سعدی کتاب جامعه را بیش از کتاب های مدرسه در مطالعه‌ دائم خویش دارد و هیچ چیزی از عوامل و صحنه های زندگی از نظر وی پنهان نمی‌ماند و به تعبیری «این همدم کودک و دستگیر پیر» از هفتصد سال پیش به این سو مانند هوا در فضای فکری فارسی زبانان جریان داشته است و هیچ حفره‌ای از حفره‌های زندگی ایرانی نیست که از جانب او شناخته شده نباشد.