سکوت و اتخاذ رویکردهای انفعالی از سوی کشورهای درگیر همچون ایران در جریان سوریه و عراق می تواند پیامدهای ناخوشایندی را برای آنها و مسرت زا را برای ترکیه فرصت طلب اردوغان به همراه داشته باشد. بطوریکه ادامه روند مداخله جویانه در کشورهای مذکور با پوشش های چندگانه سیاسی – امنیتیِ هدفمند از جانب ترکیه از یکسو و نرمش رفتاری و سکوت تداخلی از پیوند های مقطعی با ترک ها از سوی دیگر می تواند چالش های بمراتب غیر قابل جبرانی را گوشزد کند.