عمر جداول بتنی در ایران 3 سال است

به گزارش مهر، محسن تدین در جمع خبرنگاران با اشاره به تدوین استاندارد راههای تولید و مشخصات فنی و پذیرش جدوال بتنی پیش ساخته، گفت: قطعات بتنی که درمعرض عوامل جوی هستند، به ویژه در معابر شهری به سرعت آسیب می بینند و شکل ظاهری خود را از دست می دهند.

رئیس انجمن بتن با بیان اینکه براساس آمار دفتر فنی وزارت کشور در سال 83 عمر جداول بتنی در شهرهای ایران 3 سال است، بیان کرد: سرمایه های کشور برای تولید بتنی مصرف می شود که 3 ساله از بین می رود و حتی اگر شهرداری ها اقدام به تعویض آنها نکنند مناظر شهری را خراب می کند.

وی با بیان اینکه برای تولید بتن باید از منابع طبیعی کشور مانند شن و ماسه استفاده کرد، افزود: علاوه بر مصرف منابع طبیعی کشور که قابل برگشت به طبیعت نیستند، تولید بتن به دلیل آلودگی زیادی که تولید می کند محیط زیست را در معرض خطر قرار می دهد.

تدین با بیان اینکه هر یک تن سیمان، یک تن گاز دی اکسید کربن تولید می کند، اظهار داشت: در سال 91، 70 میلیون تن سیمان تولید شد که برابر با تولید 70 میلیون تن گاز دی اکسید کربن است که خطر بسیاری برای محیط زیست کشور دارد.

رئیس انجمن بتن با بیان اینکه عمر جداول شهری در ایران بین 3 تا 5 سال است، گفت: در کشورهای پیشرفته و یا حتی در حال توسعه عمر این بتن ها تا 50 سال می رسد بنابراین ما سعی کردیم تا دستورالعملی را با کمک مرکز تحقیقات مسکن تهیه کنیم و استانداری برای دوام این بتن ها تهیه شود.

وی تصریح کرد: این دستور العمل در اختیار شهرداری قرار گرفته است و شهرداری هم باید شرایطی را فراهم کند تا خریداران با این ضوابط جداول را خریداری کنند، زیرا براساس این دستورالعمل عمر جداول در کشور به 30 سال می رسد.

تدین افزود: همزمان با تهیه این استاندارد، سازمان استاندارد و تحقیقات صنعتی می تواند مهر استاندارد مربوطه را برای تولید کنندگان بتن تدوین کند و به این دسته از تولیدکنندگان بدهد.

رئیس انجمن بتن با بیان اینکه استاندارد اجباری برای تولید بتن در کشور وجود دارد اما در اجرا با مشکل مواجه است، اظهار داشت: متاسفانه سازمان استاندارد سخت گیری زیادی برای تولیدکنندگان غیراستاندارد ندارد و اعلام می کند که تعطیلی این کارخانه ها به مصلحت کشور نیست.

وی با اشاره به اینکه از دو سال پیسش استاندارد بتن به تصویب رسیده است، گفت: در سال 86 دستورالعمل به شهرداری ها ابلاغ شد اما در عمل استاندارد اجباری به اجرا نرسید و منجر به این شده است که در کشور کمتر از 10 کارخانه استاندارد در کشور وجود دارد.

تدین با بیان اینکه دفتر فنی وزارت کشور در اسل 83 اعلام کرد که سالانه 500 میلیارد تومان خرابی جداول برای کشور هزینه دارد، بیان کرد: کارگران در این صنعت آموزشی برای تولید بتن ندیده اند و با وجودیکه براساس قانون نظام مهندسی کشور در سال 74 باید تمامی کارگران گواهینامه مهارت فنی داشته باشند اما تاکنون این موضوع به اجرا نرسیده است.

در ادامه یکی از تولیدکنندگان بتن در کشور با اشاره به اهمیت واحد تحقیق و توسعه در کارخانه‌های تولیدی، گفت: قطعات پیش ساخته بتنی با توجه اینکه پرکاربردترین محصول ساختمانی هستند در کشور نیاز زیادی به آنها است.

شهریار ظهوری به فرهنگ کاربرد کف پوش بتنی در روسازی معابر شهری، بیان کرد: خیابان های فرعی دیده شده که بارها برای انجام عملیات عمرانی تخریب شده و دوباره آسفالت می شود بنابراین می توان از این کف پوش ها استفاده کرد زیرا قابلیت استفاده دوباره را دارد.

وی با بیان اینکه هزینه این کف پوش ها از آسفالت ارزان تر است، اظهار داشت: این کارخانه تولیدی ظرفیت تولید روزانه 6 هزار مترمربع کف پوش بتنی را دارد و این کارخانه با 60 تا 70 درصد ظرفیت کار می کند.