پورتر: آمریکا نگران عوافب حضور در عراق و سوریه
به گزارش بولتن نیوز، روزنامه‌نگار و تحلیلگر آمریکایی در یادداشتی به بررسی دلایل مخالفت ارتش این کشور برای ایفای نقش گسترده‌تر نظامی برای مقابله با داعش پرداخت.
چندی پیش بود که در ادامه انتقادات درباره نداشتن استراتژی آمریکا برای مقابله با داعش، باراک اوباما از اعزام نظامیان بیشتر به عراق خبر داد. در حالی که روزنامه واشنگتن پست از «بی‌میلی و مخالفت» فرماندهان ارشد ارتش با افزایش نقش نظامی واشنگتن خبر داد.
«گرت پورتر» در یادداشتی برای «میدل ایست آی» با عنوان «چرا ارتش آمریکا با نقشهای جدید پیکارجویی در عراق مخالفت کرد» به توضیح این مساله پرداخته است.
او نوشت: «مقاومت مقامات ارشد نظامی آمریکا برای تعمیق نقش ارتش این کشور در جنگ با داعش در حالی صورت گرفته که بحث شدید سیاسی در درون دولت اوباما به دنبال فروپاشی مقاومت ارتش عراق در الرمادی ایجاد شده است.
روزنامه‌نگار مستقل آمریکایی به گزارش روزنامه واشنگتن پست اشاره کرد که در آن از موافقت مقامات وزارت خارجه برای حضور مستقیم مشاوران نظامی در خط مقدم جنگ با داعش و همچنین حملات بالگردهای نظامی از یک سو و از سوی دیگر مخالفت مقامات ارشد ارتش این کشور با چنین اقداماتی تاکید شده بود.
گرت پورتر افزود: «نتیجه این بحث داخلی آن بود که اوباما 450 مشاور تازه به عراق بفرستد اما این مشاوران تنها به پایگاه‌هایی می‌روند که از مناطق نبرد با داعش دور هستند. اگرچه گزارش شده که رئیس‌جمهور باراک اوباما خواهان باز بودن گزینه‌ها برای آینده است، اما به نظر می‌آید محدودیتها روی تلاش نظامی آمریکا نشانی از همراهی بین کاخ سفید و دستگاه ارتش علیه نقش پیکارجویی میدانی آمریکا در نبرد با داعش باشد».
وی ادامه داد: «نگرانی اوباما بری جنگ با داعش با استفاده از نظامیان نیروی زمینی آمریکا از ابتدا مشخص بود و حتی پس از فشارهای سیاسی داخلی برای اقدم نظامی گسترده‌تر علیه داعش به دنبال سر بریدن دو آمریکایی توسط آنها، اوباما از اینکه حملات هوایی را جنگ بنامد، اجتناب می‌کرد و آن را استراتژی ضد تروریسم خواند».
تحلیلگر و روزنامه‌نگار آمریکایی ابراز داشت: «برای من به همراه بسیاری از تحلیلگران دیگر مشخص و قطعی بود که حملات هوایی و بمباران داعش تاثیری قاطع روی نیروهای داعش نخواهد داشت و نگرانی داشتم که منطق تشدید درگیری که در جنگهای ناکام ویتنام، عراق و افغانستان استفاده شد،برای جنگ با داعش هم بکار گرفته شود».
وی درباره ساختار ارتش آمریکا نوشت: «رهبران نظامی آنطور که روش شناسی و روایت رسمی می‌گوید نه خادمان بدون علاقه فرمانده کل قوا هستند و نه آنطوری که احزاب چپگرا به طور سنتی تاکید کرده‌اند، عوامل شرکتهای بازرگانی درصدد کنترل بر منابع جهانی نیستند».
پورتر افزود: «از زمان تشکیل دولت امنیت ملی آمریکا در جنگ سرد، رویکرد ارتش، نیروی هوایی، دریایی و تفنگداران دریایی نسبت به پیشنهادات مختلف برای توسل به نیروی نظامی مبتنی بر دیدگاهشان بر اساس منافع اولیه سازمانهای خودشان نگاه می‌کنند. منافع هم مادی و هم روانی است. آنها باید مطمئن شوند که منابع بودجه‌ای کافی برای حفظ سلامت نهادهایشان بدست آورده و نیاز به این حس دارند که نقشها و ماموریتهایشان همچنان مهم ارزیابی شود».
او تصریح کرد: «تفاوتها بین چگونگی تصمیمگیری نیروهای نظامی آمریکا درباره جنگ با چگونگی تصمیمهای تجاری شرکتها مشخص هستند اما آنها در یک جنبه اساسی مشابه هستند: فرماندهان ارتش شبیه به بازرگانان شرکتها که خواهان تصمیم درباره مزایا و هزینه‌های سرمایه‌گذاری روی یک خط تولید جدید یا توسعه نهادهای موجود هستند، درباره مزایا و مخارج نقش و دخالت نهادهای تحت امرشان و به طور کلی ارتش محاسباتی انجام می‌دهند».
از نظر این روزنامه‌نگار آمریکایی برای ارتش آمریکا افزایش بودجه برای مخارج نظامی و همچنین بهبود نظرات افکار عمومی این کشور و جلب توجه عمومی نسبت به ارتش از جمله مزایای مورد نظر فرماندهان محسوب می‌شوند.
پورتر در بیان هزینه‌‍‌ها و مخارج احتمالی ایفای نقش نظامی ارتش توضیح داد: «محاسبه شکستهای احتمالی در مداخله پیشنهادی نظامی روی تلفات نظامیان آمریکایی متمرکز است اما هزینه‌های آن تلفات به جو سیاسی در آمریکا بستگی دارد. در نتیجه رهبران نظامی در مراحل ابتدایی جنگ تعداد بالای تلفات را قابل تحمل و مدارا ارزیابی می‌کنند اما در چارچوب یک جنگ متفاوت آنرا قابل تحمل و مدارا نمی‌بینند».
او افزود: «فرماندهان ارتش به خاطر دارند چگونه مخالفت عمومی با جنگ ویتنام فضای افکار را در قبال جنگ بیش از 15 ساله از دهه 1970 تا 1980 ترسیم کرد. آنها همچنان به خاطر دارند چطور حمایت عمومی از جنگهای عراق و افغانستان به تدریج محو شد و آنها می‌دانند اکنون افکار عمومی آمریکا تحمل و مدارای کمی برای توسل به نیروی زمینی در هر جنگی دارند».
پورتر نوشت: «فرماندهان ارتش از خود می‌پرسند آیا ایفای نقش خطرناکتر در جنگ با داعش سبب حمایت سیاسی بیشتر می‌شود و یا تاثیر معکوس دارد. تردید آنها نسبت به این سوال مبتنی بر آن است که تشدید نقش نظامی کمکی به شکست داعش نخواهد کرد».
او در پایان تاکید کرد: «جنگ هوایی در سوریه و عراق ادامه خواهد یافت اما این حقیقت که آمریکا در حال مداخله نظامی در یک درگیری سراسر فرقه‌گرایانه‌ای است که قادر به اثرگذاری بر آن نمی‌باشد، مشکل اساسی سیاسی است که دولت اوباما و ارتش آمریکا با آن دست به گریبان است».
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
