هر کسی که در مراسم شب‌های قدر مسجد جامع بازار تهران شرکت کرده بود، حیفش می‌آمد شب‌های قدر سال بعد را از دست بدهد. اصلاً هرکسی که یک‌بار پای منبر حاج‌آقا مجتبی تهرانی می‌نشست، برنامه ثابتش این می‌شد که شب‌های قدر سال‌ بعد اگر زنده باشد، قرار عاشقی‌اش را همین‌جا بگذارد.