دلنوشته یک رزمنده گمنام: از جبهه تا خدمت بیادعا
گروه اجتماعی: رزمندهای گمنام با یادآوری روزهای جنگ و اکنون خدمت به مردم، از بینام بودن و وفاداری به عهد شهدا میگوید. او آرام و بیهیاهو در خط خدمت به مردم ایستاده است و آرامش وطن را در خنده فرزندان این خاک میبیند.
به گزارش بولتن نیوز من همان رزمندهی دیروز و امروزَم…
کسی که سالها پیش میان آتش و آسمان سرخ،
با دلِ لرزان اما قدمهای استوار
ذکر «یا حسین» را زیر لب زمزمه میکرد
و امروز، آرام و بیادعا
در خطّ خدمت ایستاده است.
آن روزها لباس خاکیام از باران خمپاره سنگین میشد
و امروز پیراهن سادهام
غبار خدمت مردم را به دوش میکشد.
سالها گذشته، اما عهد من همان عهد است؛
عهدی که با پرچم خونین شهدا بستهام.
گمنامم…
چون نام برای اهل معامله است،
و من هیچگاه برای نام نجنگیدم.
نه دیروز دنبال عنوان بودم
و نه امروز چشمانتظار تشکر.
تمام سرمایهام این است
که میبینم فرزندان این خاک
آرام میخندند و بیهراس قدم میزنند.
گاهی که شبها از کوچههای خاموش شهر میگذرم،
صدای خندهی مردم،
صدای سلامت وطن است.
همین برای دلم کافیست…
همین یادآور همهی روزهای دود و خون است.
من یک رزمندهام؛
از همان نسل که پرچم را
از میان دستان غرقخون شهدا تحویل گرفت
و قول داد
تا آخرین نفس
بینام،
بیهیاهو،
اما با همهی وجود
در خط بماند.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
