وجودفضای انتقادی درجامعه و به خصوص درعرصۀ سیاسی، یگانه راه پیشرفت اساسی است و بدون وجود منتقدان آگاه و دانشمند و بدون آزادی عمل کامل آنان، برای انتقاد از وضعیت موجود نمی توان به موفقیتی در آینده نایل آمد. با این حال چگونه انتقاد کردن و شاید مهم تر از آن این که چه زمان و از چه طریقی انتقادمان را اعلام کنیم، از اهمیّت بیشتری برخوردار است.