با توجّه به این روایات و ده‌ها روایت متقن و معتبر دیگر، کاملاً آشکار است که اصلاً تحمیل در مسأله‌ی خلافت و امامت معنا ندارد و اگر کسانی روی‌گردان از حکم الهی ِ خلافت شدند همه باید آن‌ها را از این عملِ خلاف بازدارند و حتّی خود امیرالمؤمنین علیه السلام چنین وظیفه‌ای دارند که بر طبق آن عمل کردند؛ زیرا مصداق واضحی از امر به معروف و نهی از منکر است.