يكی هست که گره ها را خوب شناسد ، كورهای آن را می گشايد و با شناختی كه از دل خون بافنده دارد، گل بوته های های سرخ را با نخی از همان تبار و با خاری چون سوزن باز می آفریند.او رفوگر فرش است که این روزها کمتر کسی به هنرش توجه می کند.