«بولتن سینما»؛ مجلۀ خبری روزانۀ سینما (25 اسفند)

ما قد کشیدیم و این عادت سینما بردن مدارس ادامه یافت؛ اما با تفاوتی فاحش. تا آنجا که ذهن‌مان یاری می‌دهد؛ فیلم‌هایی که ما را برای تماشای آن‌ها می‌بردند؛ آنقدرها هم بی‌ارتباط با گروه سنی‌مان نبود. اما چند سالی‌ست که این شاخصه رنگ باخته و شاهد صف مدارس در سینماهایی هستیم که رنگی از فیلم کودک بر سر در آن‌ها دیده نمی‌شود.

دو دلیل را می‌توان برای این تغییر مسیر برشمرد. اول کاهش تولید فیلم‌هایی در ژانر کودک و دوم نحوه‌ی نظارت و ترکیب شورای ناظر روی انتخاب فیلم‌ها. درست است که کمیت فیلم‌هایی در این ژانر و حتی کیفیت آثار تا حدی نسبت به گذشته تقلیل یافته؛ که آن را باید به میزان دغدغه مسئولان فعلی نسبت به مسئولان دهه 60  نسبت داد؛ اما از همین ظرفیت‌های محدود هم استقبال درستی نمی‌شود. فیلم‌های کودک کنار گذاشته می‌شوند و به  فیلم‌‌هایی که  سنخیتی با دنیا و ژانر کودک  ندارند؛ برگه حمایت از سوی وزارت آموزش و پرورش داده می‌شود. تا آنجا که از خود می‌پرسیم اگر در یک بازه زمانی؛ فیلمِ مناسب برای کودک موجود نیست؛ چه اصراری‌ست؛ برای بردن بچه‌ مدرسه‌ای‌ها به سینما؟ آن‌هم در شرایط اقتصادی فعلی که برای برخی خانواده‌ها پرداخت هزینه‌ی 8 هزار تومانی هم چندان کم نیست. با این‌وجود برای آنکه فرزندشان از همراهی با همکلاسی‌های خود محروم نشوند؛ به ناچار این مبلغ را برای اردویی می‌پرازند؛ که کمترین هم‌گونی با سن فرزندشان ندارد.

 ماهاتما گاندی(رهبر فقید هندوستان) می‌گوید: " اگر می‌خواهید وجدان و انسانیت در جامعه‌ای جاری باشد،‌ به کودکان آن جامعه اهمیت دهید،‌ به تفریح و سلامت و کودکی‌شان توجه‌کنید. .درغیر این‌صورت بهتر است؛ که نه از انسان و نه از وجدان هیچ نگوئید".

اگر بخواهیم جمله‌ی این آزادمرد معاصر را مبنا قرار دهیم؛ در برخی موارد؛ استنباطِ انسانی از سیاستگذاری‌های صورت گرفته‌ی فعلی برای کودکان نمی‌شود. زیرا هیچ دغدغه‌ای نه در سازمان سینمایی و نه بنیاد فارابی برای فیلم‌سازی در حوزه کودک و نوجوان دیده نمی‌شود. حتی "شورای صدور پروانه حمایت از فیلم‌های سینمایی" در وزارت آموزش‌وپرورش به‌جای اینکه‌ دست حمایتش روی فیلم‌های کودک‌ونوجوان باشد؛ خیر بیشترش به فیلم‌هایی دیگر ژانرها می‌رسد.

آن‌چه در کار این شورا مورد انتقاد است؛ این است که ذره‌بین اعضا برای فیلم‌های ژانر کودک و نوجوان حساس‌تر از فیلم‌هایی است که خارج از این ژانر قرار می‌گیرند. درنتیجه شاهد صدور برگه‌ی حمایت برای بسیاری از فیلم‌ها در گونه‌های مختلف هستیم اما فیلم‌هایی که برای رده‌ی سنی مورد اشاره ساخته شده‌اند با این توجیه که شاخص‌ها را رعایت نکرده‌اند؛ موفق به گرفتن این تاییدیه و حمایت از سوی شورا نمی‌شوند.

به گفته سخنگوی این شورا؛ در سال‌جاری 17 فیلم برای گرفتن برگه حمایت به شورا ارائه شدند . از این میان به سه فیلم در حوزه کودک‌ونوجوان برگه حمایتی داده نشد. که جای این سوال را باقی گذاشت که؛ مگر در سال چند فیلم برای این قشر ساخته می‌شود که این تعداد هم کنار گذاشته شوند؟

یدالله کریمی در گفت‌وگو با ایلنا به شاخصه‌های موردنظر شورا برای صدور برگه حمایت اشاره می‌کند: «داشتن نکات آموزشی، شادی‌بخش بودن، بعد تربیتی، نداشتن موارد منکراتی، الگوپروری برای دانش‌آموز، نداشتن قهرمان کاذب، عدم ترویج تیک‌های اجتماعی، ترویج فرهنگ خانواده، داشتن الگوهای اسلامی و قابل فهم بودن برای دانش‌آموز ازجمله مواردی هستند که شورا بر آن‌ها تکیه دارد.»

او اشاره‌ای هم به دلایل رد این سه فیلم کرد و ادامه داد: «این فیلم‌ها به دلایل مختلف موفق به گرفتن برگه حمایتی از شورا نشده‌اند. به عنوان مثال یکی از این‌ها دارای فلسفه‌ی ایده‌آلیستی و فاقد آمیزه‌های دینی و اجتماعی بود که دانش‌آموز را به سمت پندارگرایی سوق می‌داد. برعکس ادعای فیلم هیچ هنجار اجتماعی در آن وجود ندارد. غیرقابل باور بودن فیلم، ضعف در ساختار فیلم‌نامه، برانگیختن شادی کاذب در دانش‌آموزان، ریتم کند، شوخی‌ها و شخصیت‌های سطحی، فیلم‌نامه و کارگردانی ضعیف هم از دیگر دلایلی بودند که در شورا برای رد فیلم مطرح شدند.»

او درباره دیگر فیلم‌ها ارایه شده به شورا که باز در ژانر کودک‌ونوجوان قرار می‌گیرد؛ اما موفق به گرفتن برگه حمایتی نشد؛ گفت: «در این فیلم ساخت عروسک‌ها مشکل دارد. ساختار فیلم غیرقابل باور است و هدف مشخصی برای مخاطب تعریف نمی‌کند.‌ عدم توجه به خلاقیت دانش‌آموز، ضعیف بودن محتوا، ترویج فرهنگ ضدهویت، از نظر فنی‌،تکنیکی، شخصیت‌پردازی و فیلم‌نامه ضعیف، فاقد نکات تربیتی، به کار بردن الفاظ رکیک و بدآموزی، پرداخت‌های افراطی و کلیشه‌ای، عدم داشتن بار تربیتی، استفاده نابجا از گویش‌های محلی، ایجاد کسالت روحی از دلایل رد فیلم برای صدور برگه حمایتی بوده‌اند.»

کریمی باز یکی دیگر از این سه فیلم را خارج از دایره کودک‌ونوجوان جای می‌دهد و برای تصدیق ادعای خود می‌گوید: «فیلم نه تنها ربطی به کودک ندارد؛ بلکه روایت خطی آن دچار سردرگمی است. عدم انسجام موضوعی، تداخل موضوعات مربوط به کودک و نوجوان با اخلاقیات بزرگسالان، نامشخص بودن رده سنی مخاطب، سردرگم بودنِ کارگردان و نویسنده، فاقد نکات آموزش‌وتربیتی، به تمسخر گرفتن اقوام، ایجاد ناهنجاری‌های عاطفی در نوجوانان، عدم رعایت نکات اخلاقی، اشاعه  رفتار بی‌بندوباری، استنباط‌های غلطِ آموزشی، معاشقه بین عروسک‌ها از دلایل مطرح شده برای این فیلم بودند.»

باید این حق را برای اعضای شورا قائل شد که روی فیلم‌های نمایش داده شده برای دانش‌آموزان حساس باشند؛ اما ای کاش این پارامترها برای همه فیلم‌ها به‌طور یکسان اعمل می‌شد. نه اینکه برخی فیلم‌ها به دلیل مناسبات خاص از  برخی حمایت‌های خاص برخوردار شوند و برخی دیگر تنها به نظاره‌ی این تمایزها بنشینند. آب که از سر این فیلم‌ها گذشت؛ اما جای سئوال این جاست؛ باتوجه به محدود بودن آثار تولید شده در حوزه کودک‌ونوجوان و نیاز به پشتیبانی از سوی وزارت‌خانه مربوطه؛ چرا در بررسی فیلم‌هایی که هیچ ارتباطی به این گروه سنی ندارند دست‌ و دل‌بازتر عمل می‌شود و در مقابل فیلم‌های ساخته شده در این ژانر در حاشیه نگه داشته می‌شوند؟

کریمی این پرسش ما را با این جمله که دیگر آثار هم در حدِ حداقلی معیارهای ما را رعایت می‌کنند و ما میان بد و بدتر دست به گزینش می‌زنیم؛ پاسخ ‌می‌دهد و می گوید: ما سر دوراهی سختی نشست‌ایم. از یک سو سینما و از سوی دیگر آموزش. او از مکاتبات شورا با بنیاد سینمایی فارابی برای حضور نماینده‌ای از وزارت آموزش‌وپرورش در آن سازمان برای ارائه برخی نکات آموزشی هم سخن می‌گوید که علیرغم مثبت بودن نظر فارابی تاکنون بی‌نتیجه مانده است.

در این نوشتار نظر یکی از کارگردان‌هایی که فیلمش‌ در این شورا رد شده و به گواه سخنگو، دل پری هم از این ماجرا داشت را جویا شدیم.   

نادره ترکمانی که اخیرا فیلمش با نام "گورداله و عمه غوله " بر پرده سینماها در حال نمایش است؛ دل پری از این مناسبات ادارای دارد: "آموزش و پرورش که حوزه کارش بچه‌هاست فیلم من را که در بیست‌وششمین جشنواره کودک‌ونوجوان برنده 8 جایزه شد؛ فیلمی تربیتی ندانست و علیرغم پیگیری 6 ماهه بدون هیچ توضیح کتبی، از دادن برگه حمایتی به فیلم سر باز زد. این درحالی است که انجمن منتقدان در توضیح خود برای دادن تندیس به فیلم "گورداله‌وعمه غوله" در جشنواره بیست‌وششم کودک ونوجوان گفته بود: «ما رویکردمان را در دیدن فیلم‌های کودک تغییر دادیم و از زاویه کودکان به فیلم نگاه کردیم. با این نگاه فیلم شما را شایسته تندیس دانستیم.»

او اشاره‌ای به نمایش فیلم ازسوی یونیسف برای بیش از 200 هزار کودک محروم در سراسر دنیا کرد، که این اقدام با نمایش برای کودکان در هندوستان آغاز شد: «این سازمان بین‌المللی که رویکردش فراهم کردن؛ فضایی شاد برای کودکان است؛ فیلم را مورد تایید قرار داد؛ اما در داخل کشور از این فیلم به‌عنوان اثری غیرتربیتی نام برده شد و از آن سو فیلم‌هایی مانند رسوایی، معراجی‌ها، مجرد 40 ساله، ملک سلیمان، نفوذی برای مدارس مناسب تشخیص داده می‌شوند.»

با هر ترازو و چرتکه‌ای که بسنجیم؛ هیچ‌یک از فیلم‌هایی که در بالا از آن‌ها نام برده شد؛ نه تنها برای کودکان قابل درک نیستند؛ بلکه مناسبت و همگونی هم برای بچه‌های مدرسه‌ ندارند. ترکمانی؛ وجه اشتراک آن‌ها را رابطه و دست‌های پشت پرده‌ای که برای برخی فیلم‌ها و کارگردان‌ها وجود دارد؛ می‌داند: «این‌گونه پشتیبانی‌های جناحی ضربه به سینمای کودک و نوجوان است. شورای حمایتی وزارت آموزش و پروش متشکل از افرادی غیرقابل نفوذ است که با تغییر دولت و وزرا تغییری در چیدمان آن  داده نمی‌شود. حتی دستور وزیر هم نمی‌تواند؛ تغییری در تصمیمات آن دهد. برای انتخاب فیلم‌ها در این شورا مولفه‌ها و شاخصه‌هایی مرتبط با کودک‌ونوجوان وجود ندارد. چنان‌که فیلم من بدون هیچ توضیح محکمه‌پسند و مکتوبی از حمایت‌ محروم می‌شود و در مقابل فیلم‌هایی که مخصوص بزرگسالان است، مورد حمایت قرار می‌گیرند.»

اما از نگاه مدیران و معاونان مدارس؛ آیا فیلم‌هایی که از سوی وزات آموزش‌‌وپرورش حمایت می‌شوند؛ سنخیتی با سن‌وسال و حال و هوای محصلان دارند و شاخص‌های موردنیاز برای دانش‌آموزان در آن‌ها لحاظ می‌شود؟ محمدزاده(معاون مدرسه‌ای در مقطع راهنمایی در حوالی پل صدر) از فیلم‌هایی مثل رسوایی، معراجی‌ها، ملک سلیمان نام می‌برد که علی‌رغم منطبق نبودن با گروه سنی بچه‌ها در مقطع راهنمایی برگه حمایتی از سوی آموزش وپرورش داشته‌اند و بچه‌ها را برای تماشای این فیلم‌ها به سینما برده‌‌اند.

او؛ دلیل دادن مجوز به فیلم‌هایی خارج از گروه سنی کودک و نوجوان را حمایت از سوی وزارت ارشاد و درآمدزایی برای این فیلم‌های خاص عنوان می‌کند.

وکیلیان(مربی پرورشی یکی از مدارس ابتدایی منطقه زعفرانیه) بر این اعتقاد است که برای فیلم‌ها بدون اینکه از سوی مسئولان مرتبط دیده شود؛ مجوز صادر می‌شود و درنهایت بچه‌ها به تماشای فیلم‌هایی می‌روند که یا مرتبط با سن‌شان نیست یا در سالن کلافه می‌شوند. به تازگی بچه‌ها را به سینما بردیم و به دلیل عدم استقبال از یک فیلم مجبور شدیم از سینمادار بخواهیم فیلم دیگری را برایشان به نمایش درآورد که انیمیشن"رستم و سهراب" را پخش کرد؛ اما این فیلم‌ها هم دارای صحنه‌های خشنی بود که مناسب کودکان دبستانی نبود.

عاقلی(مدیر دبستانی در منطقه 10) با اشاره به این مطلب که در ارتباط با مدرسه ما آموزش و پرورش مسئولیت صدور مجوز را به بنده واگذار کرده؛ گفت: بسته به این که فیلمی برای بچه‌ها مفید است یا خیر آن را انتخاب می‌کنیم. به عنوان مثال سال گذشته قصد داشتیم؛ بچه‌ها را برای تماشای فیلم معراجی‌ها ببریم؛ اما قبل آن مربی‌های امور تربیتی فیلم را دیدند که به دلیل  صحنه‌های خشونت تماشای آن را برای بچه‌ها صلاح ندانستند.

او می‌گوید: در  سال‌‌های اخیر تعداد فیلم‌هایی که برای گروه سنی کودک و نوجوان ساخته می‌شود؛ معدود است. با این اوصاف لزومی ندارد؛ بچه‌ها به تماشای فیلم‌های خانوادگی بشینند.

علی‌مددی(معاون یکی از مدارس مقطع راهنمایی در شرق تهران) بر این عقیده است که اکثر فیلم‌ها برای گروه سنی بچه‌ها مناسب نیست. او دلیل این امر را عدم ساخت فیلم برای این گروه سنی می‌داند: غیر از انتقاد به صدور برگه حمایتی برای فیلم‌هایی مانند اخراجی‌ها باید دید اگر به این‌ها ندهند؛ به چه فیلمی مجوز دهند؟ باید راهکاری اتخاذ کرد که سیاستگذاری‌ها برای ساخت فیلم‌های کودکان تغییر کند و ساخت این ژانر فیلم جز دغدغه مسئولان قرار بگیرد.

در این زمان که کودکان جایی در تصمیم‌گیری‌های کلان فرهنگی ندارند و از جانب مدیران، وکلای مجلس  و در حوزه‌ی وزارتی حتی دیده  هم نمی‌شوند؛ تنها تشکیل یک "شورای ساماندهی سینمای کودک" می‌تواند؛ سپر دفاعی باشد در برابر تبری که برای نابودی سینمای کودک برداشته شده. از دیگر سو در سال‌های گذشته با صدور برگه‌ی حمایتی آموزش و پرورش بسیاری از فیلم‌های بزرگسال به آثار پرفروش سال تبدیل شدند. این حرکت و سوءاستفاده ابزاری از کودکان تنها بادی به غبغب برخی کارگردان‌ها انداخت. امروز این نیاز احساس می‌شود که غیر از فارابی و سازمان سینمایی به عنوان اصلی‌ترین ارگان‌های دولتی در حوزه سینما؛ وزارت آموزش‌وپرورش هم به‌عنوان اصلی‌ترین  حامیانِ دانش‌آموزان؛ بیشتر از اینکه کل آثار سینمایی را مورد حمایت قرار دهند؛ ذهن خود را به سینمای کودک‌ونوجوان معطوف کند و حمایت از بقیه آثار را به  سازمان‌های زیربط بسپارند. واقعا حمایت از کل آثار سینمایی در حیطه وظایف "شورای صدور پروانه حمایت از فیلم‌های سینمایی" آموزش‌وپرورش می‌گنجد؟ آیا وزیر آموزش و پرورش در جریان عملکرد و نحوه‌ی تصمیم‌گیری این شورا هست؟ سمت و سوی موارد انتخابی این شورا را چگونه و با چه معیاری می‌توان سنجید؟!

آنها اظهار امیدواری کردند با توجه به عزم وی در تکمیل حرکت قبلی بنیاد مستضعفان مبنی بر استمرار توجه فرهنگی به حوزه سینما که با دستور سعیدی ‏کیا برای اکران مناسب فیلم سینمایی محمد رسول الله (ص) صورت گرفته از کمک ‏های بنیاد مستضعفان به حوزه زیرساخت فرهنگ و مخصوصاً سالن های سینما که قرار است به زودی انجام شود، قدردانی کردند.

آنان همچنین از تلاش برای اکران مناسب داخل و خارج فیلم که همچنان با پشتیبانی صادقیان معاون هماهنگی بنیاد سیاستگذاری و برنامه ‏ریزی بنیاد صورت خواهد گرفت، خبر دادند و اضافه کردند بناست کمیته اکران این فیلم در شرکت سینمایی نور تابان که علاوه بر مالکیت و تهیه کنندگی، پخش فیلم را هم به عهده دارد تشکیل و پیش بینی های لازم را انجام دهند.

کارگردان و مدیر پروژه فیلم محمد رسول الله (ص) در پایان سال فرصت را مغتنم دانستند تا از مجموعه بنیاد مستضعفان و فروزنده و سعیدی کیا و صادقیان به جهت تلاش ها و کمک هایان تشکر کنند. 

این خبر در حالی به دست رسانه ها رسید که ایمیلی از شرکت نور تابان نیز به دستمان رسید که در آن تاکید شده بود منبع رسمی همه اخبار مربوط به پروژه سینمایی «محمد رسول الله» این شرکت است. 

توضیح شرکت نور تابان           

در ایمیل رسیده آمده است: نظر به مصاحبه جناب آقاي حيدريان مدير محترم پروژه فيلم سينمايي محمد(ص) در خصوص اكران اين فيلم در عيد سعيد فطر و ضرورت اطلاع يافتن اصحاب محترم رسانه و افكار عمومي از زمان دقيق اكران اين فيلم سينمايي فاخر، به اطلاع مي رساند همان گونه كه سابقا بعرض رسيد مرجع انتشار كليه اخبار رسمي و موثق اين فيلم شركت سينمايي نور تابان بعنوان تهيه كننده رسمي اين فيلم سينمايي است و هرگونه انتشار و نشر اخبار توسط ساير دست اندركاران عزيز اين فيلم فاقد اعتبار است.                    

پروانه معصومی درباره جای خالی کودکان شهید در سینمای دفاع مقدس گفت: در طول تاریخ بشریت همواره شاهد جنگ های فراوانی بودیم که این جنگ ها قربانیان زیادی می گیرند و بخشی از این قربانیان کودکان بی گناهی هستند که نمی توانند از خود دفاع  کنند.
 
وی در ادامه افزود: متاسفانه نه تنها در کشور ما بلکه در سایر کشورها هم آنطور که باید و شاید به این کودکان بها داده نمی شود و مورد توجه قرار نمی گیرند و حتی اسمی از آنها برده نمی شود.
 
بازیگر «ناخدا خورشید» خاطرنشان کرد: وظیفه تمام مردم دنیا است تا از این کودکان که زبانی برای دفاع از خود ندارند حمایت کنند و درصدد حق و حقوق آنها برآیند. کشورها دیگر تا به امروز چنین کاری را انجام ندادند بهتر است تا کشور ما در این مسیر پییش قدم باشد تا نظر جهانیان را هم به این سمت سوق دهیم.
 
معصومی همچنین گفت: در جنگ ایران و عراق خودمان شاهد بودیم که کودکان زیادی بدون اینکه نقشی در جنگ داشته باشند کشته شدند  و صدای آنها به گوش هیچ فردی نرسید. جنایات آمریکا بر هیچ کسی پوشیده نیست زیرا آنها با حیله های فراوان کودکان بی گناه را که نمی توانند از خود دفاع کنند را کشتند.
 
وی ادامه داد: امیدوارم زمانی برسد تا ما در سراسر دنیا دیگر شاهد جنگ نباشیم و سازمان ها و نهادها به اندازه کافی به این کودکان توجه کنند تا بدین صورت بتوانیم بخشی از کم و کاستی های زندگی این کودکان را برطرف کنیم.
 
بازیگر «تنگنا» خاطرنشان کرد: در کشور ما هم با اینکه هشت سال جنگ داشتیم به آدم هایی که جان خود را برای این مرز و بوم از دست دادند پرداخته نشده است چه برسد به این کودکان که بی گناه و بی دفاع از بین رفته اند.
 
معصومی همچنین گفت: فیلمسازان ما باید درباره جنگ و کودکان جنگ دغدغه داشته باشند تا فیلمشان مانند «شیار 143» بر دل مخاطب بنشیند و باورپذیر باشد اما در صورتی که سفارشی باشد مخاطب را جذب نخواهد کرد.
 
وی با اشاره به فعالیت های سازمان ها و نهادها در کشورهای دیگر در حمایت از کودکان نیز گفت: تصور من بر این است که تمام فعالیت های آنها برای بزرگ کردن خود است زیرا آنطور که باید به این کودکان اهمیت نمی دهند و اگر توجه می کردند ما امروز شاهد این کودکان با زندگی سخت نبودیم.
 
بازیگر «ساکن خانه چوبی» خاطرنشان کرد: امروز در گوشه هایی از دنیا در فلسطین، عراق، غزه و لیبی شاهدیم که کودکان چه زجری می کشند و در جلوی چشم پدر و مادرشان کشته می شوند و آنها هم نمی توانند در مقابل این جنایات عکس العمل نشان دهند و از خود دفاع کنند.
 
معصومی در ادامه گفت: به نظرم کشور ما با توجه به اینکه خودش هشت سال درگیر جنگ بوده می تواند در زمینه حمایت از کودکان پیشرو باشد و این اهمیت و توجه خود را نسبت به کودکان به رخ جهانیان بکشد.
 
وی در خاتمه اظهار داشت: همه ما باید بدانیم که کودکانی که از جنک باقی ماندند جانبازان که نیمی از اعضای خود را برای دفاع از ما از دست داده اند و همچنین خانواده شهدا نور چشم ما هستند و هیچ وقت نباید آنها را از یاد ببریم.

مسئولان رسمي گفتند اين اتاق يك «استوديوي نمايشي» نيست و اعلام كردند موقعيت‌هاي ديگري در املاك خود را براي فيلمبرداری به فيلمسازان پيشنهاد دادند كه توسط آن‌ها رد شد. اما تصميم اوليه مبني بر رد كردن درخواست فيلمبرداري سازندگان فيلم، باعث شد بعضي از سياستمداران به سرعت سعي در جدا كردن خود از افرادي كه اين تصميم را گرفتند داشته باشند.

كاروين جونز وزير اول ولز توييت‌هاي رسمي دولت ولز را دوباره ارسال كرد و گفت: ما تصميم گرفته شده مبني بر عدم اجازه به فيلمبرداري جيمز باند در اتاق سِنِد را نگرفتيم. اين كار كميسيون مجمع ولز بود. به عنوان يك دولت، ما داريم هر كاري كه مي‌توانيم را براي جذب فيلمسازان بيشتر به سمت ولز انجام مي‌دهيم.

تویيت‌هاي دولت ولز به اين شرح بودند: ما بودجه سرمايه‌گذاري رسانه‌اي ولز را به مبلغ ۳۰ ميليون پوند به هدف افزايش توليد فيلم و سريال در اين منطقه اختصاص داده‌ايم. بخش صنعت خلاقانه از بزرگترين بخش‌هاي ما است و تقريبا ۵۰ هزار كارمند در ولز دارد. 

به فاصله كمي بعد از اينكه بي‌بي‌سي اين خبر را منتشر كرد، شبكه اجتماعي توييتر پر از صحبت درباره جيمز باند شد و كابران هش‌تگ‌هاي #مجمع‌باند و #سِنِدباند را به وجود آوردند تا اعتراض خود را نشان دهند.

این فیلم در پردیس سینمای آزادی ، خانه هنرمندان، پردیس سینمایی کوروش، موزه سینما، پردیس سینمای هویزه مشهد، سینما سوره اصفهان، پردیس سینمایی پرشین مهرشهر کرج در سانس‌های مختلف بر اساس جدول زیر به نمایش درمی‌آید.

23 اسفند: ساعت 17 سینما سوره اصفهان، ساعت 18 پردیس سینمایی کوروش

26 اسفند: ساعت 17 موزه سینما و پردیس سینمایی هویزه مشهد

27 اسفند: ساعت 16 خانه هنرمندان

29 اسفند: ساعت 18 خانه هنرمندان

3 فروردین: ساعت 15 سینما آزادی

7  فروردین: ساعت 18 ‌خانه هنرمندان

8 فروردین: ساعت 17 سینما سوره اصفهان، ساعت 18 سینما  کوروش

12 فروردین: ساعت 16 خانه هنرمندان

14 فروردین: ساعت 18 خانه هنرمندان

17 فروردین: ساعت 15 سینما آزادی

18 فروردین: ساعت 17 موزه سینما و پردیس سینمایی هویزه مشهد و پردیس سینمایی پرشین مهرشهر کرج

21 فروردین: ساعت 18 خانه هنرمندان

22 فروردین: ساعت 17 سینما سوره اصفهان، ساعت 18 سینما کوروش

26 فروردین: ساعت 16 خانه هنرمندان

28 فروردین: ساعت 21 سینما سوره اصفهان، ساعت 22 سینما کوروش

31 فروردین: ساعت 15 سینما آزادی

اول اردیبهشت: ساعت 15 پردیس سینمایی پرشین،‌ساعت 17 پردیس سینمایی هویزه مشهد و موزه سینما

4 اردیبهشت: ساعت 18 خانه هنرمندان

همزمان با آغاز اکران  این فیلم  پوستر فیلم که توسط  بهمن طالبی نژاد  طراحی شده و همچنین آنونس  فیلم که توسط بابک حیدری ساخته شده است با صدای مسعود رایگان رونمایی شد .

مستند «جایی برای زندگی»  تاکنون جوایزی همچون سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی مستند از جشنواره سی و دوم فیلم فجر ،تندیس شایستگی بهترین کارگردانی مستند از شانزدهمین دوره  جشن خانه سینما،دیپلم افتخار بهترین تدوین  مستند از شانزدهمین دوره  جشن خانه سینما،تندیس ویژه هیات داوران از هشتمین  دوره  جشنواره بین المللی سینما حقیقت ،تندیس جایزه میرداماد از  اولین  دوره جشنواره بین المللی فیلم اهواز،منتخب بخش داک فیلم جشنواره فیلم کن(فرانسه) در سال 2014 ، جشنواره فیلم میلنیوم(بلژیک) در سال 2015  را بدست آورده است.

در خلاصه  داستان  فیلم جایی برای زندگی آمده است: پویا ، رضا ، عباس ،حسین ، سعید ومجتبی هرکدام به دلایلی به خوابگاه آمده اند. آنها دور هم یک زندگی جمعی را تجربه میکنند ودر شرایط متفاوت در کنار هم هستند. این مستند به نمایش زندگی روزمره آنها در چند روز پایانی سال و بیان مشکلات آنها می پردازد.

عوامل  سازنده این فیلم عبارتند از: کارگردان: محسن استاد علی ،تهیه کننده:محسن استاد علی ونسرین عبدی ،تصویربردار: فرهاد طالبی نژاد ،تدوین : بابک حیدری، صدابردار:شاهین پورداداشی، طراحی و ترکیب صدا: سیدعلیرضاعلویان، مدیر تولید: سلیم قاسمی، مشاور رسانه ای: علی زادمهر، مدت زمان :  75 دقیقه.

این شخصیت فقید جهان عرب، هنوز با آرشیوی كه از خلاقیت وی به جای مانده در یاد دوستدارانش زنده است.

دیروز ۱۵ مارس سالگرد هشتاد و پنجمین سال تولد كارگردان سینما، فیلمنامه نویس و طراح صحنه مصری، بود.

این چهره هنری كه ۱۹۳۰ در اسكندریه به دنیا آمده بود، ۸ اكتبر ۱۹۸۶ درگذشت. او از اعتبار والایی در سینمای مصر برخوردار است و از زمانی كه از كالج ویكتوریا  در اسكندریه فارغ التحصیل شد موفق شد خود را به جامعه فرهنگی مصر معرفی كند.  او تحصیل‌كرده در رشته هنرهای نمایشی از انگلستان هم بود و علاوه بر آن در سال ۱۹۵۵ پس از فارغ التحصیل شدن از دانشكده هنرهای زیبای مصر در رشته معماری نیز تحصیل كرده بود.

این هنرمند با استعداد و توانایی گسترده‌اش دستیار كارگردان هنری بود و بعد خودش به طراحی لباس برخی از مشهورترین فیلم‌های سینمای مصر روی آورد كه «وا اسلاما» و «الناصر صلاح الدین» از جمله آنها هستند.

او از عوامل سازنده فیلم لهستانی «فرعون» هم بود كه توسط كاولوروویچ كارگردانی شد.

به عنوان كارگردان سینما او درام طولانی «شب شمردن سال‌ها» را در سال ۱۹۶۸ تا ۶۹ ساخت و سناریوی درام طولانی «ایخناتون» را نوشت.

سالم همچنین یك معلم بود و در موسسه عالی سینما در مصر و دپارتمان دكوراسیون و طراحی لباس تدریس می‌كرد.

۲۸ سال پس از درگذشتش، او هنوز به عنوان یك اسطوره و نابغه از سوی فیلمسازان پیروی وی به یاد آورده می شود و دانشجویان متعدد او زنده نگه دارنده سبك وی هستند.

سینایی در سال 1387 موفق به دریافت نشان ویژه کشور لهستان از سوی رییس‌جمهور این کشور برای ساخت فیلم «مرثیه گمشده» شد.

وی تا به حال در فعالیت‌های فرهنگی بسیاری با کشور لهستان همکاری کرده است. شاید بتوان گفت این هنرمند در لهستان هم مانند ایران پرکار و پرطرفدار است و از این روست که وقتی سمینار بین المللی «تاریخ و تحولات سینمای لهستان» به همت فیلمسازان مستقل این کشور برگزار می‌شود، بخشی از سمینار به فیلم‌شناسی و انتقال تجربیات این فیلم ساز ایرانی اختصاص داده می‌شود.

سینایی پس از نمایش فیلم «جزیره رنگین» در کاخ قدیمی زامِک در شهر پوزنان لهستان گفت: برایم خیلی جالب بود که بیشتر تماشاگران که عموما فیلم سازان جوان بودند از من می‌پرسیدند که چگونه می‌توان به جزیره هرمز رفت؟

کارگردان این فیلم معتقد است «جزیره رنگین» سبکی از مستند داستانی است که در حال رواج در بسیاری از کشورهاست. وی توجه فیلم سازان جوان به مستند داستانی را نوید دهنده ساخت فیلم‌های قابل تامل در این حوزه می‌داند.

این نمایش اولین سفر «جزیره رنگین» به خارج از مرزهای ایران پس از نمایش در سی و سومین جشنواره فیلم فجر بود. سینایی از قصد خود برای ارائه این فیلم در جشنواره‌های خارجی خبر داد که البته هنوز قطعی نشده‌اند.

فیلمنامه‌ای درباره معضل بیکاری دارم/ از جشنواره فجر دلخورم

خسرو معصومی کارگردان سینمای ایران در گفتگو با خبرنگار مهر درباره نگارش فیلمنامه ای با موضوع بیکاری در جامعه گفت: معضل بیکاری از جمله پدیده های تاسف برانگیز زندگی معاصر است و به عنوان فیلمسازی که علاقمند به ساخت فیلم در حوزه اجتماعی هستم وظیفه خود دیدم این معضل را از طریق سینما به جامعه و مسئولان نشان دهم.

سید رضا میرکریمی چند سالی است که با محمدرضا گوهری فیلمنامه نویس، درگیر نگارش فیلم‌نامه «ابراهیم در آتش» بر اساس زندگی شهید ابراهیم همت هستند. پروژه دفاع مقدسی که به خاطر عدم حمایت مالی نتوانست به مرحله تولید برسد و همین شد که بار دیگر میرکریمی درگیر ساخت یک فیلم اجتماعی شد.

«دختر» عنوان فیلمنامه‌ای به قلم مهران کاشانی است و قرار است رابطه یک پدر و دختر را به تصویر بکشد. فیلمنامه «دختر» هم اکنون در مراحل پیش‌تولید قرار دارد. فعلا حضور محمود کلاری برای مدیریت فیلمبرداری پروژه قطعی شده است و جلیل شعبانی مدیرتولید این پروژه است.

فرهاد اصلانی در دومین همکاری با رضا میرکریمی بازیگر یکی از نقشهای اصلی فیلم سینمایی «دختر» شد. بعد از «یه حبه قند»، این دومین همکاری میرکریمی و فرهاد اصلانی در یک پروژه سینمایی است. نقش اصلی دختر این فیلم را یک نابازیگر بازی می‌کند که میرکریمی هنوز انتخاب نکرده است.

گفته می‌شود بعد از پایان مراحل پیش تولید و انتخاب بازیگران، اردیبهشت ماه فیلمبرداری «دختر» آغاز می‌شود.

مصطفوی که این فیلم را به طور مشترک با حسن علیمردانی تهیه کرده‌است درخصوص تولید «دربست» گفت: فیلم یک اثر اجتماعی با داستانی متفاوت است که تمامی سکانس‌های آن در طول مدت یک ماه و در خیابان های تهران فیلمبرداری شده است.

این تهیه کننده در ادامه به بازی‌های متفاوت بازیگران در نقش‌هایی که تا به‌ حال آن‌ها را تجربه نکرده‌اند اشاره کرد و «دربست» را فیلمی پربازیگر دانست.

شقایق فراهانی، رضا ناجی، امیرحسین صدیق، فرزین صابونی، بیژن بنفشه خواه، حسین سلیمانی، محسن افشانی،، خاطره حاتمی، احسان کرمی، مهدی نصرتی با حضور نیما شاهرخ شاهی، صادق هاتفی و نرگس محمدی گروه بازیگران فیلم را تشکیل می‌دهند.

عوامل و دست اندرکاران فیلم سینمایی «دربست»: تهیه کنندگان: حسن مصطفوی، حسن علیمردانی، کارگردان: علی خامه پرست، نویسندگان: احسان الله دادی، امیر نوروزی، مدیر فیلمبرداری: حسن علیمردانی، مدیر صدابرداری: نظام الدین کیایی، تدوین: شاهین یارمحمدی، طراح گریم: مهدیه اعرابی، برنامه ریز و دستیار اول کارگردان: فروزان جلالی، فیلمبردار: وحید ابراهیمی، طراح صحنه و لباس: علی خامه پرست، منشی صحنه: هدیه نصیری، عکاس: محمد بدرلو، مدیر تدارکات: محمدرضا رسولی، مشاور رسانه‌ای: منصوره بسمل.

بهروز افخمی دلتنگ چه ژانری بود؟

افخمی که معتقد است فیلمش فروش خوبی خواهد داشت، درباره بازگشتش به ژانر جاسوسی توضیح داد: دوست دارم در تمام ژانرها فیلم بسازم. البته وقتی در ژانری کار می‌کنم از آن خسته می‌شوم و سال‌های سال به سراغ آن نمی‌روم. همچنان که 20 سال بعد از فیلم «روز شیطان» بار دیگر دلم برای ژانر جاسوسی تنگ شد و «روباه» را ساختم.

او با اشاره به درون‌مایه فیلمش که درباره شهدای هسته‌ای ایران است، ادامه داد: فیلم‌های جاسوسی باید براساس ماجراهای واقعی باشد. اگر داستانش کاملا تخیلی یا فانتزی باشد، دیگر فیلم غیرقابل باوری خواهد بود و از ژانر جاسوسی خارج می‌شود مثل فیلم‌های جیمز باند که خیلی به فانتزی نزدیک می‌شود.

کارگردان فیلم‌های «روز فرشته»، «عروس» و «گاوخونی» اضافه کرد: اغلب داستان‌های جاسوسی خوب، توسط کسانی نوشته شده است که خودشان در سازمان‌های جاسوسی سابقه کار داشتند، من هم از همین داستان‌ها استفاده کردم اما بعد از پرونده‌های واقعی بهره گرفتم و این چنین بود که نیمه دوم فیلمنامه را تغییر دادم.

او در پاسخ به این پرسش که آیا فکر نمی‌کنید فیلم‌هایی مانند «شوکران» یا «گاوخونی» آثار قابل قبول‌تری در کارنامه هنری شما به شمار می‌آیند؟ توضیح داد:‌ فکر می‌کنم «شوکران» شانسی خیلی خوب درآمد، گاهی یک داستان به شما اجازه بدعت و نوآوری می‌دهد اما نباید فکر کنید همیشه اینقدر شانس می‌آورید. «شوکران» فیلم خاص و غریبی است و خیلی هم در یک ژانر شناخته شده طبقه‌بندی نمی‌شود. همچنان که «گاوخونی» هم داستانی پلیسی داشت اما آن فیلم هم استثنایی بود و بیشتر امتیازش به داستان جعفر مدرس صادقی برمی‌گشت.

به گزارش ایسنا، فیلم «روباه» به تهیه‌کنندگی محمد پیرهادی درباره شهدای هسته‌ای است که جزو فیلم‌های اکران نوروزی است و از این هفته اکرانش آغاز می‌شود.

حمید گودرزی، جلال فاطمی، مرجان شیرمحمدی، بابک حمیدیان و سام کبودوند از جمله بازیگران این فیلم هستند. 

نمایش «ایران برگر» با حضور «جعفری جوزانی» در قاره کوچک

با فیلم سینمایی «ایران برگر» به کارگردانی «مسعود جعفری جوزانی» سینمای هلال احمر شاهرود که بعد از انقلاب فعال نبود، دوباره آغاز به کار کرد.

فیلم سینمایی «ایران برگر» به کارگردانی «مسعود جعفری جوزانی» و با حضور این کارگردان، «محمدهادی کریمی» نویسنده فیلمنامه، «سحر جعفری جوزانی» بازیگر و همچنین با حضور مهندس «محمدرضا هاشمی» فرماندار شاهرود، «رمضانعلی باقری» رئیس شورای شهر، «محسن امیری» رئیس اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی، دیگر مسئولان این شهر، هنرمندان سینما و تئاتر و همچنین مردم فرهنگ دوست شاهرود، ساعت 7 شنبه شب 23 اسفندماه در سالن آمفی تئاتر هلال احمر شهر شاهرود روی پرده رفت و مورد استقبال سینمادوستان شاهرودی قرار گرفت.