شهدا را گوشه طاقچه قاب نکنیم!
علیرضا
ملوندی – می گویند اسم نماینده «مسمی» است، وقتی اسمی را روی شخصی یا چیزی
می گذارند دو دلیل بیشتر ندارد یا «مسمی» بالفعل دارای معنای اسم هست یا
قرار است در آینده آن گونه شود .
سال
ها هم از این قضیه مستثنی نیستند، چندین سال بود که رهبر حکیم انقلاب بنا
بر فراخور حال جامعه و نیازهای کشور برای رسیدن به قله ها سال ها را
نامگذاری می کردند تا آن نام ، هدفی باشد در مقابل چشم مردم و مسئولین تا
تلاش هایشان را در جهت رسیدن به آن صورت دهند . بسیج نیز چند سالی است این
سنت حسنه را پی گرفته است، هر سال را به نام یک شهید والا مقام در اقشار
مختلف بسیج می نامند تا یادآوری شود که مدیون چه کسانی هستیم و به سوی
آرمان ها و ارزش های کدامین راست قامتان باید برویم .
سال
1391 بسیج هنرمندان مزین شده است به نام یکی از شهدای گرانسنگ انقلاب
اسلامی، عکاس شهید «سعید جان بزرگی» به همین دلیل با «دکتر حسین قنادیان»
درباره ی علت این نامگذاری و راهکارهای نیل به هدف سال 91 سازمان بسیج
هنرمندان مصاحبه ای داشتیم .
گفت و گوی اختصاصی پایگاه خبری تحلیلی سیمرغ با رئیس سازمان بسیج هنرمندان را می خوانید .
به نظرم مناسب است برای خوانندگان ما بگویید که اصولاً چرا در سازمان بسیج هنرمندان سال ها را به نام شهدا ناگذاری می کنید؟
بسم
الله الرحمن الرحیم . این اقدام در ظاهر یک حرکت نمادین است و معنا و
مفهومش این است که یک موضوع یا یک شهید باید در طول یک سال بیشتر مورد توجه
قرار بگیرد .
درست
است که به نظر می رسد این اقدام نمادین باشد ولی ورای این کار فلسفه ای
نهفته است، فلسفه ی این نامگذاری ها هم در اسلام بیان شده است که همان
تعظیم شعائر الهی می باشد «و من یعظم شعائر الله فانها من تقوی القلوب»
یعنی این بزرگداشت باعث تقوای درونی انسان می شود .
شهدای
ما در طول تاریخ اسلام ، انسان هایی بودند که روحشان، ظاهرشان و باطنشان
خدایی شد و چون خدایی شدند آنها را می توان ملحق به ذات باری تعالی دانست ؛
انسان هایی که سراسر نور ، معنویت و حیات هستند به همین دلیل ما سعی می
کنیم با نامگذاری هر سال به نام یک شهید هنرمند والا مقام ، هنرمندان عزیز
را دعوت کنیم تا در حوزه های مختلف این بزرگواران را الگو و سرمشق خود قرار
دهند .
گذر
زمان و مشغولیات زندگی باعث می شود بعضی ارزش ها پنهان بمانند ، پاسداشت
شهدا باعث می شود غبار غفلت از روی این ارزش ها زدوده شود و باعث می شود تا
یاد و خاطره این شهدا دائماً زنده بماند و در نسل های بعدی هم جاری بماند .
شهدا ، تبرک بخش یک سال بسیج
آیا این نامگذاری ها تاثیری در برنامه های اجرایی سازمان شما دارد؟
اگر
منظورتان از تاثیر این است که نامگذاری ها باعث تغییر یافتن رویه و سمت
گیری کلی سازمان در حوزه های مختلف باشد ، باید بگویم که خیر این اتفاق نمی
افتد اما رویکرد تخصصی سازمان در حوزه ی هنری تخصصی آن شهید تغییر می کند و
به سمت ایشان نزدیک تر می شود . مثلاً شهید امسال ما ، شهید جان بزرگی
هستند که تخصص هنری ایشان در زمینه عکس بوده است بنابر این انجمن عکس
سازمان بسیج هنرمندان ، در طول سال متاثر از این شهید عزیز خواهد بود به
عنوان مثال تورهای عکاسی برگزار شده در استان های مختلف ، بیشتر حال و هوا و
زاویه دید این شهید عزیز را خواهد داشت ضمن اینکه در حوزه ی اندیشه ای نیز
به افکار شهید بزرگوار توجه خواهد شد یا کارگاه های عکسی که برگزار می شود
نگاهی خواهد داشت به اندیشه شهید جان بزرگی ، مسائل تکنیکی آثار این شهید و
بررسی چگونه جهانی شدن عکس های ایشان .
علت نامگذاری سال 91 به نام شهید سعید جان بزرگی چه بوده است؟
در
نامگذاری سال ها چند نکته مد نظر ما قرار می گیرد اول این که بنا داریم
شهدایی از رشته های مختلفی هنری انتخاب کنیم مثلا سال اول شهید ابراهیم
اصغرزاده از هنر سینما ، سال بعد شهید غنی پور از ادبیات و امسال شهید جان
بزرگی از عکاسی انتخاب شده اند قطعاً سال بعد نوبت به دیگر رشته های هنری
خواهد رسید ملاحظه دیگری که مد نظر قرار می دهیم این است که شهیدی را
انتخاب کنیم که برجستگی های خاصی از نظر فکر ، اندیشه ، تخصص هنری ، شهرت و
... داشته باشد تا بتوانیم به عنوان یک الگو برای جامعه هنری مطرح کنیم
البته بدیهی است که این ها چیزهایی است که ما در ظاهر می بینیم و از ظواهر
قضات می کنیم ، ممکن است شهیدی غریب زمینیان باشد و قریب افلاکیان ، اما ما
ندانیم .
مساله
ی بعدی که در انتخاب شهید سال مورد توجه قرار می گیرد این است که شهیدی
انتخاب می شود که نگاه و تفکری بسیجی بیشتری علاوه بر جنبه های هنری داشته
باشد .
علاوه
بر این ها ، دقت داریم که شهدایی که انتخاب می کنیم همه از یک منطقه ی
کشور نباشند مثلا شهید اصغر زاده از خراسان بودند و شهید جان بزرگی در
استان تهران زندگی می کردند . با توجه به جمیع موارد ذکر شده شهید شاخص
بسیج هنرمندان در هر سال انتخاب می شوند .
جان بزرگی ، شهید هنر متعهد
شهید جان بزرگی چه ویژگی خاصی داشتند که امسال به عنوان شهید شاخص بسیج هنرمندان انتخاب شدند؟
این
شهید ویژگی های بارز بسیاری داشتند . اگر فقط به آثار حلبچه ی ایشان نگاه
کنیم می بینیم که شهید جان بزرگی به عنوان یک رزمنده در راه آرمان های خود
به آن منطقه وارد می شود و همراهش سلاحی هنری به نام دوربین عکاسی دارد .
علی رغم این که می داند اگر وارد منطقه ی حلبچه شود او هم دچار عارضه ی
شیمیایی خواهد شد ، اما وارد آن شهر می شود تا جنایت دشمن را به جهانیان
بشناساند اتفاقا همین آسیب شیمیایی باعث شهادت او می شود ولی همین عکس هایی
که این شهید از جنایت حلبچه گرفت باعث رسوایی و محکومیت دشمن شد .
شهدا را به نمادهای ظاهری تبدیل نکنیم!
فکر می کنید سایر نهادهای فرهنگی چقدر به شهدا توجه دارند؟
البته
خود نهادها باید به این سوال پاسخ دهند و از عملکردشان گزارش دهند اما به
عنوان کسی که با دستگاه های فرهنگی ارتباطاتی دارم و تا حدی در جریان
عملکرد آنها هستم می توانم بگویم همه ما نسبت به شهدا غفلت داشتیم و در این
زمینه کم کاری کرده ایم . شهدا را به معنای واقعی نیافتیم و برای انتشار
اندیشه های شهید هم اقدام جدی و اساسی انجام ندادیم .
علت
این سخن چیست؟ علت این است که ما شهید را بیشتر در حد یک نماد ظاهری که
تبدیل به رفتار نشده اند قرار داده ایم ، شهید را تبدیل کردیم به یک شعار،
به یک مراسم ، نمایشگاه ، مجسمه و نهایتاً یک خیابان و اگر خیلی جلوتر رفته
باشیم هر از چند گاهی تقدیری از خانواده شهید انجام داده باشیم ، متاسفانه
بیشتر کارهای ما از این مقوله هستند اما این که شهید را در زندگی بیاوریم و
در ابعاد مختلف به عنوان یک الگو منش و کردار او را در حیات واقعی پیاده
کنیم ، متاسفانه هنوز چنین اتفاقی نیفتاده است شاید با یک ملاحظاتی بتوانم
بگویم که این اتفاقات در مورد ائمه ما نیز واقع شده است ،وقتی از امام حسین
علیه السلام نام می بریم هیئات و بزرگداشت و مراسم های مختلف برگزار می
کنیم ولی در عمل چه مقدار سجایای امام علیه السلام در ما تبلور یافته است؟
به نظر می رسد دستگاه های مسئول باید این را در مورد شهدا ملاک قرار دهند
که چه مقدار توانسته اند در سیستم سازمانی خود مطابق با ارزش ها و آرمان
های شهید رفتار کنند مثلا در سازمان بسیج هنرمندان وقتی شهید جان بزرگی را
به عنوان شاخص معرفی می کنیم باید سجایای ایشان را ببینیم، اگر این شهید
وقتی صدای اذان بلند می شد مقید بود به نماز اول وقت جماعت آیا ما نیز چنین
هستیم؟
چرا
این سستی در میان دستگاه های فرهنگی نسبت به ارزش های شهدایی چون شهید
سعید جان بزرگی به وجود آمده است؟ در حالی که مدیران ما اکثراً خودشان
افراد جبهه رفته و همرزمان شهدا هستند؟
به
نظرم یک بخشی از پاسخ این سوال را باید در همان سخن حضرت امام (ره) جستجو
کنیم که به مسئولین ما هشدار دادند مبادا چرب و شیرین دنیا شما را از مسائل
اصلی غافل کند ، دنیا زدگی بحثی است که به مرور عارض انسان می شود مثلاً
بسیاری از ما مگر نمی دانیم نماز ستون دین ماست؟ پس چرا نماز اول وقت نمی
خوانیم؟ این ها عوارضی که انسان به آن ها دچار می شود .
مساله
ی بعدی این است که ما اولویت ها را گاهی فراموش می کنیم ، یعنی نمی دانیم
اگر می خواهیم شهیدی را تکریم کنیم چگونه این کار را انجام دهیم و چه بخشی
از کار مهم تر است. یکی از این اقدامات مهم فرهنگ سازی برای پاسداشت
ایثارگران و این شهدا است که ما متاسفانه کم کاری کرده ایم ، در تمام نقاط
دنیا کسانی که برای خاکشان جنگیده اند تا پایان عمر مورد احترام قرار می
گیرند اما این مساله متاسفانه در ایران کم رنگ است در حالی که شهدا ،
جانبازان و رزمندگان ما هم برای خاکشان و هم برای عقیده شان جنگیده اند .
مثلاً ببینید برخی سهمیه هایی که به ایثارگران داده می شود باچه واکنشی از
سوی عده ای مواجه می گردد . بله ایثارگر برای خدا رفته است و وظیفه اش را
انجام داده است اما نظام و جامعه نیز یک وظیفه ای در برابر ایثار او داشته
اند که آنها نیز می بایست آن وظیفه را انجام دهند ، هیچ کس برای سهیمه
نرفته بود تکلیفی داشتند که انجام دادند اما تکلیف ما چیست؟ ما باید این
تکالیف را انجام دهیم .
چه کسانی به فرهنگ ظلم کرده اند؟
دستگاه های فرهنگی ( و از جمله بسیج هنرمندان) ما تا چه حد پایبند به تفکرات شهدا مثلا آرمان صدور انقلاب هستند؟
من
یک نگرانی در این زمینه دارم، به نظرم به واسطه ی بعضی تفکرات اشتباه ما
داریم در برخی موارد بر خلاف آرمان های شهدا حرکت می کنیم مثلاً بعضی
رفتارهایی به نام صدور انقلاب صورت می دهیم در صورتی که این اقدامات عملاً
باعث توقف صدور انقلاب می شود مثلا در همین بیداری اسلامی که در منطقه رخ
داده است ملت ها از ما مطالبه می کنند که هنر اسلامی چیست و به ما عرضه
کنید ولی دستگاه های فرهنگی ما در عوض پاسخگویی صحیح به این خواسته ها یک
سری اقداماتی انجام میدهیم که نسبتشان با اسلام معلوم نیست ، معلوم نیست
فلان گالری که در کشورهای خارجی به اسم هنر اسلامی بر پا می شود چه ربطی به
اسلام دارد . ما در موارد بسیاری هنر ایرانی و هنر ایرانی مسلمان را به
عنوان هنر اسلامی عرضه می کنیم که همین کار باعث می شود بعدها این آثار به
عنوان حجابی در برابر هنر اصیل اسلامی قرار بگیرند .
ما
باید در برابر این مقولات مسئولانه رفتار کنیم و بدانیم که وظیفه ی سنگینی
بر دوش داریم ، اگر رهبری بحث مظلومیت فرهنگ را مطرح می کنند باید این
سوال را پاسخ دهیم که چه کسی به فرهنگ ظلم کرده است که این قضیه اساسی
مظلوم واقع شده است؟ این ها بدون شک ناشی از فاصله گرفتن از آرمان های
شهدای عزیزی چون شهید جان بزرگی است .
بسیج هنرمندان چقدر در جهت مظلومیت زدایی از شهدا و به ویژه شهید جان بزرگی اقدام کرد؟
همه
ی شهدای ما مظلومند ، خیلی از زنده های ما نیز که هم جنس شهدا هستند
مظلومند البته شاید بهتر است بگوییم آن ها مظلوم نیستند مظلوم ما هستیم که
نمی توانیم از این اولیاء خداوند استفاده کنیم همه ما باید در جهت زدودن
این مظلومیت تلاش کنیم .
یاد
شهدا در همه جا وجود دارد اما در بسیج خیلی قوی تر است چون هم جنس و همرنگ
شهدا بودند ، بسیجیان با شهدا زندگی می کردند و شهدا از بسیجیان بودند به
همین دلیل بسیج از نزدیک شهدا را درک می کند و در جهت مظلومیت زدایی از
یادشان تلاش می کند طبیعی است که بسیج هنرمندان به دلیل تعلق خاطر صنفی
توجه ویژه ای به شهدای هنرمند می کند .
ما
در بسیج هنرمندان از 5 سال پیش حرکتی برای شناسایی شهدای هنرمند را شروع
کردیم پس از آن برای جمع آوری آثار شهدای هنرمند در کشور اقدام کردیم در
گام بعد سعی کردیم یادواره های شهرستانی شهدای هنرمند را برگزار کنیم و
انشاالله در سال 93 کنگره کشوری بزرگداشت شهدای هنرمند را برگزار خواهیم
کرد .
برای
شهید سعید جان بزرگی هم امسال علاوه بر برگزاری یادواره ی این شهید
گرانقدر که در سالروز شهادت ایشان برگزار شد سعی خواهیم کرد گام های موثری
در جهت شناسایی هر چه بیشتر ایشان برداریم و همان گونه که گفته شد رویکرد
تخصصی انجمن عکس بسیج هنرمندان نیز بیشتر به سمت افکار ، اندیشه ها و
دیدگاه های تخصصی شهید سعید جان بزرگی خواهد بود .
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
ناشناس
| 
۱۲:۳۰ - ۱۳۹۱/۰۶/۱۲
پاسخ
علاوه بر قاب كردن عكسي از شهدا ؛ عكس حضرت امام و مقام معظم رهبري را قاب مي كنند در ادارات به ديوار مي زنند و متاسفانه برعكس گفته هاي شهدا و امام و مقام معظم رهبري عمل مي كنند و فقرا را زير پا لح مي كنند واي بر آنان 
