریمها برطرف کننده تمامی مشکلات و نابسامانی های سیاسی و اقتصادی کشورمان نخواهد شد فلذا همین امر موجب میگردد تا خواسته مردم از دولت برآورده نشود و رفته رفته دلنگرانی های مردم آغاز و جو بی اعتمادی نسبت به عملکرد دولت حادث شود. از طرفی، دولت هم دیگر بهانه ای برای عدم پیشرفت کارهای خود نخواهد داشت از سوی دیگر جناحهای سیاسی مخالف دولت نیز عدم توانایی دولت در رفع سریع مشکلات را داخل بوق خواهند کرد و از کوه کاه خواهند ساخت و انتقادات صریح خود برعلیه دولت را در سطح وسیع تری آغاز خواهند کرد. تازه اینها روی خوش سکه است.
علیپور در ادامه افزود: اما روی بد سکه این است که مذاکرات هسته شکست بخورد و هیچ توافقی حاصل نشود که در این صورت دشمنی و جنگ اقتصادی غرب برعلیه ایران تشدید خواهد شد و تحریمهای جدیدتری را هم اعمال خواهند کرد که خود موجب میشود تا دولت با مشکلات بیشتری مواجه و با موانع جدیدتری دست به گریبان شود که نمی خواهم بیشتر از این به عواقب آن بپردازم و فقط قلباً آرزو میکنم که این نتیجه حاصل نشود. زیرا اگر به چنین مرحله ای برسیم اطمینان دارم که هر دو طرف مذاکره یعنی ایران و غرب ضرر سنگینی را متحمل خواهند شد و شاید بروز چنین وضعیتی فقط به نفع روسیه و چین و تاحدودی هم به نفع هند باشد که البته این سه کشور سودهای سرشاری را بابت وجود تحریمها برده اند و الان هم زانوی ماتم گرفته و خدا خدا میکنند تا انشاالله مذاکرات وین شکست بخورد.!

وی تأکید کرد: همچنانکه قبلاً توضیح دادم اگر مدت زمان مذاکرات هم دوباره تمدید شود (که البته تمدید مذاکرات به این سادگی ها نیست و اما و اگرهای خاص خود را دارد و فعلاً به روزمرگی افتاده) آنوقت حالتی برزخ در جامعه حکم فرما خواهد شد و دوباره همه بلاتکلیف تر و چشم انتظار آینده خواهند بود که بالاخره چه میشود و همین چشم انتظاری و بلاتکلیفی باعث خواهد شد تا سایه بیکاری، رکود و تورم، سنگین تر از گذشته مشکلات و نابسامانی های اقتصادی را دو چندان کند. مردم عزیز و فعالان اقتصادی از بلاتکلیفی و انتظار خسته شده اند و شب را به امید گشوده شدن گره ها صبح میکنند. مع الوصف باتوجه به توضیحاتی که ارائه نمودم به جرأت میتوانم بگویم که دولت یازدهم پیش از اتمام مذاکرات روزهای خوش خود را سپری میکند و با پایان مذاکرات، حجم مشکلات، گرفتاریها و کارهای دولت دو چندان خواهد شد.   


رئیس مرکز تجارت جهانی ایران در خاتمه گفت: بازار شایعات این روزها خیلی گرم است و از هر طرف سخن و خبری به گوش میرسد لکن مذاکره کنندگان کشورها و کارشناسان داخلی و خارجی نتایج و پیش‌بینی های متفاوتی برای نتیجه این دور از مذاکرات در نظر گرفته‌اند. از شکست مذاکرات گرفته تا توافق جامع و نهایی. اما مسئله مهم این است که هم واشنگتن و هم تهران ترجیح میدهند تا بجای شکست مذاکرات، به توافقی نیمچه نیمه دست یافته و در غیر اینصورت حداقل مذاکرات را مجدداً تمدید کنند تا امیدهای طرفین همچنان جهت رسیدن به توافق آتی زنده بماند. برای آمریکا توافق اولیه در ژنو و لوزان باعث شد تا برنامه هسته‌ای ایران تا حدودی متوقف شود بدون اینکه تحریمهای اصلی لغو شوند. لذا موفقیت در مذاکرات برای اوباما هم جنبه حیثیتی پیدا کرده و شکست در مذاکرات وین، نه تنها اوباما بلکه حزب دموکرات را هم در برابر جمهوری خواهان تضعیف خواهد کرد. به همین دلیل وزراء امورخارجه ایران و آمریکا این دور از مذاکرات را فرصتی تاریخی دانسته اند و ابراز داشته‌اند که هیچکس نباید این فرصت را از دست بدهد. زیرا کنار زدن اختلافات سه دهه گذشته و چه بسا آغاز رابطه ایران و آمریکا در آینده نزدیک نیز در گرو موفقیت طرفین در مذاکرات هسته ای میباشد البته موفقیتی که به قول آقایان، فی الواقع توافقی خوب و یا برد برد باشد نه توافقنامه ای بد و یک طرف برد. پس مجدداً تأکید میکنم که رسيدن به يک توافق جامع و بلندمدت، تنها گزينه ای است که براي اوباما باقي مانده از سوي ديگر به نظر ميرسد که آمريکا در حال حاضر توان حمله نظامي به ايران را نيز ندارد. بنابر اين تنها گزينه باقي مانده براي ایران و آمریکا رسيدن به توافقی جامع و یا ادامه مذاکرات است. گزينه اي که اسرائيلي ها اصرار دارند که ای کاش هیچگاه به نتيجه نرسد. نهایتاً بهترین گزینه برای دولت ایران نیز این است که از موقعیت بوجود آمده حسن استفاده را نموده و مذاکرات وین را باز هم برای مدتی محدود تمدید نماید و در کوتاهترین زمان ممکن به یک توافقنامه نهایی و جامعی که واقعاً خوب و برد برد برای همگان باشد دست یابند تا با نیل به این موفقیت نه تنها شمشیر دو دم را از مقابل خود بردارد بلکه با رفع مشکلات و نابسامانی های اقتصادی، اعتماد جامعه و مردم را بیش پیش جلب کنند. اما از نظر بنده، احتمالاً اختلافات اساسی موجود بین ایران و غرب اجازه نخواهد داد تا یک توافقنامه جامع و بلندمدت حاصل شود و اگر دست بر قضا توافقی هم صورت بگیرد قطعاً توافقی خوب و برد برد برای کشورمان نخواهد بود!!! زیرا اگر گوش شیطان کر، توافقی خوب هم عاید ایران شود احتمالاً کنگره آمریکا و سناتورهای تندرو در برابر آن کارشکنی خواهند کرد و آنرا به بن بست خواهند کشاند. اما باز هم صدور یک بیانیه سیاسی و تمدید مجدد مذاکرات از طرف وزرای امور خارجه ایران و1+5 محتمل تر میباشد. فقط باید صبر کرد و منتظر نتیجه مذاکرات شد.

انتهای پیام/