درحالی‌که مردم عربستان مجبورند با پادشاه بیعت کنند، دمکراسی در عراق را تحمل نمی‌کند و رئیس‌جمهور منتخب مردم در سوریه باید با اراده آل سعود ساقط شود. درحالی‌که خود را حامی عرب و اهل سنت می‌داند، با اشغالگران فلسطین، دوستی خود را آشکار می‌کنند و عرب و اهل سنت در یمن را به خاک و خون می‌کشد.

در اینجا این سئوال پیش می آید که سهم عربستان سعودی برای برقراری ثبات چقدر است؟ یک سیاست امنیتی درست بر این پایه استوار است که بطور مثال در یمن همه گروه های درگیر و حتی حوثی ها که از سوی تهران کشف نشده اند، بلکه ریشه در یمن دارند، را بر سر یک میز نشاند و با مذاکره اختلافات را بین آنها حل کرد، بجای آنکه اقدام به بمباران آنها نمود.