گروه مانیتورینگ ـ طرح پیشنهادی پایاننامه کارشناسی ارشد یک دانشجوی معماری لهستانی که در آن ساخت ابر سازهای شش کیلومتری در بستر خشکشده زایندهرود ارائهشده این روزها در سایتهای تخصصی معماری و شبکههای اجتماعی مورد توجه کاربران ایرانی قرار گرفته است.
به گزارش بولتن نیوز به نقل از پایگاه معماری ArchDaily؛ «ماتیوس پوزپیچ» دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه «پلی تکنیک سیلسیان» شهر گلیویچ لهستان در پایاننامه خود با عنوان «بستررود- ساخت ابر سازه در بستر رودخانه خشک شده زایندهرود ایران» با اشاره به این که طبیعت برای سالیان دراز به عنوان پدیدهای قابل احترام، منبع الهام معماران بوده و در کمتر طرح معماری است که المانهایی از طبیعت وجود نداشته باشد به این سؤال پرداخته که اگر طبیعت ناگهان از بین برود، مسئولیت یک معمار در آن زمان چیست.
این معمار جوان در پاسخ به این پرسش، رودخانه زایندهرود در اصفهان را به عنوان نمونهای از طبیعت که ناپدید شدن آن ضربه بزرگی به مردم شهر می زند مورد توجه قرار داده و ساخت ابر سازهای بزرگ بر بستر خشک رودخانه را به مثابه ایجاد یک محیط زیست پایدار در اکوسیستمی مشابه رودخانه توصیف کرده است.
طبق طرح پوزپیچ، ابر سازهای به طول شش کیلومتر بر بستر زایندهرود قرار میگیرد که کاربریهای متفاوتی دارد.
در این طرح، سازههای نصبشده به سه طبقه تقسیم میشوند؛ طبقه همکف رودخانه جهت ساخت و توسعه شهر پیشبینیشده که وی احداث ایستگاه مترو را در آن پیشنهاد کرده است؛ در این طبقه احداث آپارتمان مسکونی نیز پیشبینی شده است.
طبقه بالای همکف و در واقع لایه رویی و بیرونی سازه به فضای سبز و ایجاد چشمانداز شهری و همچنین اتصال دو سمت رودخانه به یکدیگر اختصاص دارد.
طبقه زیر همکف هم میتواند به پارکینگ عمومی و یا حتی ایجاد راههایی برای دسترسی دو سمت رودخانه به یکدیگر اختصاص پیدا کند.
پوزپیچ در طرح خود شیوههای پیچیدهای برای عبور آب پیشبینی کرده است، در طول این سازه شش کیلومتری، مسیرهایی بر روی سطح رویی سازه قرار دارد که جریان آب در آنها صورت میگیرد.
در صورت بیشتر شدن جریان آب، کانالهای ثانویهای طراحی شدهاند که وارد چرخه شده و آب را از خود عبور میدهند، حتی مخازنی نیز تعبیه شدهاند تا در موارد پیک رودخانه، آبهای سطحی سازه را در خود ذخیره کنند و از سازه خارج کنند.
به ادعای طراح، این طرح کاملاً سازگار با محیط زیست بوده و هیچگونه عوارض زیستمحیطیای در پی نخواهد داشت.
پوزپیچ لایههای رویی و میانی این سازه را طوری طراحی کرده است که در فصول مختلف تأثیرات متفاوتی خواهند داشت.
طرح پایاننامه این دانشجوی معماری لهستانی که در سایت ArchDaily و دیگر سایتهای تخصصی خارجی و داخلی منتشرشده در کنار نقدهای کارشناسی و تخصصی که به آن واردشده کامنت هایی حاکی از عصبانیت شدید کاربران ایرانی از ساختوساز بر بستر زایندهرود را در پی داشته است که وی را به دخالت بیجا و بیتوجهی به علاقه عمیق مردم به این رودخانه متهم کردهاند.
انتهای پیام/
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
مسبب اون هم بعضي ازمردم هستند اونها سالهاست که بدون توجه به تذکرات مسئولین کشوری دارن وسط کویر برنج میکارند برنج ده برابر گندم اب مصرف میکنه
اونها هنوز صد در صد اب مصرفی صنایع فولاد وذوب اهنشون رو از زاینده رود تامین میکنند در صورتی که طبق تعهداتشون باید هشتاد در صد اب این صنایع از بازیافت فاضلاب اصفهان تامین میشد
میشه بفرمایید کدوم رودخانه رو می فرمایید؟ ماکه به جز یه بستر خاکی چیزی نمی بینیم!!!!!!!!!
ولی ای کاش مردم اصفهان قدرش رو میدونستن
تمام مردم ایران زاینده رود و اصفهان رو دوست دارن و خشک شدن زاینده رود برای همه یه مسئله حیثیتیه و با تعصب برخورد میکنن
با کلی هزینه یه رشته کوه رو تراش دادن و از اون ور دنیا اب اوردن تا این رودخونه خشک نشه بعد يه عده با ترکوندن لوله اب یزد اصرافشون رو توجیه میکنن
از درون من نجست اسرار من
اگر این طرح را یک چوپان کشیده بود به جای چمن یونجه و شبدر در دکترای خود میکاشت و اگر قصاب بود کل بستر رودخانه تبدیل به عاقل گوسفند و کشتارگاه میشد .چطوره نظر راننده های مسابقات رالی را هم بشنویم!!
متاسفانه دانشگاه اصفهان تا کنون هیچ تحقیق مدقن ومستدل و علمی در مورد بهم خوردن اکو سیستم این رودخانه و تاثیرات جوی و محیط زیستی و اثر آن روی مردم و نسلهای بعدی ...انجام نداده است طوریکه کسی دیگر جرات نکند برای کشور ما نقشه بکشد . مصریها عرضه داشتند که کانال سوئز را بدهند فرانسویها برایشان حفرکنند و سالانه 8 میلیارد دلار از این کانال در آمد داشته باشند ولی ما تمام جویبارها و به قول اصفهانی ها مادی ها را حتی مادی معروف مادی نیاسر (نیاصرم) را خشکاندیم و روی آن خانه ساختیم و عنقریب که رودخانه اصفهان هم تبدیل بشود به جمعه بازار. ولی خارجکی ها تمام محیط خود را حفظ کرده اند حتی با کیلومترها کانالها مصنوعی .
جناب ف گرامی عنایت فرمائید.
آبراهی که داریوش در آن زمان حفر کرد با آبراه کنونی که به دست «مون فردیناند اوسپس» در سال ۱۸۶۹ میلادی حفر شد، اختلافهایی دارد. چراکه آبراه داریوش بر خلاف آبراه کنونی قدری بالاتر از بوباستیس شروع میشد و به نیل و در نهایت به دریای سرخ میپیوست، در حالی که آبراه کنونی از پرت سعید آغاز میشود و به خلیج سوئز ختم میشود.[
فکر متصل کردن دریای سرخ به دریای مدیترانه از دوران مصر باستان وجود داشت. کانال فعلی سوئز که دو دریای، مدیترانه و «سرخ» را مستقیماً و نه از طریق نیل به یکدیگر مربوط میکند، زاییده فکر مهندس فرانسوی فردینان دولسپس است که مذاکراتی را با «سعید پاشا» سومین والی مصر و نواده محمد علی پاشا بنیانگذار سلسله محمدعلی در مصرآغاز کرد. برای ساخت این کانال شرکت کانال سوئز تاسیس شد که بیشتر سهام آن متعلق به فرانسویان و بخشی دولت مصر بود. این پروژه عظیم که با هزینه دولت مصر (و حداقل در دورهای) با کار اجباری کشاورزان مصری در سال ۱۸۶۹ به پایان رسید
عبدالفتاح سیسی، رئیسجمهوری مصر، کلنگ ساخت دومین کانال سوئز را ماه اوت سال ۲۰۱۴ بر زمین زد. وی وعده داد کانال دوم را یک ساله خواهد ساخت. برنامه این است که علاوه بر ساخت کانال دوم، کرانههای این آبراه را هم به یک مرکز مهم لجستیک کشتیرانی بدل شود. زمانی که کانال دوم راه بیافتد، در حقیقت بخشهایی از مسیر دو طرفه میشود.
عاقل گوسفند چیه ببم؟!!! آغل گوسفند ..
ممنون عموقزوینی وقتی کم سوادی بنده با نزدن عینک موقع تایپ با هم تلفیق شوند نتیجه عاقلانه ای نخواهد داشت .
جنگ آینده جنگ آب هست نه نفت.
اصفهانیها با خون خود نه تنها انقلاب اسلامی بلکه جبهه های حق علیه باطل را آبیاری کردند.. و این دستمزد مردم اصفهان نباید میبود.