نایب قهرمانی امید‌های کشتی آزاد همراه با یک تلنگر

گروه ورزشی: کسب عنوان نایب‌قهرمانی جهان توسط تیم ملی کشتی آزاد امید‌های ایران در مسابقات جهانی صربستان، اتفاقی مثبت و در عین حال هشداردهنده است. شاگردان پژمان درستکار با وجود فاصله ده امتیازی نسبت به تیم قدرتمند آمریکا، عملکردی ارائه دادند که نشان از ظرفیت بالای این نسل دارد. نکته مهم‌تر آنکه تیم ایران با ترکیبی نه‌چندان کامل و بدون حضور همه استعداد‌های شاخص پا به این رقابت‌ها گذاشت؛ در حالی که بسیاری از رقبای اصلی با ترکیب‌های کامل و برنامه‌ریزی چندماهه شرکت کرده بودند. با این حال، نتیجه به‌دست‌آمده تأییدی بود بر این‌که درستکار با وجود فرصت اندک، توانسته روحیه مبارزه‌طلبی و تعهد به دوبنده تیم ملی را در بین آزادکاران جوان تزریق کند.

به گزارش بولتن نیوز، اما همان‌قدر که نایب قهرمانی جهان می‌تواند مایه امید باشد، برخی نشانه‌ها نیز باید نگران‌کننده تلقی شوند. شکست چند کشتی‌گیر در اوزان کلیدی و ضعف تکنیکی برخی کشتی‌گیران، یادآور این واقعیت‌اند که پایه‌های فنی کشتی آزاد ایران در رده امید‌ها هنوز به ثبات نرسیده است. از سوی دیگر، نتایج مشابه در تیم فرنگی نیز حاکی از آن است که در هر دو رشته، بحران پشتوانه‌سازی جدی است و نتایج به دست آمده در مسابقات جهانی نوجوانان و جوانان سال ۲۰۲۵ تأییدی بر این مشکلات است.

در چنین شرایطی، نقش فدراسیون کشتی و شخص علیرضا دبیر، بیش از هر زمان دیگری اهمیت دارد. دبیر که در سال‌های اخیر با بازگرداندن نظم و افتخار به کشتی ایران نامش را تثبیت کرده، حالا باید در مسیر «توسعه عمقی» گام بردارد. سرمایه‌گذاری هدفمند در رده‌های پایه، برگزاری اردو‌های مشترک بین‌المللی برای جوانان، و تداوم ارتباط فنی میان تیم‌های امید و بزرگسال، از جمله اقداماتی است که می‌تواند چرخه‌ی استعدادپروری را زنده نگه دارد. در این میان، همکاری نزدیک حسن رنگرز و پژمان درستکار می‌تواند نقش تعیین‌کننده‌ای در بهبود شرایط فعلی در رده‌های پایه داشته باشد.

نایب قهرمانی صربستان باید هم‌زمان مایه افتخار و زنگ خطر باشد. افتخار، چون جوانان کشتی ایران بار دیگر ثابت کردند روحیه‌ی قهرمانی هنوز زنده است؛ و زنگ خطر، زیرا ادامه‌ی این مسیر بدون پشتوانه‌سازی اصولی ممکن نیست. اگر برنامه‌ریزی دقیق برای تربیت نسل بعدی ستارگان انجام نشود، روزی خواهد رسید که جای خالی قهرمانان امروز، به‌سختی پر شود. کشتی ایران همچنان در اوج است، اما برای ماندن در اوج، باید از امروز به فردا فکر کند.