با سازهایشان آمده بودند؛ زن‌ها زیر چادرهای سیاهشان، سوزن‌دوزی‌های رنگارنگ بلوچی را به تن کرده‌ و مردها سازهای محلی را همراه خود داشتند. تا وقتی رسیدند جلوی در مجلس، شروع به نواختن ساز و خواندن سرود «‌ای ایران» کنند.