کد خبر: ۸۷۷۷۸۷
تاریخ انتشار:

بساط سیاسی «روحانی»

 سخنان اخیر حسن روحانی درباره وضعیت «نه جنگ و نه صلح» یک‌بار دیگر نشان داد که بخشی از گفتمان سیاسی او همچنان بر این تصور استوار است...
بساط سیاسی «روحانی»

به گزارش بولتن نیوز به نقل از صبح نو، جواد بخشی الموتی / دکتری جامعه شناسی سیاسی : سخنان اخیر حسن روحانی درباره وضعیت «نه جنگ و نه صلح» یک‌بار دیگر نشان داد که بخشی از گفتمان سیاسی او همچنان بر این تصور استوار است که امنیت را می‌توان به تصمیم یک دولت تقلیل داد. نادیده گرفتن دیگر عناصر قدرت و همچنین معادلات متغیر حاکم بر مناسبات منطقه ای و جهانی نیز روی دیگر نگاه سطحی به فضای پیش و پس از جنگ 12 روزه است. 

🔸این گزاره که «تکرار نشدن جنگ دست ماست»، بیش از آنکه تحلیل باشد، محصول همان منطق ساده‌سازی‌ای است که در سال‌های مذاکره با آمریکا نیز دیده شد؛ منطقی که عمداً پیچیدگی میدان، بازیگران ناهم‌سطح و تحولات منطقه‌ای را از قاب تحلیل حذف می‌کند تا نتیجه نهایی به سمت یک روایت مطلوب سوق یابد.

🔸 همان کسی که مفهوم امنیتی سازی علیه تهران را در دهه 90 و تا امروز به روحانی حقنه کرده است و با لبخند، به دنبال بستن با کدخدا بود، حتی امروز و در شرایطی که میز مذاکره با آمریکا توسط ترامپ بمباران شده است نیز اراده ای برای دیدن واقعیت ندارد و همین نگاه در سخنرانی پرچالش رئیس دولت تدبیر و امید نیز موج می زند. تجربه سال‌های مورد اشاره روحانی بهترین شاهد است.

🔸 ایران دقیقاً در دوره‌ای که مشغول مذاکره مستقیم و غیرمستقیم با آمریکا بود، با موجی از عملیات‌های خصمانه مواجه شد؛ از خرابکاری‌های صنعتی تا ترور دانشمندان و حملات نیابتی. 

🔸اگر ادعای او مبنی بر اینکه «جنگ نشدن تابع رفتار ماست» درست بود، آن سال‌ها باید امن‌ترین مقطع امنیت ملی ایران به شمار می‌آمد. اما واقعیت نشان داد که واشنگتن بر مبنای محاسبات قدرت عمل می‌کند، نه بر اساس حسن‌نیت یا امتیازدهی یک‌سویه. همین شکاف میان ادعا و تجربه، امروز اعتبار تحلیلی سخنان روحانی را مخدوش می‌کند. بخش دیگری از سخنان او درباره نفوذ آمریکا و اسرائیل در محیط پیرامونی ایران است.

🔸 این توصیف به‌خودی‌خود نادرست نیست، اما مسئله اساسی در جای دیگری است: چرا در سال‌هایی که روحانی مسئولیت مستقیم سیاست خارجی کشور را برعهده داشت، کمترین تمرکز راهبردی بر همسایگان وجود داشت؟ دولت او با اولویت‌دادن به مذاکرات دوردست و بی‌توجهی به عمق منطقه‌ای، فضای ارزشمندی را واگذار کرد؛ فضایی که به‌سرعت با حضور فعال رژیم صهیونیستی و شبکه‌های هم‌پیمان آمریکا پر شد. اکنون نقد همان وضعیتی که در دوره او شکل گرفت، بدون اشاره به نقش خودش، بیش از حد انتخابی و گزینشی به نظر می‌رسد

برچسب ها: روحانی ، صلح

شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.

bultannews@gmail.com

نظر شما

آخرین اخبار

پربازدید ها

پربحث ترین عناوین