آمریکا در روایت رسمی خود، مذاکره را ابزاری برای حل اختلافات و بازگشت به توافقی که به گفته آنان «جامع و پایدار» باشد معرفی می‌کند. اما در عمل، الگوی رفتاری واشنگتن نشان می‌دهد که هدف اصلی، تحمیل خواسته‌ها و کسب حداکثری امتیازات، آن هم بدون دادن امتیاز متقابل است. این مسئله در جریان مذاکرات پیشین که به توافق برجام منجر شد، به ‌وضوح قابل مشاهده بود.

روند عقب‌نشینی دولت چهاردهم در برابر فشار اروپایی‌ها در آژانس بین‌المللی انرژی اتمی که به منزله نقض ماده یک قانون اقدام راهبردی مجلس شورای اسلامی است،پاداش جدیدی را برای اروپایی‌ها فراهم آورد. پاداشی که قطعا به تشدید فشارها و نه کاهش تنش منجر خواهد شد.

دو عملیات تخریبی از جولای سال گذشته تا آوریل ٢٠٢١این ادراک را میان دشمنان ایران تقویت کرده است که امکان تداوم چنین عملیاتی در آینده نزدیک وجود دارد. از همین رو ایران برای تصحیح این ادراک در مقام پاسخ برآمده است...