مواضع رامنی جنگ طلبانه است
به گزارش فارس، پس از سخنرانی اخیر میت رامنی در «موسسه نظامی ویرجینیا» درباره سیاست خارجی ایالات متحده، کارشناسان اندیشکده «بروکینگز» به بررسی و تحلیل برنامه های مربوط به سیاست خارجی این کاندیدای ریاست جمهوری پرداختند.
ابتدا «جاستین وایز» عضو ارشد در سیاست خارجی اندیشکده بروکینگز، دراین باره نوشت: به رغم استراتژی‌هایی که میت رامنی در مناظره پنج شنبه گذشته با اوباما دنبال کرد، وی در سخنرانی خود در موسسه نظامی ویرجینیا، یک موضع گیری تند را درباره سیاست خارجی ایالات متحده اتخاذ کرد. او یک تفکر جنگ‌طلبانه و نومحافظه کارانه دراین باره داشت. رامنی همچنین دو تصمیمی را که در تابستان سال 2011 اتخاذ کرده بود، تأیید کرد.
* بی ثباتی در تصمیمات رامنی مبنی بر ادامه حضور نظامی آمریکا در خاورمیانه
تصمیم نخست وی، نادیده گرفتن روند رو به رشد جمهوری خواهانی است که از مداخلات خارجی آمریکا خسته شده‌اند و مخالف افزایش بودجه نظامی کشور هستند. با این حال، بی ثباتی در این تصمیم وی به چشم می‌خورد. به عنوان مثال، در ماه ژوئن 2011، رامنی اظهار داشت که اکنون زمان بازگرداندن نیروهای نظامی آمریکا از افغانستان است. اما این اظهارات با یک موضع جنگ‌طلبانه در سخنرانی دیگر وی جایگزین شد، یعنی هنگامی که او درباره آغاز یک «قرن جدید» برای آمریکا صحبت کرد و اصرار داشت که اکنون زمان آن نیست که آمریکا نیروهای نظامی خود را از افغانستان خارج کند. در سخنرانی روز دوشنبه خود، رامنی با تأیید وجود مخالفت‌ها با مداخلات خارجی آمریکا، اظهار داشت: «من می‌دانم که بسیاری از آمریکایی‌ها از خود می‌پرسند که آیا ایالات متحده با وجود مشکلات اقتصادی، بدهی‌های فراوان و درگیری در یک جنگ یازده ساله، هنوز هم قادر به رهبری دنیا است یا خیر؟». در واقع، این بدین معناست که وی با حمله به باراک اوباما و نالایق نشان دادن وی، انتظار جمع آوری آرای بیشتری را دارد و درعین حال نیز نگران از دست دادن حمایت جمهوری خواهانِ مخالف با مداخلات خارجی آمریکا و نومحافظه کاران است.
* سیاست خارجی رامنی از پنج رُکن تشکیل شده است
تصمیم دومی که وی در تابستان 2011 اتخاذ کرد، این است که وی خواستار سیاست خارجی است که مواضع نومحافظه کاران، دیدگاه های مکتب فکری مرتبط با دولت جورج بوش و سیاست‌های مربوط به جنگ عراق در سال 2003 را دنبال کند. این سیاست خارجی که به دهه 70 میلادی بازمی گردد، برمبنای پنج رکن است: جهانی نگری، برتری، یک جانبه گرایی، گسترش قوای نظامی و دموکراسی. رامنی در سخنرانی اخیر خود به تمام این ارکان اشاره کرد. وی اظهار داشت: «اگر آمریکا دنیا را رهبری نکند، کشورهایی دیگر این کار را انجام خواهند داد، کشورهایی که ممکن است به منافع و ارزش‌های ما بی توجه باشند و دراین صورت جهان رو به تباهی پیش خواهد رفت. دوستان و متحدان ما درسراسر جهان خواستار پررنگ‌تر شدن نقش آمریکا در رهبری جهان هستند».
* انتقادها از موضع گیری‌های رامنی
گرچه موضع گیری رامنی واضح و صریح است، اما وی باید خود را برای انتقادهای فراوان نیز آماده سازد. اولاً، تخریب چهره اوباما در رابطه با مسائل امنیت ملی که پس از اقدامات وی مانند نابودی بِن لادن و تصمیم گیری قاطع درمورد استفاده از هواپیماهای بدون سرنشین، از اعتبار بالایی درمیان مردم برخوردار است، به عنوان یک استراتژی کارآمد در مبارزات انتخاباتی محسوب نمی‌شود. ثانیاً، برای رامنی بسیار دشوار است که بدون تخطی از مرزِ میان ماجراجویی و جنگ طلبی، خود را به عنوان یک فرد قاطع و جسور معرفی کند. سیاست‌های رامنی درقبال سوریه، ایران، افغانستان و حتی چین، تفاوت‌های بسیاری با سیاست‌های اوباما ندارد. در واقع، طرز بیان رامنی متفاوت است و با اندکی تمرکز بیشتر، متوجه این تفاوت خواهید شد. در نهایت، شک و تردیدهایی درباره ثبات در سیاست‌های خارجی رامنی وجود دارد. حتی بدون توجه به موج اخیر تنزل گرایی، انکار کاهش قدرت و نفوذ آمریکا نسبت به سایر کشورهای قدرتمند، امری بسیار دشوار است و احتمال آغاز جنگ با ایران، مشکلات با چین و روسیه و ابهامات در روابط با مصر، قطعاً موضوعاتی نیستند که آمریکا را در رسیدن به اهداف خود یاری کنند. باید به این موضوع نیز توجه کنیم که منابع آمریکا در چهار سال آینده لزوماً تنزل خواهند یافت و مسئله بدهی‌های کشور بیش از پیش نمایان خواهد شد.
* رامنی عقایدی مشابه با عقاید جورج بوش درسال 2005 را دنبال می‌کند
این مسائل پرسش‌های جدی را درباره سخنرانی اخیر رامنی مطرح می‌کند. به رغم تمامی مشکلات، باراک اوباما تلاش می‌کند تا کانون توجهات نظامی و دیپلماتیک آمریکا را از خاورمیانه منحرف و به سوی دولت‌ها و قدرت‌های نوظهور، به ویژه در منطقه آسیا- اقیانوسیه، معطوف سازد. در واقع، اوباما تلاش می‌کند تا سیاست خارجی آمریکا را درقبال مسائل اقتصادی و جهانی متعادل سازد و تا آنجا که می‌تواند از جنگ و مبارزه با تروریسم دوری کند. درمقابل، رامنی در سخنرانی خود جهانی را توصیف کرد که شباهت بسیاری با جهان در زمان ریاست جمهوری جورج بوش داشت، گویی جهان هنوز در سال 2005 توقف کرده است. او درباره چین و منطقه آسیا- اقیانوسیه هیچ صحبتی نکرد و تنها زمانی به مسائل اقتصادی اشاره داشت که درمورد تجارت آزاد بحث می‌کرد. شما با خواندن مقاله تحلیلی «روبرت زولیک» تحت عنوان «رواج قدرت»، متقاعد خواهید شد که لزوم سلطه گری، مسائل اقتصادی را با هر استراتژی در سیاست خارجی تلفیق می‌کند. چنین تلفیقی در سخنرانی رامنی به چشم نمی‌خورد. اما هنگامی که او زولیک را به عنوان مدیر تیم امنیت ملی خود برگزیند، چنین دیدگاهی به سیاست‌های خارجی وی اضافه خواهد شد، البته درصورتی که رامنی بتواند پیروز انتخابات شود!
* دیدگاه رامنی در رابطه با مسئله اسرائیل و فلسطین
اما «بروس ریدِل» عضو ارشد مرکز «سابان» وابسته به اندیشکده بروکینگز، درباره دیدگاه های رامنی در رابطه با خاورمیانه معتقد است؛ سخنرانی رامنی درباره سیاست خارجی آمریکا، نقش موثر و سازنده ای را در مبارزات انتخاباتی وی ایفا خواهد کرد. وی یک نقد از عملکرد اوباما در خاورمیانه داشت و همچنین طرح‌های ویژه ای را در این زمینه ارائه داد. رامنی تعهد خود را در زمینه یافتن یک راه حل دو جانبه درباره مسئله اسرائیل و فلسطین ابراز نمود، موضوعی که در اظهارات قبلی وی مبهم باقی مانده بود. گرچه رامنی هیچ برنامه ای را برای چگونگی ایجاد یک توافق صلح میان دو کشور ارائه نکرد، اما نیاز به اتخاذ چنین تصمیمی را تأیید کرد.
* ارزیابی رامنی درباره تهدیدات ازجانب القاعده و لزوم یافتن راه حلی برای این موضوع
رامنی همچنین تهدیدات ازجانب القاعده را نیز به درستی ارزیابی کرد. القاعده از زمان مرگ بن لادن بارها توسط هواپیماهای بدون سرنشین آمریکا در پاکستان مورد حمله قرار گرفته است، اما تاکنون اخلالی در روند فعالیت‌های این گروه ایجاد نشده و همچنان به اقدامات خود ادامه می‌دهد. هرج‌ومرج ها در جهان عرب باعث شده است تا القاعده نیروهای خود را از یمن به مالی نیز انتقال دهد. اکنون واضح است که القاعده نقشی پررنگ را در حملات به سفارت آمریکا در لیبی ایفا کرده است. با این حال، ما هیچ تصویر روشنی از چگونگی مبارزه با القاعده نداریم. حمایت از اسرائیل، توقف برنامه هسته ای ایران و حفظ روابط نزدیک با عربستان سعودی، سیاست‌های خوبی محسوب می‌شوند، اما این سیاست‌ها هیچ ارتباطی با مقابله با القاعده ندارند. همان گونه که وی در سخنرانی خود در موسسه نظامی ویرجینیا ذکر کرد، هواپیماهای بدون سرنشین به عنوان یک استراتژی موثر به حساب نمی‌آید. اما استراتژی موثر در مبارزه با القاعده چیست؟
* موضع گیری‌های نسبتاً صریح رامنی درباره افغانستان
رامنی اظهارات نسبتاً صریحی را درباره مسئله افغانستان ابراز کرد، اما هنوز هم می‌تواند صراحت بیشتری در این باره داشته باشد. به نظر می‌رسد که وی با واگذاری کنترل امنیت افغانستان به نیروهای افغان در سال 2014 موافق است، اما درعین حال به ارزیابی شرایط برای بازگشت مجدد نیروهای آمریکا به افغانستان درصورت وخیم شدن اوضاع در این کشور نیز می‌پردازد. آیا رامنی در صورت درخواست ژنرال‌های ارتش، با ادامه حضور نیروهای آمریکا در افغانستان برای مدت زمانی طولانی‌تر موافقت خواهد کرد؟ مشکل مهم‌تر، چگونگی مقابله با حمایت‌های پاکستان از طالبان و پناه دادن به رهبران این گروه است. این درحالی است که پاکستان از زمان حوادث یازدهم سپتامبر، 25 میلیارد دلار از آمریکا برای مبارزه با طالبان دریافت کرده است. اگر پاکستان به حمایت از طالبان ادامه دهد، چگونه می‌توانیم با این گروه مقابله کنیم؟ آیا رامنی هنوز هم مخالف مذاکره با طالبان است؟ سخنرانی وی در موسسه نظامی ویرجینیا به عنوان یک شروع خوب برای گفتگوهای جدی‌تر و دقیق‌تر در ماه آینده محسوب می‌شود. هر دو کاندیدا نیازمند دقت بیشتری در رویارویی با چالش‌های پیش رو هستند. از آغاز جنگ در افغانستان یازده سال می‌گذرد و هنوز هم نتیجه موفقیت آمیزی به دنبال نداشته است. بیداری در جهان عرب، باعث تغییر در سیاست‌های آمریکا درقبال منطقه شده است. مذاکرات دراین زمینه امری لازم و ضروری است و زمان اظهارنظرهای مبهم دیگر پایان یافته است.
* نقدهای رامنی درباره عملکرد اوباما، قانع کننده نیست
«مایکل او هانلون» مدیر تحقیقات سیاست خارجی در اندیشکده بروکینگز نیز درباره سخنرانی اخیر رامنی می‌نویسد؛ گرچه من با تمام آنچه که رامنی در سخنرانی خود در موسسه نظامی ویرجینیا اظهار داشت، موافق نیستم و دیدگاه های متفاوتی را با وی در زمینه میزان بودجه دفاعی و مخارج نظامی کشور دارم، اما او سخنرانی نسبتاً خوبی را ایراد کرد. با این حال، نقدهای وی درباره عملکرد اوباما در رابطه با چگونگی برخورد با حملات به سفارت آمریکا در لیبی و ایران و همچنین تغییرِ محوریت سیاست‌های آمریکا به سوی آسیا در سال‌های اخیر، نقدهایی قانع کننده محسوب نمی‌شوند. همچنین وعده رامنی در رابطه با اتخاذ یک موضع گیری تند درقبال پدافند موشکی روسیه، یک موضع گیری قاطع و غیرقابل تغییر به حساب می‌آید. این درحالی است که مردم انتظار دیدگاه‌ها و موضع گیری‌های متفاوتی را درحین مبارزات انتخاباتی از جانب کاندیداها دارند.
* رامنی از یک تعامل پایدار با جهان سخن می‌گوید
سخنرانی وی جنبه های مثبتی نیز داشت، زیرا رامنی درباره یک تعامل پایدار با جهان صحبت کرد. این تعامل قطعاً در زمانی که اقتصاد آمریکا با مشکلات متعددی دست و پنجه نرم می‌کند، مورد استقبال قرار خواهد گرفت. رامنی همچنین درمورد صبور بودن در رابطه با مسئله افغانستان و کمک به انقلاب لیبی به گونه ای که منعکس کننده خواسته های مردم این کشور باشد، صحبت کرد. وی اظهاراتی را نیز درباره کمک به اپوزیسیون سوریه بدون درگیرکردن آمریکا در یک جنگ دیگر، ابراز کرد. رامنی از یکپارچه کردن کمک‌ها و برنامه های آمریکا تحت یک رهبری واحد توسط دولت حمایت کرد، زیرا وی معتقد است که این امر باعث پیشرفت و تأثیرگذاری بیشتر برنامه های آمریکا خواهد شد و از تلاش‌های کشورهایی خاص در خاورمیانه به منظور ایجاد تغییراتی همگام با منافع آمریکا، حمایت خواهد کرد.
این دیدگاه‌ها منطقی به نظر می‌رسند و صرفه نظر از این که چه کسی پیروز انتخابات می‌شود، رهبری آمریکا را در جهان تقویت خواهد کرد. مشخص نیست که سخنرانی کدام کاندیدا در ششم نوامبر، تأثیر بیشتری بر موفقیت وی خواهد گذاشت، اما قطعاً سخنرانی که به پیشرفت منافع کشور کمک کند، موفقیت بیشتری کسب خواهد کرد.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
