نبرد پیش رو؛ ایران و غرب پس از فعال شدن مکانیزم ماشه؛ سه سناریوی مطلوب غرب و رژیم صهیونیستی

گروه بین الملل: با شکست مذاکرات ایران و اروپا و فعال‌سازی مکانیسم «اسنپ‌بک»، معادلات ایران و غرب وارد فاز تازه‌ای شده است. در این مرحله، بازیگران غربی و رژیم صهیونیستی برای آینده ایران سه مسیر اصلی را ترسیم خواهند کرد؛ هر مسیر با اهداف خاص، ابزارهای فشار متفاوت و پیامدهای سنگین.
۱) جنگ سرنوشت‌ساز برای تسلیم فوری،شکست و عقب نشینی ایران
به گزارش بولتن نیوز ایده‌محور این سناریو ، بر حمله نظامی گسترده و برق‌آسا استوار است؛ حملات ترکیبی هوایی، موشکی و سایبری به مراکز هسته‌ای، پدافند و زیرساخت‌های حیاتی.
هدف: نابود کردن ظرفیت‌های راهبردی و واداشتن ایران به عقب‌نشینی فوری پذیرفتن شکست و تسلیم سریع.
چالش‌ها: پراکندگی جغرافیایی تاسیسات هسته ای و زیرساختها، توان بازدارنده و انتقامجویانه ایران، خطر شعله‌ور شدن جنگ منطقه‌ای و هزینه سیاسی برای مهاجمان.
ارزیابی: احتمال کم در کوتاه‌مدت؛ مگر حادثه‌ای آتش‌افروز رخ دهد یا ارزیابی‌های دقیق اطلاعاتی سرویس های رقیب از ضعف قطعی ایران خبر دهند.
۲) تداوم «نه جنگ، نه صلح» برای تضعیف حداکثری
در این سناریو، غرب با پرهیز از جنگ مستقیم، فشار اقتصادی و دیپلماتیک مداوم را ابزار اصلی قرار می‌دهد: تحریم‌های بازگشته از مسیر اسنپ‌بک، محدودیت‌های مالی و بانکی، حملات سایبری محدود و انزوای سیاسی.
هدف: فرسایش تدریجی توان اقتصادی-سیاسی و سوق دادن کشور به بحران داخلی و فروپاشی نرم.
چالش‌ها: تجربه گذشته نشان داده تحریم به‌تنهایی ایران را تسلیم نمی‌کند؛ بلکه می‌تواند مقاومت داخلی و همکاری بیشتر با روسیه و چین را تقویت کند.
ارزیابی: محتمل‌ترین گزینه؛ هزینه کم برای غرب و ابزارپذیرترین مسیر.
۳) هم جنگ، هم دیپلماسی – فشار مرحله‌ای
اینجا شاهد ترکیب ضربات محدود با پیشنهاد مذاکره هستیم: حملات هدفمند یا عملیات سایبری برای نمایش قدرت، همزمان با باز گذاشتن درِ گفت‌وگو.
هدف: ایجاد ترس و فوریت در تهران برای پذیرش توافقات مرحله‌ای با شروط سخت‌تر.
چالش‌ها: خطر سوءمحاسبه و تبدیل ضربه محدود به جنگ تمام‌عیار؛ بی‌اعتمادی عمیق ایران به نیت واقعی غرب.
ارزیابی: احتمال متوسط؛ جذاب برای غرب زیرا انعطاف و فشار را توأمان فراهم می‌کند.
جمع‌بندی
غرب و رژیم صهیونیستی میان سه مسیر نوسان می‌کنند:
جنگ کامل (پرریسک، کم‌احتمال)،
فشار مداوم بدون جنگ (پرفشار، محتمل‌ترین)،
و ترکیب فشار نظامی محدود با مذاکره (میان‌راهی، محتمل متوسط).
برای ایران، واکنش هوشمندانه ترکیبی است از:
فعال‌سازی دیپلماسی با اروپا برای شکاف انداختن در اجماع غربی،
تقویت بازدارندگی منطقه‌ای برای بالا بردن هزینه جنگ،
اصلاحات اقتصادی داخلی برای کاستن از اثر تحریم‌ها.
این سه سناریو همچون بادگیرهای سنتی یزدی، مسیرهای متفاوتی برای هدایت جریان فشار به درون خانه ایران‌اند؛ اما نحوه چینش پره‌ها توسط ساکنان ایرانی خانه تعیین می‌کند که باد خنک‌ترِ دیپلماسی به جریان افتد یا طوفان سختِ تقابل.
آنچه از اطلاعات و اخبار می توان تحلیل کرد آنکه ایران هم برای مذاکره آماده هست هم برای جنگ،و آنچه برای طرف غربی مطلوب است فشار مداوم بدون جنگ است و آنچه برای رژیم صهیونیستی مطلوب است جنگ کامل و تمام عیار است