طلبگی ضرورت دنیای امروز

" نون و القلم و ما يسطرون "(نور/1)

علم و دانش از مقولاتی است که عقل انسان آن را می پسندد و در پی آن است و خداوند هم بر این حکم عقل تاکید می کند و هر مسلمانی را به یادگیری فرا می خواند. این امر در آیات قرآن به وفور به چشم می خورد ، به این نحو که گاهی خداوند از علم سخن می گوید، گاهی از متعلم و گاهی از معلم و همه و همه مشعر به این واقعیت است که علم و دانش دارای جایگاه رفیعی در نزد خداوند می باشد.

علوم از حیث های مختلفی دارای تقسیم بندی های مختلفی هستند، گاهی مراد ما از    علم علوم تجربی است و گاهی دارای معنای اعمی می باشد. اما به هر نحو علم آموزی و تحصیل علم را می توان جزء فرایض برشمرد، که روایات متعددی در این باب از معصومین موید همین قضیه است.به عنوان نمونه رسول خدا می فرمایند:

 "طَلَبُ العِلمِ فَريضَةٌ عَلى كُلِّ مُسلِمٍ أَلا إِنَّ اللّه‏َ يُحِبُّ بُغاةَ العِلمِ؛" طلب دانش بر هر مسلمانى واجب است. خداوند جويندگان دانش را دوست دارد. (مصباح الشریعه،ص13)

از این تعبیرات در کلام معصومین کم نیست. حال که به اهمیت و نقش و جایگاه رفیع علم پی بردیم. سوالی که مطرح می شود این است که چه علمی و چه دانشی را باید فرا گرفت؟ و یا اینکه این گونه می توان گفت که کدام دانش مفیدتر است؟

پاسخ این سوال را می توان اینگونه داد که هر علمی به نوبه خود و برای رفع نیازی مفید است، گاهی علوم ما برای رفع نیازهای مادیمان است و گاهی برای رفع نیازهای معنویمان، گاهی علوم برای دنیاست و گاهی برای آخرت. اما به نظر می رسد در عین اینکه علوم دنیایی برای رفع نیازهای مادی بشر مفیدند، اما از علوم آخرتی که بیشتر متکفل بیان آخرت و در عین حال متکفل طرح ریزی برای بهتر زیستن در دنیا هستند از اهمیت بسشتری برخوردار باشند. منظور من از این دست علوم همان علوم متداول در حوزه های علمیه است. حوزه هایی که تشکیل شدند تا به طالبان علم از چشمه معرفت بنوشانند، حوزه هایی که به پا داشته شدند تا دو بال علم و معنویت را در انسان بوجود آورند و انسان زمینی را افلاکی کنند، حوزه هایی که وظیفه تربیت مبلغ را برای جامعه عهده دارشده اند.

خوشبختانه و پس از پیروزی انقلاب اسلامی رویکرد به سمت حوزه ها و رفتن انسان های مستعد و کوشا به سمت حوزه ها بیشتر شده است که این جای بسی خرسندی دارد، اما هنوز که هنوزه ما در حوزه ها سوای نیاز کیفی دچار نیاز کمی نیز هستیم. یعنی در حوزه باید از طرفی به فکر ارتقا کیفیت بود تا سطح علمی و معنوی طلاب افزایش یابد و از طرفی باید بیش از این ها نیروی طلبه را برای تبلیغ دین جذب کرد.

مثلا در خود کشور ایران در اوج سفرهای تبلیغی طلاب به مناطق مختلف کشور بسیاری از مناطق کشورمان ماه های مبارک رمضان و محرم را بدون مبلغ سپری می کنند و حتی برخی مناطق به دلایل مختلف مبلغ کم می بینند. این از سویی و از سوی دیگر نیاز شدید به مبلغ  در کشورهای مختلف، بنا به گزارش یک موسسه تبلیغی در سائوپولو  که حدود 35 میلیون جمعیت دارد ما فقط یک مبلغ شیعه داریم. که همه و همه نشان از نیاز شدید حوزه ها به نیروی انسانی برای تبلیغ دین دارد.

از همین رو و طبق نص صریح قرآن کریم: " فَلَوْلاَ نَفَرَ مِن كُلِّ فِرْقَةٍ مِّنْهُمْ طَآئِفَةٌ لِّيَتَفَقَّهُواْ فِي الدِّينِ وَلِيُنذِرُواْ قَوْمَهُمْ إِذَا رَجَعُواْ إِلَيْهِمْ لَعَلَّهُمْ يَحْذَرُونَ" پس چرا از هر گروهى از آنان، طايفه‏اى كوچ نمى‏كنند تا در دين دانا شوند و چون بازگشتند قوم خود را انذار كنند شايد آنها از معاصى بر حذر باشند (توبه / 122) و بر طبق فرمایشات معصومین و همچنین بزرگان دین و فتوای صریح برخی از مراجع بزرگوار در مورد تحصیل در حوزه های علمیه برای افراد مستعد و دارای ضریب هوشی بالا و با توجه به ضرورت و نیاز شدید، چه خوب است که مردم عزیز زمینه های لازم را برای ورود فرزندانشان به حوزه های علمیه فراهم آورند، تا ان ها نیز بتوانند از این فیض الهی بهره مند شوند و نام خود را در یاری رسانان به دین خدا ثبت کنند و چه زیبا می شود وقتی که نام کسی را در لیست کمک رسانان به دین خدا بنویسند.