امام صادق(ع) تنها به علوم دینی همانند فقه، حکمت، معرفت، حدیث و ازین دست مسلط نبودند و با دست‌رسی به منبع علم لا‌یتناهی حضرت حق، در علومی همچون طب، شیمی یا کیمیا، ستاره‌شناسی و سایر علوم طبیعی نیز شاگردان فراوانی هم‌چون «جابر ابن حیان» را به جامعه اسلامی تقدیم نمودند. جایگاه علمی ایشان به حدی بالاست که علمای اهل سنت نیز قادر به انکار آن نیستند و زبان به تأیید و تحسین ایشان گشودند. از آن جمله می‌توان به «محمد شهرستانی»، «ابوزهره»، «میر علی هندی» و «جاحظ» اشاره کرد.