هرچیزی که روی صحنه است با بدن بازیگر گفت‌و‌گویی برقرار می‌کند. ما خیلی به نقاشی‌ها فکر کردیم و می‌دانستیم که نباید معنای ثانویه‌ای بیش از همان چیزی که هستند ساطع کنند. اگر این نقاشی‌هایی که تماشاگر به شکل محو می‌بیند گل‌درشت می‌شد، مخاطب مجبور بود حتماً آنها را بفهمد و ارتباط مضمونی بیابد و کنجکاو شود که ...