تهدید هسته ای کره شمالی، از ادعا تا واقعیت

لذا دستور آماده‌باش واحدهای موشکی جهت حمله به آمریکا، در جریان جلسه رهبر کره شمالی با فرماندهان ارتش آن کشور اعلام شد. در دستور «کیم جونگ اون» آمده است که زمان تسویه حساب نهایی با امپریالیست‌های آمریکایی فرا رسیده و در صورت بروز "هرگونه اقدام تحریک آمیز” از سوی ایالات متحده، نیروهای کره شمالی باید "بی‌رحمانه به خاک این کشور و پایگاه‌های نظامی آن در اقیانوس آرام، از جمله هاوایی، گوام و کره جنوبی، حمله و آنها را نابود کنند.”

بر همین اساس، تهدیدهای کره را می‌توان نشأت گرفته از اقتدار میلیتاریستی و نقش مهم نظامیان در حکومت کمونیستی این کشور دانست که در عین حال، سهم عمده‌ای از امکانات کشور را نیز به خود اختصاص داده‌اند. از طرفی، مبنای اتکای رهبر جوان این کشور، توان و آرایش همین نیروهای نظامی می باشد. سایر مقامات و سازمان‌های کره شمالی نیز به تبعیت از رهبر خود، به صدور بیانیه‌های شدیداللحن در ابراز وفاداری به رهبر و حکومت کمونیستی آن کشور و محکومیت آمریکا و کره جنوبی مبادرت ورزیده‌اند.

بررسی تهدیدات کره شمالی

کره شمالی به دلیل انجام آزمایش‌های موشکی و هسته‌ای، با تشدید تحریم‌های شورای امنیت سازمان ملل و آمریکا مواجه شده است. در طرف دیگر ماجرا، ناظران تهدیدهای اخیر کره شمالی را چندان جدی نگرفته و با اشاره به اینکه احتمالاً کره شمالی از توانایی عملی برای به اجرا گذاشتن این تهدیدها برخوردار نیست، گفته‌اند که این نوع موضع‌گیری ها عمدتاً مصرف داخلی دارد. باوجود لحن تند این کشور، از سال 2010 تاکنون، دست به اقدام مستقیم نظامی نزده است. کارشناسان معتقدند پرقدرت ترین موشک کره شمالی، که دسامبر سال گذشته آزمایش شد، بردی 6000 کیلومتری دارد و نمی‌تواند فراتر از آلاسکا را هدف قرار دهد.

«بان کی مون» در کنفرانسی خبری در مادرید گفت: "تهدید حمله هسته ای بازی نیست؛ بسیار جدی است. به نظر من کره شمالی در رجزخوانی هایش زیاده روی کرده است.” دبیرکل سازمان ملل متحد از تمام طرف‌های درگیر در بحران شبه جزیره کره خواست شرایط را آرام کنند و مشغول گفت وگو شوند.

«جی کارنی» سخنگوی کاخ سفید تهدیدهای کره شمالی را قابل تأسف اما آشنا خوانده، و گفته آمریکا "تمام تدابیر احتیاطی لازم” را پیش گرفته است. دولت آمریکا در برابر تهدیدهای مداوم کره شمالی با آرامش، آزمایش موشک‌های قاره‌پیما را که قرار بود پیش از این انجام دهد، به دلیل تنش‌های حاکم بر کره، به تعویق انداخت. این در حالی است که به باور عمومی موشک های کره شمالی توان حمل کلاهک های هسته ای را ندارند.

مواضع همسایگان در قبال بحران

با شدت گرفتن بحران سیاسی کره و افزایش فشار بر مردم، مقامات کره ای مواضع تندتری در سیاست خارجی در پیش گرفته و با تأکید بر خطر حمله مرگبار دشمن، فداکاری مردم و تقویت بنیه نظامی کشور را لازم دانسته‌اند. لذا به دنبال آماده‌باش واحدهای موشکی کره شمالی برای حمله به خاک آمریکا، روسیه و چین از دو طرف خواسته‌اند که از هر نوع اقدامی که به رویارویی خطرناک منجر شود، خودداری کنند. ژاپنی  ها دیگر همسایه کره شمالی، همکاری نزدیک با آمریکا و کره جنوبی دارند و معتقدند کشورشان برای مقابله با”بدترین سناریو” آماده است.

در همین حال «شی جین پینگ»، رهبر حزب کمونیست چین، در سخنانی که ظاهراً کره شمالی مورد نظر او بوده، گفت که هیچ کس نباید به دلیل خودخواهی، باعث بحران و آشوب شود. در همین حال روسیه با انتقاد از کره شمالی گفته است تلاش‌های این کشور برای نقض تصمیمات شورای امنیت سازمان ملل، غیر قابل قبول است. «آلکساندر لوکاشویچ»، سخنگوی وزارت امور خارجه روسیه گفته است که اقدام کره شمالی اگر امکان احیای مذاکرات شش جانبه را عملاً منتفی نکند، شرایط گفت وگو را بسیار دشوار می کند. آخرین دور این مذاکرات در سال 2008 میان کره شمالی، کره جنوبی، روسیه، چین، ژاپن و آمریکا برگزار شد.

در مجموع، با وجود لحن تهدید آمیز مقامات کره شمالی علیه آمریکا و کره جنوبی و تلاش رسانه‌ها و دستگاه های تبلیغاتی آن کشور برای القای شرایط بحرانی در منطقه، ناظران، این تهدیدها را چندان جدی نگرفته اند. البته جامعه جهانی باید نسبت به خطر ارزیابی های اشتباه از سوی رژیم کره شمالی، حساس باشد و با هر تهدید لفظی که از سوی مقامات پیونگ یانگ بیان می‌شود، اصولی برخورد کنند.

با مرور آنچه گذشت، تهدید به حمله هسته ای و آزمایشات مکرر هسته ای از سوی کره شمالی که همچنان ادامه دارد، بیشتر جنبه بازدارندگی و سمبلیک دارد. رهبر جوان این کشور بیش از هر چیز درصدد اثبات نظر و کسب وجهه خود در جامعه جهانی می باشد. لذا رهبران کره شمالی نباید بین انزوا و همکاری با جامعه بین المللی، دچار انتخاب اشتباه شوند؛ انتخابی که اگر نادرست باشد، در نهایت منجر به ایجاد کشوری بی ثبات و بهم ریخته خواهد شد که هیچ‌گونه دوستی نخواهد داشت.