رمان« پرتقال خونی » با وجود نقد و نظرهای کمی که در بازار کتاب و پس از انتشار به روی آن انجام شد، کماکان و پس از نامزدی در گرانترین جایزه ادبی کشور نیز جدی گرفته نشده است.

به نظر می رسد ساخته شدن و یا نشدن برخی از فیلم ها هیچ سودی بر روند سینمای ایرانندارد.این گونه فیلم ها حتی جوابگوی نیاز مخاطب به اصطلاح عام نیز نیست و او را از دیدن دلزده می کند.« پرتقال خونی » برای کارنامه کاری سیروس الوند،کار مناسبی به حساب نمی آید چون در هیچ زمینه ای به ذهن مخاطب کمک نمی رساند و در همان سطوح اولیه درجا می زند.