کادر درمان هم درد دارد؛ صدایشان را بشنوید!

به گزارش خبرنگار بولتن نیوز به نقل از کانال رجان -  محمد حسین شیخ محمدی نوشت، گاهی دردِ بی‌صدای کسانی که قرار بود نجاتمان دهند، در سکوت، خودشان را خاموش می‌کند. پزشکان جوان با شور و انگیزه شروع می‌کنند، اما زیر فشار، تنهایی و فقدان حمایت، توان‌شان تحلیل می‌رود. از دست دادن آن‌ها صرفاً از دست دادن یک متخصص نیست؛ نشانه زخم عمیقی در دل نظام درمان و در تار و پود جامعه‌ای است که دردِ کادر درمان را به ندرت می‌بیند و می‌فهمد.

رزیدنت‌ها و پزشکان جوان، ستون‌های آینده سلامت کشورند، اما روزبه‌روز خسته‌تر، بی‌پناه‌تر و دل‌شکسته‌تر می‌شوند. شب‌های طولانی کشیک، فشار کاری بی‌وقفه، فقدان حمایت مالی و روانی و نابرابری‌ها، آن‌ها را به مرز فرسودگی می‌رساند. این مسئله تنها یک مشکل صنفی نیست؛ یک بحران انسانی است که هر روز گسترده‌تر می‌شود.

این‌ها همان افرادی‌اند که در روزهای دشوار، از بحران کرونا تا جنگ دوازده‌روزه، در کنار ایران بودند؛ کسانی که سلامت و توان‌شان را گذاشتند تا زندگی ادامه یابد.

وقتی صدایشان شنیده نمی‌شود و کسی برای اصلاح روندهای فرساینده اقدامی نمی‌کند، نتیجه روشن است: دل‌سردی، مهاجرت و از دست رفتن سرمایه‌های انسانی که سال‌ها برای تربیت آن‌ها صرف شده است. رزیدنت‌ها و پزشکان جوان، ربات نیستند؛ انسان‌اند، با احساس، خستگی و رؤیاهایی که آرام آرام رنگ می‌بازد. کاش به جای قضاوت و بی‌تفاوتی، یک‌بار هم که شده با گوش دل، صدای خسته‌شان را بشنوید و زمینه‌ای فراهم کنید تا امید دوباره به دلِ کادر درمان بازگردد.