شاید آن‌هایی که هر روز فاصله بین ابوریحان و فلسطین را در خیابان انقلاب طی می‌کنند، با «پرویز» آشنا باشند. این خوشنویس خیابانی را وقتی ملاقات کردیم که تنها و با قدی خمیده دهه هفتم زندگی‌اش را با پهن کردن بساط وسایل خوشنویسی در گوشه‌ای از این شهر شلوغ می‌گذراند.