بنی‌اعتماد می‌گوید؛ من می‌گویم و تو گوش کن. می‌گوید؛ من نشان می‌دهم؛ تو ببین. تویی که قدرت چاره کردن این معضل را داری. تویی که وظیفه‌ات چاره کردن است. اما کو چشمی برای دیدن و گوشی برای شنیدن.