کاهش 7300 میلیارد تومانی سود عملیاتی چادرملو در1403 نسبت به سال 1402

گروه اقتصادی - سود خالص چادرملو در سال 1403 رقم 18846 میلیارد تومان اعلام شده که نسبت به 25417 میلیارد تومان سال 1402 از نظر مبلغ 6570 میلیارد تومان و 25.8 درصد کمتر شده است. در نتیجه سود خالص هر سهم نیز از 784 ریال در سال 1402 به 507 ریال در سال 1403 افت کرده و 35- درصد کمتر شده است.

براساس گزارش کدال بورس و صورت های مالی منتشر شده در کدال،

به گزارش بولتن نیوز، کل فروش و درآمد عملیاتی سال 1403 معادل 58767 میلیارد و بهای تمام شده 42375 میلیارد تومان و سود عملیاتی 16392 میلیارد تومان بوده است. در سال 1402 فروش 60374 میلیارد، بهای تمام شده 36651 میلیارد و سود عملیاتی 23723 میلیارد تومان بوده است. به عبارت دیگر، سود عملیاتی چادرملو در سال 1403 نسبت به 1402 معادل 7331 میلیارد تومان یا 30 درصد کمتر شده است. 

درآمد حاصل از سنگ آهن فرآوری شده در سال 1403 بیش از 798 میلیارد تومان اعلام شده است. هزینه مالی نیز معادل 138 میلیارد تومان سود سهام سرمایه گذاری ها و سپرده ها معادل 409 میلیارد تومان، سایردرآمدها شامل تسعیر ارز، فروش اعتباری، آب تصفیه شده 6144 میلیارد تومان، و در نهایت مبلغ سود انباشته پایان سال مالی 24205 میلیارد تومان بوده است.

برآورد هزینه طرح گندله سازی205 میلیون یورو، نیروگاه245 میلیون یورو، کارخانه اکسیژن پلنت 15673000 یورو، نیروگاه خورشیدی 29244000 یورو، توسعه فولاد میبد 42.747.810 یورو اعلام شده است.

رشد 37 درصدی هزینه های اداری در سال 1403

در سال 1403 کل هزینه های اداری نسبت به 1402 به میزان 37 درصد رشد کرده و از1295 به 1778 میلیارد تومان رسیده است.

تعداد پرسنل نیز 202 نیروی غیر تولیدی و 6306 نیروی تولیدی اعلام شده است.

هزینه سربار تولید نیز از 12597 میلیارد تومان در 1402 به 12051 میلیارد تومان در 1403رسیده که شامل حقوق و دستمزد 164 میلیارد تومان، استهلاک 612 میلیارد تومان، هزینه انرژی 4969 میلیارد تومان، مواد مصرفی 3004 میلیارد تومان، سایر هزینه ها 3299 میلیارد تومان بوده است.

هزینه های اداری شامل حقوق و دستمزد 155 میلیارد تومان، استهلاک 12 میلیارد تومان، انرژی 1 میلیارد تومان مواد مصرفی 18 میلیارد تومان، سایر هزینه ها 1590 میلیارد و کل هزینه های اداری 1778 میلیارد تومان بوده است.

منابع ارزی نیز از 33.8 میلیون یورو در 1402 به 11.3 میلیون یورو در 1403 کاهش داشته است. همچنین منابع ارزی درهم از 52.4 میلیون درهم به 180.4 میلیون درهم افزایش داشته است. منابع دلاری و ین تقریبا نیز ثابت و 872 هزار دلار و 140 هزار ین بوده است.

«چادرملو در تله هزینه و افت سود؛ سقوط ۲۶ درصدی سود خالص در سال ۱۴۰۳»

گزارش‌های مالی منتشر شده در سامانه کدال نشان می‌دهد شرکت معدنی و صنعتی چادرملو در سال مالی ۱۴۰۳ با افت قابل توجه سودآوری مواجه شده است؛ افتی که به اعتقاد بسیاری از کارشناسان بیش از هر چیز ناشی از رشد شدید هزینه‌ها و ضعف مدیریت هزینه و منابع است.

بر اساس صورت‌های مالی منتشر شده:

سود خالص شرکت از ۲۵,۴۱۷ میلیارد تومان در سال ۱۴۰۲ به ۱۸,۸۴۶ میلیارد تومان در سال ۱۴۰۳ کاهش یافته است؛ یعنی افتی معادل ۶,۵۷۰ میلیارد تومان یا حدود ۲۵.۸ درصد.

سود هر سهم EPS نیز از ۷۸۴ ریال در ۱۴۰۲ به ۵۰۷ ریال در ۱۴۰۳ سقوط کرده و ۳۵ درصد کمتر شده است.

سود عملیاتی شرکت از ۲۳,۷۲۳ میلیارد تومان در سال ۱۴۰۲ به ۱۶,۳۹۲ میلیارد تومان در سال ۱۴۰۳ رسیده؛ یعنی ۷,۳۳۱ میلیارد تومان یا حدود ۳۰ درصد کاهش.

درآمد فروش شرکت تقریباً ثابت مانده و از ۶۰,۳۷۴ میلیارد تومان به ۵۸,۷۶۷ میلیارد تومان رسیده (کاهش ۲.۷ درصدی)، اما بهای تمام‌شده از ۳۶,۶۵۱ میلیارد تومان به ۴۲,۳۷۵ میلیارد تومان جهش کرده (افزایش ۱۵.۶ درصدی). این عدم همسویی باعث شد حاشیه سود عملیاتی شرکت از ۳۹.۳ درصد به ۲۷.۹ درصد سقوط کند؛ یعنی افتی معادل ۱۱.۴ واحد درصد.

در همین حال، هزینه‌های اداری با وجود افت فروش و سودآوری، ۳۷ درصد رشد کرده و از ۱,۲۹۵ میلیارد تومان به ۱,۷۷۸ میلیارد تومان رسیده است. بخش عمده این هزینه‌ها (حدود ۱,۵۹۰ میلیارد تومان) تحت عنوان «سایر هزینه‌ها» گزارش شده که شفافیت چندانی ندارد. سهم هزینه‌های اداری از فروش نیز از ۲.۱۵ درصد در سال ۱۴۰۲ به ۳.۰۳ درصد در سال ۱۴۰۳ افزایش یافته است.

بررسی جزئیات نشان می‌دهد در سال ۱۴۰۳:

هزینه‌های سربار تولید به ۱۲,۰۵۱ میلیارد تومان رسیده که شامل حقوق و دستمزد (۱۶۴ میلیارد)، استهلاک (۶۱۲ میلیارد)، انرژی (۴,۹۶۹ میلیارد)، مواد مصرفی (۳,۰۰۴ میلیارد) و سایر هزینه‌ها (۳,۲۹۹ میلیارد) بوده است.

درآمد حاصل از سنگ آهن فرآوری‌شده ۷۹۸ میلیارد تومان، سود سهام و سپرده‌ها ۴۰۹ میلیارد تومان و سایر درآمدها شامل تسعیر ارز، فروش اعتباری و آب تصفیه‌شده به ۶,۱۴۴ میلیارد تومان رسیده است. این رقم معادل حدود یک‌سوم سود خالص سال ۱۴۰۳ بوده که نشان می‌دهد اتکای سود شرکت بیش از پیش بر درآمدهای غیرعملیاتی است.

از سوی دیگر، منابع ارزی شرکت نیز دچار تغییرات جدی شده است: منابع یورویی از ۳۳.۸ میلیون یورو در ۱۴۰۲ به ۱۱.۳ میلیون یورو در ۱۴۰۳ کاهش یافته، در حالی که برآورد هزینه پروژه‌های توسعه‌ای شرکت شامل گندله‌سازی (۲۰۵ میلیون یورو)، نیروگاه (۲۴۵ میلیون یورو)، اکسیژن پلنت (۱۵.۶ میلیون یورو)، نیروگاه خورشیدی (۲۹.۲ میلیون یورو) و توسعه فولاد میبد (۴۲.۷ میلیون یورو) در مجموع به بیش از ۵۳۸ میلیون یورو می‌رسد. این اختلاف معنادار میان منابع ارزی و تعهدات سرمایه‌ای، ریسک تأمین مالی و تأخیر پروژه‌ها را جدی‌تر می‌کند.

نشانه‌های ضعف مدیریتی

بر اساس این ارقام، می‌توان چند محور اصلی ضعف عملکرد را شناسایی کرد:

1. تورم هزینه و ضعف در انتقال آن به قیمت فروش: رشد ۱۵ درصدی بهای تمام‌شده در برابر افت جزئی فروش، حاشیه سود را به‌شدت کاهش داده است.

2. عدم انضباط هزینه‌ای: رشد ۳۷ درصدی هزینه‌های اداری در شرایط افت سود، نشانه‌ای روشن از نبود کنترل هزینه است.

3. اتکا به درآمدهای غیرعملیاتی: یک‌سوم سود خالص از محل اقلام غیرعملیاتی بوده که پایداری سود را زیر سؤال می‌برد.

4. ریسک ارزی پروژه‌ها: شکاف جدی بین منابع ارزی موجود و نیازهای سرمایه‌گذاری یورویی، احتمالاً هزینه مالی یا تأخیر پروژه‌ها را به دنبال خواهد داشت.

افت سود چادرملو در سال ۱۴۰۳ یک هشدار جدی است. هرچند نمی‌توان آن را «سقوط» نامید، اما ادامه همین روند می‌تواند شرکت را در سراشیبی خطرناک قرار دهد. اگر مدیریت شرکت فوراً سیاست‌های قیمت‌گذاری و ترکیب محصول را اصلاح نکند، بودجه اداری را مهار نسازد و کیفیت سود را ارتقا ندهد، تکرار افت سودآوری در سال‌های آینده دور از انتظار نخواهد بود.

کاهش سود دلیل ساختاری دارد

کاهش سود چادرملو در 1403 بیشتر «ساختاری» است تا «تصادفی»: جهش بهای تمام‌شده، رشد انضباط ‌نیافته اداری و اتکا به درآمدهای غیرعملیاتی از نشانه های آن است. اگر مدیریت فوراً قیمت‌گذاری، ترکیب فروش را با تورم هزینه همسو نکند و بودجه اداری و ریسک ارزی پروژه‌ها را سفت نگیرد، افتِ سودآوری در 1404 هم تکرار می‌شود. برعکس، اجرای بسته‌های ساده و قابل سنجش می‌تواند بخشی از افت 1403 را برگرداند و جلوی سراشیبی را بگیرد.

مقایسه ارقام سال های اخیر در صورت های مالی چادرملو نشان می دهد که «کیفیت سود» افت کرده و کنترل هزینه‌ با بازار فروش همگام نشده است. این الزاماً به‌معنی «سقوط» نیست، ولی اگر همین مسیر ادامه پیدا کند، سرازیریِ خطرناک است.

فروش از 60,374 به 58,767 میلیارد تومان با (-2.7 درصد) کاهش همراه شده، اما بهای تمام‌شده از 36,651 به 42,375 میلیارد تومان با (+15.6 درصد) درصد رشد همراه شده است.

سود ناخالص عملیاتی از 39.3 درصد به 27.9 درصد (-11.4 واحد درصد) کاهش داشته است.

سود خالص از 25,417 به 18,846 میلیارد تومان با (-25.9 درصد) درصد کاهش همراه شده و حاشیه خالص از 42.1 درصد به 32.1 درصد رسیده (-10 واحد درصد) افت داشته است.

سود هر سهم نیز از 784 به 507 ریال با (-35 درصد) درصد کاهش همراه است.

هزینه‌های اداری نیز از 1,295 به 1,778 میلیارد تومان با (+37 درصد) رشد همراه شده و سهم هزینه اداری از فروش از 2.15 به 3.03 درصد افزایش داشته است.

تکیه شرکت بر درآمدهای غیرعملیاتی بوده و «سایر درآمدها» 6,144 میلیارد تومان معادل ۳۳ درصد سود خالص 1403 بوده است. بدون این رقم، سود خالص تخمینی به 12,7 همت و نسبت سود خالص به 21.6 درصد کاهش پیدا می کرد.

ریسک ارزی منابع سرمایه‌گذاری

 منابع یورویی از 33.8 به 11.3 میلیون یورو آب رفته؛ درحالی‌که برآورد پروژه‌ها جمعاً 538 میلیون یورو است. با اینکه تعهدات عمدتاً یورویی گزارش شده‌اند اما سهم درهم از منابع ارزی بالا رفته است (180.4 میلیون درهم)،

تشخیص با استدلال عددی

مشکل اصلی در ساختار مالی شرکت: «تورم هزینه» + «ناتوانی در انتقال به قیمت» است.

در حالی که هزینه ها 15.6 درصد بالا رفته فروش 2.7 درصد پایین آمده؛ نتیجه‌اش ریزش 30.9 درصد در سود ناخالص عملیاتی از 23,723 به 16,392میلیارد تومان است.

سهم بهای تمام‌شده از فروش از 60.7 درصد به 72.1 درصد رسیده و +11.4 واحد درصد بیشتر شده است. این یعنی یا قیمت فروش افت کرده یا ثابت مانده یا ترکیب محصول (معدنی و فولادی) به سمت اقلام کم‌حاشیه چرخیده، یا هر دو اتفاق رخ داده است.

سهم انضباط ضعیف اداری در کاهش سود

هزینه اداری 37 درصد رشد کرده، آن هم وقتی فروش ایست و سود آب رفته است؛ سهم از فروش از 2.15 درصد به 3.03 درصد رسیده است.

ساختار هزینه اداری هم نگران‌کننده است «سایر هزینه‌ها» 1,590 از 1,778 میلیارد (حدود 89 درصد) سهم دارد. چنین سهم بزرگی بدون شفاف‌سازی خط‌ به‌خط، معمولاً علامت ضعف کنترل و بودجه‌بندی است.

با 6,508 نفر نیروی کل، هزینه اداری سرانه 273 میلیون تومان در سال شده است. (البته اداری فقط 202 نفرند و هزینه اداری فقط حقوق نیست؛ ولی باز هم عدد سنگین است).

 کیفیت سود پایین آمده

۶,۱۴۴ میلیارد تومان «سایر درآمدها» (تسعیر، فروش اعتباری، آب تصفیه‌شده و…)، تقریباً یک‌سوم سود خالص 1403 را ساخته است.

اگر این رقم را حذف کنیم، سود خالص تخمینی 12.7 همت و EPS 342 ریال می‌شود. اتکای بیش از حد به اقلام غیرعملیاتی، پایداری سود را زیر سؤال می‌برد.

انرژی و ساختار سربار

از اجزای سربارِ 1403: انرژی 4,969، «مواد مصرفی» 3,004 و «سایر» 3,299 میلیارد تومان بوده است. فقط انرژی 8.5 درصد فروش را می‌بلعد.

عجیب این است که سربار تولید از 12,597 به 12,051 (-4.3 درصد) کاهش یافته، اما کل بهای تمام‌شده +5,724 همت بالا رفته؛ یعنی فشار اصلی از هزینه‌های مستقیم، مواد، خرید محصول بوده نه سربار. این هم‌راستا با مشکل ترکیب محصول، قیمت‌گذاری است.

 عدم تطابق منابع ارزی با تعهدات سرمایه‌ای

مجموع برآورد یورویی پروژه‌ها 538 میلیون یورو است؛ اما منابع یورویی پایان سال فقط 11.3 میلیون یورو است (حتی با احتساب رشد درهم، نوع ارز با تعهدات یورویی همخوان نیست) و ریسک تأمین مالی، تسعیر، تأخیر پروژه و فشار آتی بر جریان نقد وجود دارد.

آیا «ضعف مدیریت» عامل است؟ نشانه‌های مدیریتیِ نگران‌کننده

با این ارقام، نشانه‌های مدیریتیِ نگران‌کننده دیده می‌شود و عدم همسویی قیمت‌گذاری، ترکیب فروش با تورم هزینه و افت 11.4 واحد درصدی حاشیه سود و فروش دیده می شود.

نبود انضباط هزینه‌ای با رشد 37 درصد هزینه اداری در سالی که سود و فروش افت کرده وجود دارد.

اتکا به درآمدهای ناپایدار برای پر کردن شکاف سود و کیفیت سود پایین وجود دارد.

نقشه سرمایه‌گذاری با ریسک ارزی بالا بدون پشتوانه ارزی هم‌ارز و احتمال تأخیر، هزینه مالی اضافی به همراه دارد.

این‌ها «سراشیبی سقوط» نیستند، اما اگر همین روند ادامه یابد، مسیر به‌سمت فرسایش مزیت رقابتی و کاهش توان تقسیم سود، توسعه می‌رود.

اقدام‌های فوری و قابل سنجش

شرکت باید بازطراحی قیمت‌گذاری و ترکیب محصول داشته باشد و هدف بازگرداندن حاشیه ناخالص به بالاتر از 33 درصد ظرف 12 ماه است.

افزایش سهم محصولات با ارزش افزوده (پلت، گندله، آهن اسفنجی با پریمیوم کیفی)، مفاد «تعدیل قیمت» در قراردادهای بلندمدت، حذف فروشهای کم‌حاشیه، اعتباری بدون کارمزد مالی باید در دستور کار باشد.

کاهش سهم هزینه اداری از فروش به کمتر از2.2 درصد (سطح 1402) لازم است.صرفه‌جویی بالقوه 480 میلیارد تومان در سال (از 3.03 درصد به 2.2 درصد) ایجاد می کند.

شفاف‌سازی «سایر هزینه‌ها» و سقف‌گذاری ریالی، نسبتی.

برنامه بهره‌وری انرژی و مواد.

 کاهش 10 درصد شدت انرژی، تن محصول با صرفه‌جویی تقریبی 500 میلیارد تومان.

پایش ماهانه با داشبورد عمومی (اعتمادسازی بازار).

ارتقای کیفیت سود

جداسازی و گزارش «سود عملیاتی خالصِ تکرارشونده» (بدون تسعیر، فروش اعتباری، فروش آب).

سیاست اعتباری با کارمزد مالی صریح برای فروش نسیه، محدودیت روزهای وصول.

تطبیق تدریجی ذخایر ارزی با ارزی که تعهدات پروژه‌ها دارند (یورو).

زمان‌بندی مرحله‌ای پروژه‌ها + سناریونویسی نرخ ارز؛ شاخص تصمیم: شروع هر فاز مشروط به قفل‌کردن 9–12 ماه منابع همان فاز.

 حسابرسی عملیاتیِ بهای تمام‌شده و کاهش هزینه ها

تجزیه هزینه تمام شده به اجزای قابل کنترل، غیرقابل کنترل؛ قراردادهای خرید کلیدی بازنگری شود (سوخت، حمل، قطعات، مواد کمکی).

حاشیه ناخالص هدف به بیش از 33 درصد (الان 27.9 درصد) است.

سهم هزینه اداری از فروش به کمتر از 2.2 درصد (الان 3.03 درصد) است.

کیفیت سود سهم «سایر درآمدها» از سود خالص به کمتر از 10 درصد (الان 33 درصد) است.