سوال: با وجود عکس العمل های سوء، چطور چادری ها به چادرشون افتخار می کنند؟

امروز یکی از مخاطبین ما یکی از همون سوالها رو از ما پرسیدند خلاصه ی سوالشون رو ببینید:

سلام.یک سوال برام پیش اومده:

همیشه به این موضوع فکر میکنم همه اینایی که اینجا خاطره گذاشتند و گفتند چادری هستیمو گفتند بهش افتخار میکنیم و احساس آرامش و راحتی داریم، این حرفا یعنی چی؟ یعنی واقعا افتخار میکنند؟ تو سن پایین چادری شدن، باعث میشه که چادر نهادینه شه اما حرف من بیشتر چادری شدن در سنین بالاتر هست. چه جوری میشه که مثلا فردی تا 25 سالگی بدون چادر بوده، بعدش میگه خودم با عشق و علاقه این کارو کردم و بهش افتخار میکنم و لذت میبرم و.....اون چه حس درونی داره؟ ما داریم اینجا خاطرات رو میخونیم ولی از حس واقعی اونها خبر نداریم. من یکی دو هفته ای هست که با وبتون آشنا شدم. خیلی تلاش کردم چادری بشم. چند روز پیش هم رفتم بازار و چادر خریدم....اما از همون لحظه اول کلی دردسر و ناراحتی ایجاد کرد. باعث جدایی منو دوستم و ناراحتی خانواده و.... شد. بیشتر از چادر زده شدم. نه از چادر لذت میبرم و نه هیچی... با این حال از طرفی هم یه گوشه قبلم دوست داره چادری بشم.

سلام خواهر جان

خب یکی از اون افراد خود من هستم که تو هر جمعی به چادرم افتخار می کنم

می دونی افتخار کردن بیشتر از اینکه به محیط بیرون بستگی داشته باشه به درون آدم بستگی داره

فکر می کنم با من موافق باشی که افتخار کردن هایی که از درون نیست و ناشی از احساسات نشون دادن اطرافیانه پایدار نیست یه نوع جو زدگیه  اما وقتی شما با تمام عقل و قلبت مطمئنی داری کار باارزشی انجام می دی اگر همه حتی نزدیک ترین و عزیزترین افراد هم نپسندند شما احساس خوبت رو از دست نمی دی هی دوست داری براشون دلیل بیاری باهاشون بحث کنی ، دلایلت رو بگی، دلایلشونو بشنوی بعد می بینی اونا دلایل قوی ای ندارند یک مشت دلایل سطحی که پیش دلیل قوی تو رنگ میبازند بعد حتی اگر نتونی قانعشون کنی هم عشقت به چادر از بین نمی ره چون احساس می کنی خدا این امکان رو تو کل اطرافیانت فعلا فقط به تو داده و تو باید امانت دار خدا باشی و شاکرش. خب این یک افتخار مضاعف نداره؟

اونایی هم که از بچگی چادری شدند همینطورند چون بالاخره یک جایی وارد یک محیطی می شن که بقیه مثل اونا نیستند و اونا پابرجا موندن بر حجاب برتر رو انتخاب می کنند.

عزیز خواهر یه گوشه ی قلبت کافی نیست ، باید تمام قلبت دوست داشته باشه چادری بشه و این اتفاق نمی افته مگر اینکه تمام قلبت عاشق کسی بشه که میدونی تو رو با چادر بیشتر می پسنده  برای همین کسانیکه به خاطر خدا و به حرمت امام زمان و به یاد حضرت زهرا چادری می شن اینقدر بهش افتخار می کنند تو هر جمعی و تو هر محیطی 

پس اصل مطلب اینه که جایگاه خدا و اهل بیت رو در قلبمون بالا ببریم . اون موقع برای هر کار و هر انتخابی فقط نگاهمون به اینه که این کار مورد رضایتشون هست یا نه! و هرکاری مورد رضایتشون باشه در چشم ما باارزش میشه دیگه فقط دغدغه مون اینه که بین کارهای خوب، کدوم انتخابرو بیشتر می پسندند، فارغ از اینکه دیگران ارزش آن کار رو درک کنند یا نه

حالا کسی که به این شکل چادری بشه، تو هر محیطی چادری باقی می مونه با حفظ آدابش؛ یک چادری واقعی و همیشه به خاطر نعمت چادرش شاکر و شادمانه و بهش افتخار می کنه.

امام موسی کاظم علیه السلام به واسطه ی یکی از اصحابشون این حدیث زیبا و مثال ناب رو به ما که ممکنه به خاطر عکس العمل های سوء یا رفتار بقیه در انجام کارهای باارزش تردید کنیم هدیه داده اند:

ای هشام! اگر در دست تو دانه گردویی است ولی همه مردم آن را جواهر پنداشته اند این پندار، تو را سود نبخشد چون، می دانی که آنچه در دست تو است گردوئی بیش نیست. همچنین اگر درمیان مشت تو، جواهری باشد، لکن مردم آن را گردو قلمداد کرده اند در این صورت نیز این پندار، واقعیت را دگرگون نمی سازد و زیانی به تو نمی رسد. ( تحف العقول، بخش امام هفتم، ص 386. )