در پاراگراف 5 از متن قانون جدید مشارکت راهبردی آمریکا -اسرائیل 2014 که 19دسامبر به امضای رئیس جمهور آمریکا رسید، به تهدید جهانی ایران به واسطۀ سلاح هسته ای اشاره شده است.

گروه بین الملل، در پاراگراف 5 از متن قانون جدید مشارکت راهبردی آمریکا -اسرائیل 2014 که 19دسامبر به امضای رئیس جمهور آمریکا رسید، به تهدید جهانی ایران به واسطۀ سلاح هسته ای اشاره شده است.
به گزارش بولتن نیوز، حدود یک ماه پیش، مجلس نمایندگان آمریکا، با اکثریت آرا قانونی را به تصویب رساند که بهموجب آن رژیم صهیونیستی شریک راهبردی مهمی برای آمریکا محسوب میشود.
این قانون که در سپتامبر گذشته به تصویب مجلس سنای آمریکا رسیده بود، «روابط واشنگتن-تلآویو را در زمینههای دفاعی، امنیتی، انرژی، پژوهش و توسعه، کشاورزی، منابع آبی و آموزش تقویت میکند».
همچنین تصویب این قانون جدید راه را بهویژه برای افزایش تسلیحات آمریکایی در اسرائیل تا 9برابر بیشتر باز میکند و ارتش اسرائیل میتواند درموارد اضطراری، از تسلیحاتی که در اختیار نیروهای آمریکایی مستقر در خاورمیانه است، استفاده کند.
با تصویب این قانون در کنگره، مقادیری تسلیحات بهارزش 200 میلیون دلار به انبار تسلیحات آمریکا در خاورمیانه افزوده خواهد شد تا ارزش کلی آن به یک میلیارد و 800 میلیون دلار برسد.

براساس این گزارش، این قانون جدید تصریح میکند که دولت آمریکا باید اطلاعات مربوط به تحولات نظامی در کشورهای همسایه اسرائیل را بهصورت منظمتر و تعریف شده با این رژیم در اشتراک بگذارد.
با این همه نکتۀ حائز اهمین در متن این قانون جدید به آنچه در پاراگراف 5 آن اشاره شده بازمی گردد. بر این اساس در این قسمت به تهدید جهانی ایران به واسطه سلاح هسته ای اشاره شده است که نشان از نفوذ دروغ های اساسی غرب علیه ایران تا درون متون قانونی این کشورهاست و به نظر می رسد، مقامات غربی حتی خود نیز فراموش کرده اند که کدام بخش از سخنانشان برپایۀ حقیقت است و کدام بخش بر اساس دروغ پراکنی های معمول سیاسی شان. این درحالی است که از قدیم الایام گفته اند و شنیده ایم که "دروغگو کم حافظه است!"
این درحالی است که چنین دروغی را حتی دستگاه های اطلاعاتی همان کشورها نیز تایید نمی کنند و از دیگرسو این نخستین باری نیست که شاهد وجود چنین سطحی از دروغگویی در یک متن رسمی و قانونی از سوی غرب و به ویژه امریکا بوده ایم و تهیه و انتشار و امضای اسناد راهبردی مبتنی بر دروغ هایی است که حتی دستگاه های اطلاعاتی این کشور نیز آن ها را تایید نمی کنند، در کاخ سفید چندان هم بی سابقه نیست.
با این همه وجود چنین نکته ای در این قانون که میان دو انگل دنیای مدرن و در راستای بهبود وضعیت استعمار آن ها تهیه شده، می تواند دلایلی اساسی تر از فراموش کردن دروغ ها داشته باشد.

بر این اساس، به نظر می رسد این دو کشور(بماند که پذیریش رژیم صهیونیستی به عنوان یک کشور فارغ از آن که در عرف دیپلماتیک جمهوری اسلامی ایران، نابه جاست، به دلیل شرارت ها و خشونت ها وحشیانۀ گاه و بیگاه آن ها به هیچ عنوان قابل فهم و منطقی نیست) در راستای تحمیل سیاست های استعماری و زیاده خواهانۀ همیشگی شان می تواند از دیگر دلایل و انگیزه های بیان چنین دروغ پردازی هایی باشد.
به هر تفسیر، بی شک تنها نکتۀ حائز اهمیت در این خصوص برای مقامات کشورمان، لزوم بالابردن سطح هوشیاری خود در قبال دسیسه های این چنینی غرب و به ویژه آمریکاست و با چنین رویکردی، بی شک مقامات وزارت خارجۀ کشورمان که ازقضا در برهۀ کنونی تاریخ، به عنوان نمایندۀ ملت سرافراز ایران و در سخت ترین شرایط دیپلماتیک ایران و امریکا با طرف غربی روبرو شده اند، با رصد کامل چنین مسائلی پشت میز مذاکرات قرار می گیرند و امیدواریم این هوشیاری در نهایت منجر به نقش بر آب شدن این نقشۀ شوم و دیگر نقشه های پلید آمریکای جهانخوار باشد.