اجاره‌های نجومی در میادین شهرداری و پرسش از فلسفه «تنظیم بازار»

گروه اجتماعی: در روزهای اخیر خبرهایی از اجاره‌بهای سرسام‌آور غرفه‌های عرضه محصولات پروتئینی در سازمان میادین شهرداری تهران منتشر شده است. بر اساس اظهارات رسولی، دبیر انجمن تولید و بسته‌بندی گوشت، اجاره‌ی یک غرفه ۱۰ متری در برخی از میادین به ماهانه حدود ۳ میلیارد تومان رسیده است؛ رقمی که با فلسفه‌ی وجودی این میادین، یعنی «تأمین کالای اساسی برای مردم با قیمت مناسب»، کاملاً در تضاد است.

به گزارش بولتن نیوز، رسولی در ادامه از تخلفات موجود در سازمان میادین و نرسیدن گوشت تنظیم بازاری به دست مردم سخن گفته و تأکید کرده است که همین موارد سبب شد نهادهای نظارتی تصمیم بگیرند توزیع گوشت تنظیم بازاری را از اختیار این سازمان خارج کنند.

 آیا با چنین سازوکاری، تنظیم بازار ممکن است؟

هدف از ایجاد سازمان میادین، حذف واسطه‌ها و رساندن کالا از تولیدکننده به مصرف‌کننده با کمترین هزینه بود. اما اکنون به‌نظر می‌رسد در بسیاری از نقاط، همین غرفه‌ها خود به بخشی از زنجیره‌ی دلالی تبدیل شده‌اند؛ چرا که اجاره‌های چند میلیاردی، عملاً امکان عرضه‌ی کالا با قیمت پایین را از فروشنده سلب می‌کند.

وقتی غرفه‌دار برای حفظ سود ناچار است هزینه‌ی اجاره را از جیب مردم تأمین کند، دیگر نمی‌توان از «تنظیم بازار» سخن گفت.

اگر قرار است بازار واقعاً تنظیم شود، باید پیش از هر چیز نظام اجاره و واگذاری غرفه‌ها شفاف، عادلانه و قابل نظارت باشد. در غیر این صورت، سازوکار فعلی نه‌تنها به کنترل قیمت‌ها کمک نمی‌کند، بلکه خود به عاملی برای افزایش تورم در کالاهای اساسی بدل خواهد شد.