طرح و تاکتیک مورد نیاز برای آزاد سازی الانبار

این شهر به علت دور بودن از مرز ایران با عراق در جریان جنگ تحمیلی صدام علیه ایران آسیب زیادی ندید.الرمادی یکی از شهرهای مهم در تجارت میان عراق با اردن و سوریه است.این شهر با خطوط مواصلاتی سریع با بغداد در ارتباط است و دارای آثار باستانی و دارای خط آهن به سوریه است.

الرمادی در فاصله سال های1869تا1872 میلادی از سوی مدحت پاشا والی بغداد بنا نهاده شد و بعدها به محلی برای تهیه آذوقه مسافران تبدیل شد.در سال 1932 این شهر توسعه یافت و به شکل کنونی درآمد.در فاصله میان الرمادی و الفلوجه فرودگاه سن الذبان قرار دارد که انگلیسی ها در سال 1935 تاسیس کردند و در غرب فرات و نزدیکی الحبانیه قرار دارد.در سال 1955 به دنبال لغو معاهده 1935 ارتش عراق در این شهر حضور یافت.این شهر از کانون های ضد آمریکایی در جریان اشغال عراق محسوب می شود.

طی روزهای گذشته اخباری از نفوذ و تسلط تروریست های تفکیری بر برخی مناطق و اعدام شمار زیادی از ساکنان الرمادی از سوی داعش مخابره شده است.درباره الرمادی اخبار ضد ونقیضی مخابره شده است زیرا از سویی مسئولان محلی اعلام می کنند که نیروهای امنیتی در الرمادی در موضع دفاعی قرار دارند و از سوی دیگر برخی منابع از تسلط نیروهای امنیتی عراق بر بخشی از مناطق این شهر خبر می دهند.بر اساس بیانیه وزارت دفاع عراق نیروهای امنیتی بر منطقه المخابرات در شهر الرمادی مسلط شده اند.

در این بیانیه آمده است:‌نیروهای ویژه(سوات) بر 75 درصد از منطقه المعلب در الرمادی مسلط شده اند.این عملیات با مشارکت نیروهای امنیتی صورت می گیرد.

پایگاه عراقی کتابات درباره وضعیت الانبار نوشته است: با هدف تلاش های نظامی هدفمند و بهترین راه برای موفقیت آزاد سازی الانبار توسل به کارشناسان از همه تخصص ها ضروری است به ویژه که نبرد الانبار آسان نیست هر چند که آزاد سازی آن محال نیست و فقط به تلاش منظم و تجربه های عملیاتی و روانی و بسیج تلاش ها نیاز است.

برای آزاد سازی الانبار در مدت زمان مطلوب و با کمترین تلفات باید هدف اول و اساسی در هر طرح نظامی آتی آزادی مرکز الانبار به ویژه ساختمان دولتی اصلی در الرمادی از جمله اداره آموزش و پرورش و نیز مناطق اطراف مرکز استان که مساحت آن در کل از ده کیلومتر تجاوز نمی کند است.آزاد سازی مرکز الرمادی باید اولویت مهم باشد نه نواحی و مناطق دور دست.زیرا قبلا تلاش هایی برای شهر هیت انجام شده است اما راه به جایی نبرده و شکست خورده است و نیروهای امنیتی در برخی مناطق از جمله پایگاه البغدادی در معرض شدیدترین یورش ها قرار گرفته اند و نیروهای نظامی چندین بار عقب نشینی کرده اند.

آزاد سازی منطقه الحوز مجاور مرکز استان الانبار و پس از آن آزاد سازی مناطق الضباط، البکر، الملعب، شارع عشرین و شارع ستین(افسران، البکر، ورزشگاه، خیابان بیستم و خیابان شصتم) باید مورد اهتمام ویژه قرار گیرد.منطقه الحوز به مثابه گره ای استراتژیک است که تروریست های داعش از مدتها قبل در آن مسلط شده اند و در آن حضور دارند.این منطقه ای است که از مرکز الرمادی بیش از 2 تا5 کیلومتر بیشتر فاصله ندارد.منطقه الحوز مرکز و کانون اصلی داعش است و نزدیکترین منطقه از نظر جغرافیایی به مرکز الانبار است وداعش مراکز مهمی در آن دارد.

منطقه الحوز معابر و خیابان های تنگ و باریک دارد که ورود ادوات نظامی به آن دشوار است و شرایط خاص آن به گونه ای است که مخفی شدن در آن آسان و شرایط برای تقویت و استحکام مواضع گروهک داعش فراهم است واین منطقه غالبا مرکز و کانون یورش های داعش به مرکز الانبار بوده است و از مدت های طولانی بر این منطقه مسلط است.

آزاد سازی مرکز استان الانبار یک روحیه بالای به ساکنان این استان می دهد و امکان بازگشت ده ها هزار نفر از آوارگان پس از گذشت چند هفته از آزادی آن و پاکسازی آن از بقایای مین و داعشی ها وجود دارد.تسلط بر مرکز الانبار این امکان را به مسئولان و فرماندهان نیروهای امنیتی می دهد که نبرد را در بقیه مناطق الانبار با قدرت بیشتری ادامه دهند.

به کارگیری نیروهای ساکن منطقه الانبار به همراه اطلاعات مهم از مراکز داعش و اماکن تمرکز آنها در پیشبرد عملیات نقش موثری دارد و سبب می شود که تلفات کمتری به نیروهای امنیتی وارد شود و امکان مانور بیشتری به آنها می دهد.

استفاده نیروهای زرهی اضافی در کنار نیروهای پیاده و به کار بستن تاکتیکی که مانع از هدف قرار گرفتن آنها از سوی داعش هنگام ورود به مناطق صعب العبور شود و عدم تمرکز نیروها در یک منطقه تا مورد یورش ناگهانی داعش قرار نگیرند به ویژه که داعشی ها به خوبی راه ها را می شناسند و می دانند که چگونه به نیروهای امنیتی عراق ضربه وارد کنند.

پوشش هوایی برای نبرد الانبار ضروری است مشابه آنچه در استان صلاح الدین و تکریت رخ داد زیرا بدون پوشش هوایی نیروهای زمینی به تنهایی نمی توانند کاری از پیش ببرند.

طرح باید ازمناطق شرقی استان الانبار که تا مرکز الانبار پنج کیلومتر بیشتر فاصله ندارد آغاز شود و این مناطق عشایری است که نقش اساسی به همراه نیروهای ارتش و پلیس در آزاد سازی الانبار داشته اند و این مناطق شامل البو علوان، البو جلیب، البوغانم، البومرعی، خیابان بیستم، الصوفیه، الضباط، البکر، الملعب، خیابان شصتم، مناطق البوهزیم، و مناطق نزدیک به آن تا السجاریه است.

مرحله دوم با آزاد سازی مناطق غربی مرکز استان از التامیم به سوی مناطق کیلومتر پنج و هفت و سپس به سوی هیت و البغدادی است.

مرحله سوم با آزاد سازی مناطق الجزیره در شمال الرمادی است که عشایر البونمر، البوعساف، البوعلی الجاسم،‌البوذیاب، البوعیثه، البوفراج، البوعبید به سوی الخالدیه در آن قرار دارند و باید در این منطقه روی عشایر حساب ویژه ای باز شود زیرا عشایر در هر منطقه جغرافیایی حضور محکم دارد و توان همکاری نظامی و امنیتی برای آزاد سازی مناطق عشایری یکی پس از دیگری را دارد.

مرحله چهارم و بعد از ثبات در مرکز استان و مناطق الجزیره شمالی باید حدیثه، القائم والرطبه تا مرزهای سوریه مورد توجه قرار گیرد این مناطق اهمیت زیادی دارد به ویژه در نزدیکی مرزهای عراق با سوریه است و داعشی میان این مناطق و مناطق در داخل سوریه در رفت و آمد هستند.

مرحله پنجم مناطق الخالدیه، البوعبید به سوی فلوجه را شامل می شود.نبرد فلوجه از شدیدترین نبردها محسوب می شود اما فروپاشی داعش در مرکز الانبار و در روستاهای شمالی استان سبب تسریع در آزاد سازی الانبار می شود.

این طرح نیازمند به کارگیری نیروهای زرهی و آموزش دیده از ساکنان الانبار با تقویت نظامی ویژه از سوی بغداد است و حداقل باید پنج لشگر زرهی، پیاده و ادوات و نیروهای ویژه با مشارکت نیروی هوایی و عشایری حضور داشته باشند.در این عملیات باید شیوخ الانبار و سرشناسان و نیز آوارگان مشارکت داده شوند زیرا ساکنان هر منطقه ای بهتر از دیگران شرایط منطقه خود را می شناسند.

آزاد سازی الانبار، آزاد سازی دیگر مناطق را آسان خواهد کرد ازجمله استان نینوا.آزاد سازی الانبار به مراتب آسانتر از موصل است.

در همین راستا برخی معتقدند که راه آزاد سازی الانبار با حضور نیروهای مردمی میسر می شود خالد الملا از جمله این افراد است که معتقد است: تنها طرفی که توان آزاد سازی الانبار از داعش را دارد نیروهای مردمی هستند و بهترین دلیل برای آن نیز عملیات نظامی در استان های دیالی، صلاح الدین، جرف الصخر و آمرلی است.

وی افزود: نقش مهم به ساکنان مناطق تحت اشغال داعش و همکاری آنها با نیروهای امنیتی و مردمی بر می گردد. نیروی مردمی قدرت بزرگ و اعتقاد راسخ برای نابودی داعش دارد و می تواند نه تنها استان الانبار بلکه همه عراق را از داعش آزاد کند.خالد الملا تاکید کرد: نیروی مردمی برگردن مسئولین حق دارند زیرا عامل سلامت آن در بغداد و دور کردن آنها از آتش داعش است.

در مجموع می توان گفت که آنچه تاکنون سبب کندی روند پیشروی های نیروهای عراقی در الانبار و عامل گسترش دامنه اشغال داعش بر برخی مناطق این استان شده است نوعی بلاتکلیفی است که در میان تصمیم گذاران عراقی وجود دارد زیرا حیدر العبادی میان انبر فشارهای آمریکا و سیاستمداران وابسته به سعودی ها و خود فروخته و نیروهای مردمی گرفتار شده است.آمریکایی ها که مخالف پیروزی نیروهای مردمی و مطرح شدن آنها هستند با همه توان می کوشند که مانع از حضور این نیروها در عرصه شوند.

در واقع حوادثی که در صلاح الدین رخ داد و اتهامات بی اساسی که به نیروهای مردمی زده است و به قول معروف همه با یک چوب زده شدند و همه نیروهای مردمی را غارتگر معرفی کردند در صورتی که اگر حوادثی رخ داده است مربوط به افراد وابسته به داعش بوده است، سبب شده است که در عملیات الانبار و آزاد سازی آن وقفه به وجود آید.اگر نیروهای مردمی با مجوز العبادی وارد عرصه شوند و سلاح های مورد نیاز برای عشایر این استان فراهم شود می تواند در جلوگیری از یورش های داعش در الانبار موثر واقع شود.

از سوی دیگر تا زمانی که بستر لازم برای داعش در الانبار وجود دارد نمی توان به موفقیت هیچ طرح و تاکتیکی دلبست عواملی که به داعش برای ادامه اشغال مناطق عراق کمک می کند از جمله اختلاف و دودستگی باید پایان داده شود و کسانی که آب به آسیاب دشمن می ریزند باید از این اقدامات خود دست بردارند.داعشی ها با هر تفکر مخالف مقابله می کنند و سنی و شیعه یا هر فرقه دیگری برای آنها فرقی ندارند و آنها هر جریان مخالفی را از بین می برند و اعدام های روزهای اخیر در الرمادی گواه این مدعاست که آنها فقط شیعه را هدف قرار نمی دهند بلکه سنی ها نیز در امان نیستند.